Αλάτι, ζάχαρη κι αλληλεγγύη | το e-book

''Σε λίγο θα φάμε... φώναζε η γιαγιά, ενώ ταυτόχρονα άλειφε δύο μικρές φέτες ζυμωτό ψωμί με πελτέ. Αυτή ταπεινή φέτα ψωμί πόσες αναμνήσεις μου ξυπνά. Αυτή η ξινίλα του πελτέ, η οξύτητα του λαδιού και η μυρωδιά του ήλιου στην ντομάτα, τρυπά σχεδόν τριάντα χρόνια και έρχεται στο τώρα και μου ανακατεύει όλο μου το είναι.''

Αυτό είναι ένα μικρό κομμάτι της δικής μου συμμετοχής που θα βρείτε στο e-book ''Αλάτι, ζάχαρη κι αλληλεγγύη'' που επιμελήθηκε η Αλεξάνδρα μας.

Δεκαοχτώ bloggers γράψαμε 24 ιστορίες για την αλληλεγγύη και σας καλούμε να μας διαβάσετε για να την κάνουμε πράξη όλοι μαζί.

Το e-book μας διατίθεται για την ενίσχυση της Κοινωνικής κουζίνας "Ο Άλλος Άνθρωπος" και του μη κερδοσκοπικού σωματείου Κοινωνία αγάπης και προσφοράς  "Γέροντας Παΐσιος". 

Στο e-book θα διαβάσετε ιστορίες, πραγματικές και φανταστικές, ποιήματα, με πρωταγωνίστρια την αλληλεγγύη και συμπρωταγωνιστή το φαγητό, γι' αυτό και στο τέλος θα βρείτε τις αλμυρές και γλυκές συνταγές κάθε ιστορίας.

Για να αποκτήσετε το e-book, αρκεί να στείλετε, όπου εσείς επιλέξετε, ένα δέμα με ό,τι μπορείτε από όσα θα βρείτε στη λίστα με τις πάγιες ανάγκες της Κοινωνικής κουζίνας και του σωματείου "Γέροντας Παΐσιος".

Το αποδεικτικό της αποστολής είναι και η τιμή για το e-book! 

Στο womaninblog@gmail.com (με τίτλο e-book) στέλνετε μία φωτογραφία του δέματος (*γράψτε στο δέμα blogaki*) και του αποδεικτικού και θα λάβετε αμέσως τις ιστορίες μας.

Μπορείτε να διαβάσετε το e-book στον υπολογιστή, στο κινητό, στο tablet.

την πολύ όμορφη εικόνα του εξωφύλλου έφτιαξε η Χριστίνα - Ανδρομέδα

Δείτε αναλυτικά τις δράσεις, τις εκδηλώσεις και τις έκτακτες ανάγκες της Κοινωνικής κουζίνας εδώ και του σωματείου "Γέροντας Παΐσιος" εδώ.

Πάγιες ανάγκες Κοινωνικής κουζίνας "Ο Άλλος Άνθρωπος"

σχολικά βοηθήματα

παιχνίδια,

παιδικές τροφές

παιδικά ρούχα

πάνες

τρόφιμα

μπαχαρικά

μέλι

καφέδες (ελληνικός, φραπέ, γαλλικός)

γάλα εβαπορέ

χαρτί κουζίνας

χαρτοπετσέτες

πλαστικά πιρούνια και κουτάλια

μπολ μιας χρήσης για τη συσκευασία φαγητού

γάντια μιας χρήσης

αλουμινόχαρτο

απορρυπαντικά

σφουγγαράκια

γκάζι και γκαζιέρα

μαρμίτα 150 λίτρων

Κοινωνική κουζίνα "Ο Άλλος Άνθρωπος"

(δωρεάν αποστολή με τη Γενική ταχυδρομική)

Πλαταιών 55 και Παραμυθιάς, Μεταξουργείο

104 35 Αθήνα

Πάγιες ανάγκες Κοινωνίας αγάπης και προσφοράς "Γέροντας Παΐσιος"

Τρόφιμα

Είδη μπακαλικής

Είδη υγιεινής

Ρουχαλάκια

Παιχνιδάκια

Σχολικά είδη

Χαρτικά

Βιβλία αναγνωστικά

Φάρμακα

Ό,τι διαθέτει ο καθένας

Κοινωνία Αγάπης και Προσφοράς Γέροντας Παΐσιος
(δωρεάν αποστολή με τη Γενική ταχυδρομική)

Κεντρικό κοινωνικό κατάστημα

Μεγ. Αλεξάνδρου 99

Τ.Θ. 305

Τ.Κ. 57500

Τρίλοφος Θεσσαλονίκη

*Στο facebook του blogaki μπορείτε να ενημερώνεστε  για ό,τι νεότερο.*

Εσύ πάνω απ΄όλα - Μαγιάπριλο στο περβάζι (15ο Συμπόσιο Ποίησης)

Εσύ πάνω απ΄όλα

Θα σου μιλάω χωρίς να είσαι εδώ,

ξέροντας πως θα με ακούς.

