Η στιγμή σας με ένα ποίημα - Ένας τόνος σε ανάπαυση μνήμης... (Πέστροβα Μαίρη)
Περπατώ με σφιγμένες παλάμες
μην τυχόν σκορπίσουν και φύγουν
τα όσα έζησα και χαράκτικαν πάνω μου
τα όσα σκάλισαν το μέσα μου
όχι, δεν τις ανοίγω
είναι επικίνδυνο ν'αφήνεις
λεύτερο το θηρίο
χωρίς ούτε έναν βράχο
στην θήρα της σπηλιάς
σαν ξεμυτίσει με τα φλογισμένα ρουθούνια του
για μια ζωή θα'σαι καμένος
και το μόνο που θα σου μείνει
είναι οι κλεισμένες παλάμες
με τα λιωμένα μελάνια
από τα λόγια που συγκράτησαν.
Σου μιλώ με σφιγμένες παλάμες
λατρευτικές θυσίες σε θεούς
από τα σπάργανα της φύσης μου
τις μαρτυρούν τα αποκαϊδια
από τις σκέψεις των ονείρων
άραγε τρέχει το νερό
ή η γη από κάτω του αλλάζει θέση
σε ρώτησα και γέλασες
φύγε θα σου πω
άλλα περίμενα από σένα
και άλλα μου έγραψες στον τοίχο
πως τάχα η περισπωμένη
είναι μια φιλία
της οξείας
με την δασεία
γιατί με κοροϊδεύεις;
αφού ξέρεις πως είναι
ένας τόνος
σε ανάπαυση μνήμης...
***
Ήταν η στιγμή της Μαίρης Πέστροβα με ένα ποίημα.
Στείλτε και τη δική σας στιγμή.
6 comments
Υπέροχη η ποιητική στιγμή της Μαίρης.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤην καλησπέρα μου Μαράκι!
Ευχαριστώ πολύ.... <3
ΔιαγραφήΥπέροχα συνταίριαξε τις λέξεις
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα Μαρία μου ♥
Την αγάπη μου...
ΔιαγραφήΑπο τα πιο ομορφα που χω διαβασει τελευταια!! Με αγγιξε!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦοβερη κι η φωτο σου Μαρια!!
Σας φιλω!!
Καλή συνέχεια! Σας ευχαριστώ πολύ!!!
ΔιαγραφήΣας παρακαλώ πολύ να γράφετε με Ελληνικούς χαρακτήρες και οι σχολιασμοί σας να μη ξεφεύγουν από τα όρια της ευπρέπειας. Σχόλια τα οποία περιέχουν ύβρεις και greeklish, θα αποκλείονται. Ευχαριστώ.