Οι ποιητές αρνήθηκαν τις λέξεις
(δεν έχουν πια καμία σημασία).
Τα σώματά τους γέρασαν κι αυτά,
μαζί με τις καρδιές των πελαργών.
Στα όνειρά τους δεν έρχεται το φως,
μόνο πίκρες σαν αναθέματα.
Ασταμάτητα οι Ώρες
κλωθογυρνούν την οικουμένη,
ροκανίζοντας τη μουσική
από σύννεφα και δέντρα.
Τα παράθυρα
βούλιαξαν στη λάσπη,
σαν τάφοι μοιάζουν,
δίχως σταυρούς και δάκρυα.
Αλλά το χρώμα της θάλασσας
είναι γαλάζιο ,
περιμένει – μυστικά - το θαύμα,
να γίνει ψωμί ,
να χορτάσει την πείνα των αθώων.
*******
Ήταν η συμμετοχή του Χριστόφορου Τριάντη για το δρώμενο ''Λόγια της πλώρης''.
Μπορείτε να συμμετέχετε και 'σεις.
Μια συμμετοχή που σε εμπνέει να φτιάξεις εικόνες και δημιουργήσεις μια φωτογραφία ξανά!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ τον Χριστόφορο για την συμμετοχή!
Υπέροχη η συμμετοχή του Χριστόφορου. Με λίγες λέξεις λέει τόσα πολλά... Μπράβο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕξαίρετος ο λόγος του Χριστόφορου.....! πολύ δυνατά τα συναισθήματα που δημιουργεί. Μπράβο απ την καρδιά μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή συνέχεια Μαρία.
Υπέροχος, τον παρακολουθω απο το φβ
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό μήνα κι από δω Μαρία μου!! Πολύ εσωτερική γραφή, γεμάτη συναισθήματα!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυγχαρητήρια για αυτήν την εξαιρετική συμμετοχή!!
Πολλά φιλιά!!