Ψάχνω λέξεις.
Για να σου πω πως νιώθω.
Τις αναζητώ παντού.
Στην βοή του κέντρου, στους ήχους των λεωφόρων,
στις ιλιγγιώδεις ταχύτητες των αυτοκινήτων.
Στα ταλαιπωρημένα δέντρα των δρόμων,
στα διαζώματα που στεκόμαστε για να πάρουμε απόφαση.
Ψάχνω αγωνιωδώς.
Στην ενοχλητική δροσιά του Οκτώβρη,
στα φύλλα που αρνούνται να αλλάξουν χρώμα,
σε αυτήν την μυρωδιά της αναγκαστικής οργάνωσης,
στα προγράμματα και τις υποχρεώσεις.
Ψάχνω συλλαβές.
Ταιριάζω τα γράμματα μεταξύ τους.
Τα παίρνω μαζί μου σε νυχτερινούς περιπάτους,
μήπως και αλλάξω την θέση τους.
Στα φθινοπωρινά μικρά απογεύματα,
που η μέρα βιάζεται να φύγει.
Ψάχνω μικρές εκφράσεις.
Τις κουβαλάω μαζί μου στο μετρό,
χάνονται στα υπόγεια και ξαφνικά βγαίνουν στον αέρα.
Στριμώχνονται στα βαγόνια
και πιέζονται από τις συρόμενες πόρτες.
Κολλάνε στην μυρωδιά των ανθρώπων,
στα βλέμματα στο κενό.
Βρίσκω.
Έτσι απλά. Λακωνικά.
Δυο λέξεις.
Η μια κομμένη με απόστροφο.
Σ΄ αγαπώ.
Αυτή είναι η συμμετοχή μου στην ποιητική συλλογή ''Στάλες σιωπής'' από το itravelpoetry
Ευχαριστώ τους συντελεστές για την φιλοξενία.



Πραγματικά ΥΠΕΡΟΧΟ. Λιτό, περιεκτικό. Μπράβο, Μαρία.
ΑπάντησηΔιαγραφή