Διαφυγή - Λουστρίνια νούμερο 37 (Παίζοντας με τις λέξεις)
Διαφυγή
Σύρθηκε μέχρι την άκρη της πόρτας.
Προσπάθησε να αλλάξει την ιστορία,
να φτιάξει ένα παραμύθι έτσι... για την τιμή των όπλων.
Να μην δώσει την ευκαιρία σε κανέναν να πει κάτι κακό για ΄κείνη.
Η λασπωμένη βεράντα δεν νοιάστηκε για το μεταξωτό της φουστάνι.
Όπως τόσα χρόνια και αυτή δεν νοιάστηκε για την ψυχή της.
Μα τι νόημα έχουν πια όλα αυτά;
Κανένας αντιπερισπασμός, καμιά εναλλαγή δεν θα άλλαζε τα μελλούμενα.
Το δάσος θα την περίμενε χωρίς οίκτο.
Χωρίς καμιά λύπηση.
Κυλίστηκε στα σκαλιά και ακούμπησε στο υγρό έδαφος.
Τα ξερά φύλλα έλιωναν κάτω απ΄τα γόνατά της.
Τα νύχια της γέμιζαν χώματα,
έσπαζαν σε κάθε προσπάθεια να γραπωθεί.
Η βάρκα πολύ μακρυά,
σχεδόν πίσω απ΄τον ήλιο.
Που να βρει το δρόμο, πως να διαλέξει μονοπάτι;
Όλα σε λίγο θα τελείωναν.
Μακάρι να ήταν ένα απλό όνειρο.
Τελευταία εικόνα;
Δυο λουλούδια να την κοιτάνε με απορία.
Ένας ήχος φρικιαστικός ακούστηκε.
Και όλα γίνανε μπλε...
Τελείωσε το Σάββατο με μεγάλη επιτυχία, το 4ο ''Παίζοντας με τις λέξεις'' που φιλοξενεί η Μαρία στο blog της. Οι προαπαιτούμενες λέξεις για να φτιάξουμε τα κείμενά μας ήταν οι: ήχος, παραμύθι, αντιπερισπασμός, βάρκα, δάσος. Αυτή ήταν η συμμετοχή μου.
Ευχαριστώ όλους όσους με διάβασαν και με ψήφισαν και ιδιαιτέρως την Μαρία για την φιλοξενία.
Νικήτρια στέφθηκε η ξεχωριστή Μαρία Κανελλάκη με την υπέροχη ιστορία ''Λουστρίνια νούμερο 37''. Ας απολαύσουμε την ιστορία της.
Λουστρίνια νούμερο 37
«Το καστόρινο μποτίνι σε 39. και τη γόβα πίσω. και τη μπαλαρίνα με το σουέτ φιογκάκι. τα δοκιμάζω και θα δω ποιο θα πάρω».
«Το καστόρινο μποτίνι σε 39. και τη γόβα πίσω. και τη μπαλαρίνα με το σουέτ φιογκάκι. τα δοκιμάζω και θα δω ποιο θα πάρω».
Το κλασσικό παραμύθι : «Η αναποφάσιστη σαρανταποδαρούσα». Τίποτα δεν πήρε. Είχε χρόνο για σκότωμα. Μόλις τηλεφώνησε η κολλητή της, έφυγε δρασκελίζοντας ανοιγμένα κουτιά και διάσπαρτα παπούτσια. Επιστρέφω στα κουτιά τους τα μποτίνια νούμερο 39, τις δωδεκάποντες νούμερο 40 -το 39 την χτύπαγε στο κότσι- και τις μπαλαρίνες με το σουέτ φιογκάκι. Μου φάνηκαν μελαγχολικές, μετά την οδυνηρή δοκιμασία τους στα πόδια της κυρίας με το κότσι. Σάμπως να τις άκουσα ν' αναστενάζουν «Βάρκες μας έκανε η μαντάμ!».
