Στη μεγάλη πόλη.
Οι δρόμοι στεγνοί από φως.
Ούτε το σκοτάδι δεν μπορεί να καλύψει το ελάχιστο που ζούμε.
Τα αυτοκίνητα χωρίς συνοδηγό, χάνονται στην γαλήνη της.
Σε αυτή την αποπνικτική γαλήνη,
που δεν την αντέχουν ούτε τα κτίρια που στέκουν αμίλητα.
Οι θόρυβοι γίνονται όλο πιο μακρινοί και πιο μοναχικοί.
Στα αυτιά σου δεν φτάνουν πλέον οι φωνές.
Τα μάτια σου δεν βλέπουν τα πολύχρωμα φορέματά της.
Η αφή σου δεν νιώθει το ιδρωμένο της κορμί.
Δεν χωράς πλέον στα τετράγωνά της,
σκοντάφτεις στα πεζοδρόμιά της.
Διαλύεσαι στο φτηνό κρασί της και στην ζεστή της αγκαλιά.
Και η αγάπη ξεμακραίνει και κρυώνει.
Στη μεγάλη πόλη.
Μαρία Νικολάου
8 comments
Μια διαπίστωση που πληγώνει!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλησπέρα Μαρία μου ! ♥
Υπάρχει και αυτή η πλευρά...
ΔιαγραφήΚαλησπέρα φίλη μου.
" Και η αγάπη ξεμακραίνει και κρυώνει/Στη μεγάλη πόλη."
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπέροχο Μαρία μου!
Ευχαριστώ φίλη μου.
ΔιαγραφήΚαλημέρα Μαρία μου
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπημένες οι διαδρομές σου!!
Σε φιλώ
Καλησπέρα Ελένη μου!
ΔιαγραφήΣ΄ευχαριστώ.
Κι η φωτό απλά απογείωσε το κείμενο!!! '' Διαλύεσαι στο φθηνό κρασί της'' ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΠόσες φορές δεν γινόμαστε ένα με αυτές τις παραδοχές Μαρία μου!! Ταυτίζομαι με την έμπνεύση σου..
Σε φιλώ!!
Χαίρομαι που σου άρεσε.
ΔιαγραφήΣε φιλώ.
Σας παρακαλώ πολύ να γράφετε με Ελληνικούς χαρακτήρες και οι σχολιασμοί σας να μη ξεφεύγουν από τα όρια της ευπρέπειας. Σχόλια τα οποία περιέχουν ύβρεις και greeklish, θα αποκλείονται. Ευχαριστώ.