Κειμενογράφος (Μέχρι τα 150... - Τάσος Γ. Κάβουρας)
 |
| ''και να σκεφτείς κάποτε σκεπτόμουν γιατί φύτρωσε στην ερημιά..." |
- Τι του λόγου σου ρε λεβέντη...
Όπα εδώ ήμαστε. Αυτό το γλωσσάρι κάποιες φορές κρύβει θησαυρούς…
- «είμαι από τη πόλη, μηχανικός, και ήρθα να ...»
Με έπιασε στο άστραμμα, όρεξη για κουβέντα είχε, είπαμε διάφορα. Η ουσία ήρθε με το ερώτημα...
- «...πόσο χρονών είσαι μπάρμπα...»
Αρκετά πάνω από 80 φαινόταν.
- «κοντά στα 120...» !!
- «και πόσο έχεις σκοπό να ζήσεις» ...
- «αν δώσει ο Θεός πάνω από 140» ...
και επειδή ο Θεός είναι φειδωλός σε αυτές τις ηλικίες περίμενα να μάθω που το πήγαινε ο μάγκας, ο λεβέντης και ο καραμπουζουκλής με το τσιγκελωτό μουστάκι και την τραγιάσκα φορεμένη λίγο στραβά.
- «...με αυτό το μουστάκι πριν έξι χρόνια πήρα πρώτο βραβείο στο διαγωνισμό μουστακιού στο Βελημάχι..»
Οι Γορτύνιοι αρέσκονται στους διαγωνισμούς μουστακιού λόγω ύπαρξης τσελιγκάδων στη περιοχή αλλά και στους διαγωνισμούς σαρδέλας ψητής σε ανάμνηση του ότι δεν έχουν θάλασσα.
Γιατί να μην πιστέψω λοιπόν τον συνομιλητή μου...
- «... άκου για να μαθαίνεις γιατί όταν θα αρχίσεις να περπατάς στα δικά μας σοκάκια να έχεις γνώση από ένα γέρο που ακόμα δεν έγινε ξεκούτης και την έχει φιλοσοφήσει τη ζωή...»
 |
| ''τελευταία στροφή...'' |
- «..ο Πανάγαθος μέσα στη μεγαλοσύνη του θυμήθηκε ότι η καρδιά του ανθρώπου είναι φτιαγμένη για καμιά 150 χρόνια... και αναφέρομαι στη γυναίκα ένεκα του ότι και τρυφεράδα έχει και αγαπάει αδιαλείπτως (άκου αδιαλείπτως...), ...οι άνδρες λιγότερα χρόνια ένεκα του ότι τραβάνε πολλά από τις γυναίκες, και γι αυτό έχει γεμίσει ο ντουνιάς χήρες μαυροφορεμένες...»
Και ένεκα του ότι άναψε η κουβέντα παραγγείλαμε το τρίτο τσίπουρο...
- «...δικά μου..» , ένεκα του ότι δεν άφηνε περαστικό να πληρώσει...
- «..Λοιπόν πάρε χαρτί και μολύβι και γράφε...
...από τα 50 έως τα 60 κάθε 4 χρόνια είναι μια πενταετία στη πλάτη μας...
...από τα 60 στα 70 κάθε 3,5 χρόνια είναι μια πενταετία στη πλάτη μας...
...από τα 70 στα 80 κάθε 3 χρόνια είναι μια πενταετία...
...από τα 80 στα 90 κάθε 2,5 χρόνια...»
- «Δηλαδή αν σε έκοψα καλά και υπολόγισα σωστά με τα 90 της ταυτότητας είσαι 123,5 χρονών ...»
- «..στρογγυλά να τα λες ... λέγε με 120... 50 έως 90 είναι 70 χρόνια στη πλάτη..» !!
- «..και στα 100, έχουμε 140...»!!, με το αποτέλεσμα στην αρίθμηση που έκανα...
- «..και κάτι παραπάνω ..»
...βέβαια, και κάτι παραπάνω για να πιάσουμε τα 150 του Μεγαλοδύναμου...