Θα σου στύβω πορτοκάλια

και θα τα πίνω εγώ για σένα.

Όμορφοι άνθρωποι θα σε περιβάλουν.

Θα σε πηγαίνω βόλτες στην θάλασσα,

για να ακούς το κύμα.

Θα σου αγοράζω παγωτό, ποπ κορν και φιστίκια.

Θα προσέχω κάθε μου κίνηση,

κάθε μου αγκαλιά, κάθε μου συγκίνηση.

Θα σε κουβαλάω ακούραστα και υπέροχα.

Μετά θα σου δείξω το καλό και το δίκαιο,

που φωλιάζει μέσα στον πόλεμο.

Θα ορίσω τον ορίζοντα 

και θα εύχομαι κάθε μέρα να τον ξεπεράσεις.

Καθώς η βροχή θα μας δέρνει,

θα σου περνάω μαργαρίτες στ΄ αφτί.

Θα συλλέγω εικόνες και μνήμες.

Θα σκοτώνω μπαμπούλες,

θα αφήνω πόρτες ανοιχτές.

Θα σου κρύβω μπισκότα μέσα στα βιβλία,

να είναι οι λέξεις γλυκιές σαν και σένα.

Και όταν θα φύγεις και πάντα πίσω θα γυρνάς,

θα είμαι ο ήρωας αυτής της παράστασης που ανέβασα για σένα.

Θα σου χαρίσω ζωή και μια υπόσχεση.

Θα κάνω τα πάντα αυτό το ταξίδι να είναι το πιο όμορφο. 

Ήταν η συμμετοχή μου στο "15ο Συμπόσιο Ποίησης" της Αριστέας. Ευχαριστώ την οικοδέσποινα για την φιλοξενία και όλους όσους προτίμησαν την συμμετοχή μου.

Προαπαιτούμενη λέξη ήταν ''ζω ή ζωή ή ζωντανός''

Νικήτρια στέφτηκε η Μαρία Κανελλάκη με το ''Μαγιάπριλο στο περβάζι''.

Απολαύστε την συμμετοχή της.

Μαγιάπριλο στο περβάζι

«Να σας ζήσει!»

Γλυκοκελάηδησε ο σπουργίτης

στο περβάζι της κουζίνας

γαντζωμένος ώρα πολλή στην πύλινη γλάστρα

μέχρι να ξεμυτίσουν  τα πρωτότοκα

του βασιλικού βλαστάρια •

φύλακας-άγγελος

να προσέχει τούτη τη γέννα

της μάνας γης...

Κι έτσι φτιάχνονται οι εποχές

και κυλάει αρμονικά το τσέρκι στο χρόνο •

λίγα ψίχουλα στο περβάζι

να βρει τροφή το ξενιτεμένο μας

γλάστρες που κυοφορούν ρίζες στα σπλάχνα τους

ώσπου να’ρθει πάλι ο ήλιος ο ταξιδευτής

ερεβοκτόνος και στρατηλάτης

να παιανίζει τα λάβαρά του

το φως και τη ζέστα του...

Αχ πάμε μια βόλτα

αχνοροδίζει έξω η άνοιξη

να μυρίσουμε τους νερατζανθούς

και να μερεμετίσουμε τη χελιδονοφωλιά στο μπαλκονάκι μας •

να καταχωνιάσουμε στα τρίσβαθα του παταριού

τις χνουδάτες μεγαλοϊδέες μας

τα κατσιασμένα μας «Εγώ» και  τα ξεχειλωμένα «Έχω» μας

και το αχολόϊ και τα «Αμάν» μας...

και να ξεθάψουμε τις πάνινες λέξεις μας, τις ξεχασμένες •

“κλαίω - γελάω

ελπίζω - συγχωράω

νιώθω - αντιστέκομαι

συμπάσχω και εμπνέομαι

πέφτω και σηκώνομαι

ζω!”