Ανεβαίνοντας στο πατάρι, ακούω για εκατομμυριοστή ίσως φορά, τον ήχο του τριξίματος απ' την πετσικαρισμένη σκάλα. Θαρρώ πως γερνάμε μαζί. Όταν πρωτόπιασα δουλειά στο πρατήριο υποδημάτων «Το Μιλάνο», ήταν μια κομψή στριφογυριστή σκάλα, που χαιρόσουν να την ανεβοκατεβαίνεις. Τακτοποιώ τα κουτιά στα ράφια τους. Στην κορυφή τα 36άρια. τεντώνομαι κι η μέση μου κάνει συγχορδία στη σκάλα του Μιλάνου. Τώρα που το σκέφτομαι καλύτερα, πάντα ταξινομούσα δεδομένα στη ζωή μου. Μάλλον ήταν το πεπρωμένο μου να γίνω πωλήτρια παπουτσιών. Και το βράδυ σπίτι, συνεχίζω να τακτοποιώ για να διατηρώ το τέμπο μου. Τα παιχνίδια στο δωμάτιο του Πετράκη, τα βιβλία της Ρηνούλας, τα άπλυτα του Τάσου. Τα σώβρακα στους 90 βαθμούς. τις κάλτσες στη συρταριέρα. την γκόμενα του Τάσου στο πατάρι του μυαλού μου. ψηλά, μαζί με τα 36άρια... «Ματίνα κατέβα! Πελάτισσα».
Με λένε Ματίνα και φοράω το νούμερο 37. Οι καλύτερες αναμνήσεις μου είναι ως το νούμερο 35, κάπου στην εφηβεία μου. Λουστρινένια παπούτσια, σχολείο, βιβλία κι ένα σύντομο πέρασμα απ' το δάσος της ξεγνοιασιάς, πριν φανεί ο κακός λύκος. Ο έσχατος ηρωικός αντιπερισπασμός της καλής μου μοίρας, στα άβολα παπούτσια που μου κράταγε ρεζερβέ η ζωή για τα επόμενα χρόνια. Μαζί με τη μάνα μου, έθαψα τη σχολική ποδιά και τα λουστρινάκια μου. Πήγα τροχάδην στις νυφικές γόβες, νούμερο 38. Ευγενώς δανειοδοτημένες απ' την ξαδέρφη Γιωργία. Έπλεαν τα πόδια μου, αλλά «M' αυτούς τους πάτους, ποιος θα το καταλάβει;». Κανείς δεν κατάλαβε πως εκείνο το βράδυ δεν έκλαιγα από συγκίνηση, μα για το θεόρατο νούμερο ζωής που μου διαλέξανε.
Ο Τάσος φορούσε 43. Μολύβι το πόδι του. Το διαπίστωσα μόλις επιστρέψαμε απ' το ταξίδι του μέλιτος. Πέντε μέρες στο πατρικό του, στους εξωτικούς Γαργαλιάνους. Τότε κατάλαβα πως το 37, δεν ζευγαρώνει επ'ουδενί με το 43. Νόμος της υποδηματοποιίας. Η τροχιά που διαγράφει μια κλωτσιά του 43, είναι απείρως μεγαλύτερη απ' το ισχνό διάνυσμα του 37. «Με λίγο μολυβόνερο, ποιος θα το καταλάβει;»
Στο χαμηλοτάβανο παταράκι του Μιλάνου, έχω κρυμμένο ένα κουτί με τ' αγαπημένα μου λουστρίνια, νούμερο 37. Με περίμεναν υπομονετικά να τακτοποιήσω όλα τα κουτιά στη θέση τους και να το σκάσουμε παρέα. Το αφεντικό γέρασε, το Μιλάνο κλείνει, ο Πετράκης φοράει πια νούμερο 44 και η Ρηνούλα 39. Ο Τάσος φοράει παντόφλες κι η γκόμενα του Τάσου παντρεύτηκε έναν βιομήχανο, πολλά νούμερα μεγαλύτερό της.