- «..που θα πάει θα περάσουνε..», αντείπα για να τον πειράξω και λίγο...
 |
| "τα χρόνια περνάνε αλλά η αρχοντιά δεν χάνεται..." |
Ακούμπησε με έμφαση και τα δύο του χέρια στο μπαστούνι του με κοίταξε με επίμονο βλέμμα και μου απάντησε όπως αυτός ήξερε.
- «Ρε Τάσο μια μέρα και δεν περνάει με τίποτα..., αυτά τα.. (..γτιμημένα) τα χρόνια πως περάσανε ..» !!
Εδώ η κουβέντα σοβάρεψε. Έλα ντε πως περάσανε. Και έφτασαν τα 120...!!
- «...είδα τα σημείωσες όλα,.. γράψε και καμιά αρρώστια.. προσθέτει χρόνια και αυτή..»
Δηλαδή τα 150 δεν τα γλυτώνουμε με τίποτα...
Αν υπάρχει και άλλη θεωρία παραπλήσια, εκτός από του μπάρμπα Χρήστου θέλω να την ακούσω.... Μέχρι τότε δέχομαι ως βέβαιο ότι η ζωή και μεγάλη είναι και ακόμη μεγαλύτερη γίνεται ένεκα του ότι έχει μέσα και γηρατειά που μετρώνται με προσαύξηση, και στο τέλος κάθε μέρα που περνά είναι ...αιώνας σε φορτίο...
Ο μπάρμπα Χρήστος αυτή τη φιλοσοφία είχε. Τον έκανα παρέα και πάντοτε τον τσίγκλαγα. Αυτά που μου έλεγε τα σημείωνα. Έχω να θυμάμαι μέχρι τα ...150 μου !!
 |
| "μοναχική πορεία, ατέλειωτος ο δρόμος" |
Ήταν ένα χρονογράφημα του Τάσου Γ. Κάβουρα διανθισμένο με τις φωτογραφίες της Μαρίας από το mytripssonblog
************
Μπορείτε να παρουσιάσετε το κείμενό σας (διήγημα, ιστορία, ελεύθερο κείμενο) μέσω της μόνιμης στήλης ''Κειμενογράφος''.
Στέλνετε με e-mail το δικό σας κείμενο στο asmhnio@gmail.com.
***
Εσείς μην ξεχνάτε να στέλνετε τις φωτογραφίες σας για τον Διαγωνισμό Φωτογραφίζειν και τα ολιγόλετά σας για το δρώμενο 25 λέξεις.
Κόντρα σε νωθρούς, άσχημους και φασιστικούς καιρούς δημιουργούμε, όπως και όσο μπορεί ο καθένας.
Φιλικά
Μαρία Νικολάου
11 comments
Απολαυστικότατο το κείμενο του Τάσου που παντρεύεται πολύ όμορφα με τις φωτογραφίες της Μαρίας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ και τους δυο πολύ που μου έδωσαν την ευκαιρία διανθίσω την στήλη ''Κειμενογράφος'' με τις δημιουργίες τους.
Όντως ταίριαξαν οι φωτογραφίες πολύ ωραία με το κείμενο, που τόσο ζωντανά μας μετέφερε την προσωπικότητα του ήρωα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή συνέχεια!
Πόσο όμορφα έδεσαν κείμενο και φωτογραφίες
ΑπάντησηΔιαγραφήκι αυτή η θυμοσοφία πόσο καίρια μας οπλίζει με πλούσια γνώση!!!
Μπράβο συνολικά και στους δύο για το αποτέλεσμα
Όταν είσαι νέος αναρωτιέσαι γιατί μπαίνουν στην άκρη του δρόμου μικρά παγκάκια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτην τελευταία στροφή αναρωτιέσαι γιατί ο κισσός είναι τόσο μπλεγμένος στο σώμα του δένδρου...
Συμφωνώ ..!!! Τα χρόνια περνάνε αλλά η αρχοντιά μένει πάντοτε αγέρωχη...
Η διαδρομή στα μοναχικά μονοπάτια είναι ατελείωτη...
Μαρία οι φωτογραφίες σου μιλάνε , ....
Ευχαριστούμε την οικοδέσποινα για την επιμέλεια της παρουσίασης και τη φιλοξενία...
