Θάλασσας αμέτρητα βότσαλα,
δάκρυα κύματος, αλμύρα αφρών, σώματα σταθερά και παραπλέοντα.
Εσείς θα δείξετε στην μοίρα την πολυπλοκότητα της αγάπης,
εσείς θα δώστε στους ανθρώπους να καταλάβουν το αδύνατο.
Βάλτε τους να λογαριάσουν τα πλήθη σας,
κάντε τους τον αριθμό να χάσουν.
Δείξτε την γεύση του ατελείωτου έρωτα,
τρυπώντας πλάτες κορμιών έρμαιων, βρεγμένων και ανίκανων,
πληγώνοντας πέλματα σκληρά, βαριά και αναίσθητα,
αγγίζοντας τ΄όνειρο,
εκτοξεύοντας πόνο και ηδονή στο άπειρο.
****
Ήταν μια παλιά μου συμμετοχή στο Συμπόσιο Ποίησης.
7 comments
Όμορφο πάντα και διαχρονικό όσο τα βότσαλα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλιά πολλά!
Μου αρέσει πολύ ο ήχος που κάνουν τα βότσαλα όταν χορεύουν στις ακτές αγκαλιά με τα κύματα!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΓλυπτά της θάλασσας θα τα όριζα....
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή Κυριακή ♥
Έξοχο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕλένη από τις καλύτερες επινοήσεις σου....! Η Αναφορά στα βότσαλα της θάλασσας και στις "δράσεις" τους με τρόπο ποιητικό ήταν εξαίρετη σύλληψη. Μπράβο κορίτσι μου. Πολύ μου άρεσε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπ' τα καλύτερα σου!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ μου άρεσε Μαράκι μου!
Κοίτα να δεις τα βότσαλα έμπνευση που δίνουν!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπράβο Μαράκι μου!
Υπέροχο!
♥
Σας παρακαλώ πολύ να γράφετε με Ελληνικούς χαρακτήρες και οι σχολιασμοί σας να μη ξεφεύγουν από τα όρια της ευπρέπειας. Σχόλια τα οποία περιέχουν ύβρεις και greeklish, θα αποκλείονται. Ευχαριστώ.