Προσπαθώντας... (121 λέξεις - Ιστορίες του φθινοπώρου)
Σ' ένα πάρκο εγκλωβισμένος, κρεμασμένος σε κούνιες ανύπαρκτες, παίζοντας παιχνίδια που δεν ξέρω. Σκουριασμένη ζωή, σαν αυτές τις σκληρές αλυσίδες που κρατάνε την συνήθεια. Υγρασία. Φθινόπωρο ως το κόκκαλο. Καθαρίζοντας τις λάσπες απ΄ τα όνειρα ίσως και εγώ να ζήσω λιγάκι.
Προσπαθώ. Αλήθεια προσπαθώ. Αλλάζω πορεία. Ίσως αν βαδίσω προς την πόλη να ξεφύγω. Αν μπλεχτώ στα άψυχα σώματά της να νιώσω πιο ζωντανός, πιο αποφασιστικός. Αν αναπνεύσω τον κόκκινο ουρανό της ίσως μπει μέσα μου η λαχτάρα για δράση.
Μα μένω πάλι παιδί. Θαρρείς μια ζωή μαθητής, ποτέ δάσκαλος. Ένας μαθητής ανεπίδεκτος μαθήσεως, που το πάθημα δεν του γίνεται μάθημα. Μόνο μέσα στα πλαίσια της αυλής. Θα το πάρω απόφαση. Αυτή κούνια φταίει που πάντα θα με δένει με σένα.
******
Αυτές οι λέξεις προορίζονταν για το Συμπόσιο της Αριστέας, αλλά τελικά προσαρμόστηκε και εστάλη σαν συμμετοχή στην σελίδα 121 λέξεις. Επελέγη και δημοσιεύθηκε εδώ και εδώ.
Επίσης το προσθέτω σαν δική μου συμμετοχή στις Ιστορίες του φθινοπώρου, οι οποίες συνεχίζουν κανονικά μέχρι τέλος Νοεμβρίου, για όποιον θέλει να συμμετέχει.
6 comments
Αχ βρε Μαρία ! το χάσαμε από το "Συμπόσιο" αλλά δεν το χάσαμε εντελώς καθότι υπάρχει και νάτο εδώ δημοσιευμένο να το χαρούμε, να το διαβάσουμε. Να μας συγκινήσει όπως πάντα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπώ τη γραφή σου. Από αυτές που συγκινούν.
Την καλησπέρα μου καλή μου φίλη.
... " κρεμασμένος σε κούνιες ανύπαρκτες, παίζοντας παιχνίδια που δεν ξέρω. Σκουριασμένη ζωή, σαν αυτές τις σκληρές αλυσίδες που κρατάνε την συνήθεια. Υγρασία. Φθινόπωρο ως το κόκκαλο. Καθαρίζοντας τις λάσπες απ΄ τα όνειρα.. "
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι να πω !! ...... Τα είπες όλα εσύ, μπράβο
Πολύ όμορφο...''Θαρρείς μια ζωή μαθητής, ποτέ δάσκαλος''. Μεστό με νοήματα
ΑπάντησηΔιαγραφήΠανέμορφο.
Φιλιά πολλά Μαίρη μου
Δεν πειράζει, συμβαίνουν αυτά. Το μοιράστηκες τελικά μαζί μας κι αυτό έχει σημασία, γιατί ήταν υπέροχο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίχα λυπηθεί τότε που το συζητούσαμε, και τώρα ακόμη παραπάνω που δεν ήταν ανάμεσα στις υπόλοιπες του Συμποσίου. Αλλά δεν πειράζει, τουλάχιστον ταξίδεψε αλλιώς, σε άλλα νερά. Πραγματικά, υπέροχη η γραφή σου, Μαρία μου - ιδίως το πρώτο κομμάτι, το λάτρεψα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑρκεί που βγήκε στο "φως", δεν έχει σημασία ο τόπος Μαρία μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟικονομία λέξεων, αλλά απλοχωριά σκέψης. Δύσκολο πολύ να στριμώξεις τόσες εικόνες και συναισθήματα στο μέτρο των λέξεων.
Το κατάφερες επάξια!
Σας παρακαλώ πολύ να γράφετε με Ελληνικούς χαρακτήρες και οι σχολιασμοί σας να μη ξεφεύγουν από τα όρια της ευπρέπειας. Σχόλια τα οποία περιέχουν ύβρεις και greeklish, θα αποκλείονται. Ευχαριστώ.