Απόψε φοράω τα λουστρίνια μου και ξαναμένω ορφανή. Χρωστάω σ' ένα νούμερο που δεν το φόρεσα ποτέ.
Το 36.
9 comments
" και ολα εγιναν μπλε " ποσο πολυ μου αρεσε η διαφυγη σου Μαρια μου !!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαταπληκτικο οπως παντα το κειμενο με τα πατουμενα του Κανελλακιου μας , ενα μοναδικο παιχνιδι με υπεροχες συμμετοχές !!!!!!!!
Πόσο όμορφο να διαβάζεις ξανά και τη νικήτρια ιστορία και τη συμμετοχή της διευθύντριας του μέσου αυτού! Πολύ ευγενικό, Μαρία μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΘερμά συγχαρητήρια και στις δυο σας γιατί ανεξάρτητα από τους βαθμούς, το δρώμενο συγκέντρωσε πολύ όμορφες συμμετοχές που δυσκόλεψαν πολύ όσους βαθμολόγησαν. Η Διαφυγή σου, δυνατή, με εικόνες και νοήματα υπέροχα ταιριασμένα!
Να είσαι καλά, κοπέλα μου
Καλό σου βράδυ
Η εστεμμένη Ματίνα σ' ευχαριστεί πολύ για την αναπάντεχη και ζεστή φιλοξενία σου Μαρία μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι ευγενικό εκ μέρους σου!
Συγχαρητήρια για τη Διαφυγή σου και για όλες τις εικόνες και τα νοήματα που περικλείει!
Να'σαι καλά Μαράκι μου!
Μαρία μου συγχαρητήρια για την υπέροχη ιστορία σου...και συγχαρητήρια φυσικά και στη Μαρία!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε ευχαριστώ πάρα πολύ για όλα!!
Φιλιά πολλά!
Πολύ όμορφη η συμμετοχή σου Μαρία μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια το κανελλάκι μας τι να πω;
Είμαστε τυχεροί που διαβάζουμε τόσο ωραία πράγματα θα πω!
Φιλάκια πολλά :)))
Συγχαρητήρια και στις δυο σας! Υπέροχα τα κείμενά σας...
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλιά πολλά!
Καλημέρα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυγχαρητήρια για τη συμμετοχή και την φιλοξενία της νικήτριας.
Ολες οι ιστοριες ηταν εξαιρετικες. Ειναι δυσκολο να γραφεις βασιζομενος/βασιζομενη επανω σε συγκεκριμενες λεξεις που πρεπει να πλεξεις μεταξυ τους.
Μπραβο σε ολους!
Να ειστε παντα καλα
Συγχαρητήρια για τη συμμετοχή σου Μαρία μου
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι πολύ σωστή κίνηση να προβάλλεις το νικητήριο
κείμενο της Μαριώς μας
φιλάκι γλυκό
Η Μαρία μάς άφησε για ακόμα μια φορά ανεξήτιλο το σημάδι της!! Τι να πούμε για αυτό το πλάσμα που ξεχειλίζει από ταλέντο!! Μπράβο σου Μαράκι που προβάλλεις το κείμενο που επάξια διακρίθηκε!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια την διαφυγή σου, ήταν στα κείμενα που χα ξεχωρίσει!! Πόσο με άγγιξε η αγωνία της ηρωίδας και το τέλος λες και με κατάπιε.. Συγχαρητήρια και στις δυο σας κι όπως λες κι εσύ όσο μπορούμε να δημιουργούμε!!! Σας φιλώ κορίτσια μου!! ♥
Σας παρακαλώ πολύ να γράφετε με Ελληνικούς χαρακτήρες και οι σχολιασμοί σας να μη ξεφεύγουν από τα όρια της ευπρέπειας. Σχόλια τα οποία περιέχουν ύβρεις και greeklish, θα αποκλείονται. Ευχαριστώ.