# θα έχουν πιστεύω ιδιαίτερο ενδιαφέρον οι σχολιασμοί , μπορεί να αποτελούν και θέσεις πάνω στο θέμα της ανάρτησης(και χιουμοριστικά..)...
Η διαφορά με τον παππού είναι ότι ο φίλος μας ο Τάσος, θα είχε αρκετές εμπειρίες στα νεανικά του χρόνια και επειδή κάθε χρόνος για τότε αντιστοιχεί σε πέντε της σημερινής ηλικίας του , ψυχικά και ....... ο ίδιος θα φτάσει 200 χρονών...!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠανέμορφο και φιλοσοφικό το χρονογράφημα . Μπράβο το χαρήκαμε .
Μαρία σε ευχαριστούμε πολύ!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΘέλω να ευχαριστήσω και τον Τάσο για την τιμή που μου έκανε...χαίρομαι που οι φωτογραφίες μου υπάρχουν σε ένα τέτοιο κείμενο που και μας κάνει να γελάμε, αλλά και να προβληματιζόμαστε ταυτόχρονα μέχρι...τα 150 μας!!
Περνάνε τα χρόνια, αλλά μια μέρα, ανάλογα με το τι φέρνει μπορεί να μοιάζει ατέλειωτη..πόσο δίκιο έχει ο μπάρμπα Χρήστος!!
Σε ένα σημείο διαφωνώ μαζί του..στο ό, τι οι άντρες ζούνε λιγότερο επειδή τραβάνε πολλά από τις γυναίκες...υπάρχουν περισσότερες χήρες, για τον απλούστατο λόγο πως οι άντρες συνήθως είναι μεγαλύτεροι από τις γυναίκες τους, για να μην αναφέρω το γεγονός των περισσότερων καταχρήσεων, ειδικά στο ποτό..να καλή ώρα τα τσίπουρα...χαχα!
Καλό ξημέρωμα!!
Ωραιοι αυτοι οι ανθρωποι με το κατασταλλαγμα της σοφιας τους! Πολυ ωραια συνεργασια μπραβο σας!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΩραιοι αυτοι οι ανθρωποι με το κατασταλλαγμα της σοφιας τους! Πολυ ωραια συνεργασια μπραβο σας!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα'ναι καλά ο άνθρωπος και να φτάσει ως εκεί που αντέχει!
ΑπάντησηΔιαγραφήΈνα πράμα με προβληματίζει μόνο. Λες να έχει το ίδιο μαθηματικό αξίωμα και ο εθνικός μας "απέθαντος"; Και να φτάσει στα 140; Καήκαμε!...
Υ.Γ. Τάσο, μύρισε αέρας βουνού με το κείμενό σου! Σε συνδυασμό με τις φωτογραφίες της Μαρίας, ήταν σα να βλέπω το τσιγκελωτό μουστάκι του ήρωα!
Μαρία εκείνο το «απέθαντος» καταπληκτικό , ακόμα γελάω... !!
ΔιαγραφήΠριν λίγο καιρό πέθανε κάποιος που έλεγε ότι ...ήταν φαντάρος μαζί με τον «απέθαντο».
Το λυπηρό νέο το μετέφερε ένας φίλος μου και μάλιστα ...με τρόπο στη μάννα του 95 ετών συγγένισσα του αποθανόντα...
Και η 95χρονη κόλλησε στο ερώτημα...
- ... μήπως άκουσες από τι πήγε ;
Κουφό , ...
το κάναμε τελευταία καθημερινό μας σλόγκαν ...
Υπέροχη συνύπαρξη!! Δέσανε τόσο αρμονικά οι λέξεις του κ Τάσου με την φωτογραφική ματιά της Μαρίας!! Σοφές κουβέντες που αποπνέουν χαμόγελα και σκέψεις!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλιά σε όλους, καλά Κούλουμα και καλή Σαρακοστή εύχομαι!!!
Σας παρακαλώ πολύ να γράφετε με Ελληνικούς χαρακτήρες και οι σχολιασμοί σας να μη ξεφεύγουν από τα όρια της ευπρέπειας. Σχόλια τα οποία περιέχουν ύβρεις και greeklish, θα αποκλείονται. Ευχαριστώ.