Να τις λιάσουμε σαν ασπρόρουχα

να ξετσαλακωθούν επιτέλους

να ξαναμπούν σπίτι μας

παρέα να κάτσουμε στο τραπέζι

να κόψουμε της ζωής το πρόσφορο•

«Από καρπού σίτου, οίνου και ελαίου αυτών ενεπλήσθημεν ...»

Στα καρφάκια που έχουμε μπηγμένα κατάκαρδα

να κρεμάσει ξανά η μάνα τα υφαντά μπρισίμια της

«Κι αυτό θα περάσει»

και να φυτέψει την ευχή της

στη μέση μιας αυλής

σπορά για τους επόμενους

“σπουργίτες”...

ΛΕΥΤΕΡΙΑ - Νίκος Καζαντζάκης

Πηδά η φωτιά κι οι σούβλες έτοιμες

κι αυτός ολόρθος στέκει

πεθαίνει αρνούμενος το θάνατο

και λευτεριά φωνάζει.

Ελευτεριά για 'σένα χάνομαι

μα θα 'ρθουν πίσω μου άλλοι

στρατοί οι γιοι μου και τα εγγόνια μου

και θα σ' ελευθερώσουν.

Μην κλαις κυρά κι εγώ θα αναστηθώ

και θα σ' αρπάξω πάλε

θα σπω τις αλυσίδες της σκλαβιάς

θα καταλύω τα κάστρα.

Λίγοι είμαστε κι αλίμονο στης γης

αν ξοφληθεί η γενιά μας

στρατοί οι γιοι μου και τα εγγόνια μου

και θα σ' ελευθερώσουν.

Χρόνια πολλά και καλά σε όλους τους Έλληνες.

Καρτ Ποστάλ #10

Αναζητώντας…

Ο ήλιος κλέφτικα βγήκε το πρωί και αποχώρισε αργότερα κλαίγοντας.

Άφησε τους ανθρώπους μόνους και υγρούς.

Η δροσιά δεν είναι ευχάριστη πλέον.

Η ομίχλη σκεπάζει τα σπίτια.

Νυχτώνει τόσο γρήγορα.

Πριν την ώρα του.

Οι άνθρωποι κρυώνουν και δικαιολογούνται.

Το μονοπάτι της γειτονιάς χορτάριασε.

Δεν ενώνει πια τις αυλές.

Το άστρο χλόμιασε και κρύφτηκε πίσω από τα σύννεφα.

Τίποτα δεν αλλάζει την μελαγχολία του σούρουπου.

Τίποτα δεν φωτίζει την σκοτεινιά στις ψυχές των ανθρώπων.

Δεν αναζητούμε καμιά Βηθλεέμ, κανένα Κάνσας.

Μια παλιά λίγο απαισιόδοξη συμμετοχή από Συμπόσιο της Αριστέας.

Η στιγμή σας με ένα ποίημα - Ξύλινα ανθρωπάκια (Σοφία Κιόρογλου)

Ξύλινα ανθρωπάκια μοναχικά

κονσερβοποιημένα άβουλα

ακρωτηριασμένοι ακροβάτες

στο σκοινί του τίποτα

Ξύλινα ανθρωπάκια εγώ και εσύ

στριμωγμένα και ανήσυχα

συμπιεσμένα κονσερβοκούτια

μαζικοποιημένα κακέκτυπα

Πάντα με γραβάτα και μελόν

καθισμένα σε μια καρέκλα

αγκυλωμένα συναισθηματικά

με άκαμπτα σώματα 

Στου ματιού το μετείκασμα οι κινήσεις μας

νευρωτικές συσπάσεις στα στεγάνα αντιήρωες

στο ενδιαίτημα της αβουλίας αντάρτες

ψήγματα ενσυνειδησίας ή διόρασης;

Μια χούφτα άνθρωποι εγώ και εσύ

φωνάζουμε στις διαδηλώσεις με άφωνη φωνή

με πλακάτ που γράφτηκαν αλλά κανείς δεν τα βλέπει

κι όλο τρέχουμε να προφτάσουμε 

Το τραίνο της ιδανικής κοινωνίας ποτέ δεν θα περάσει

δεσμώτες στο σύστημα και στο χρήμα

ξύλινα ανθρωπάκια πάντα θα είμαστε σου λέω

μα εσύ ούτε που θες να ακούσεις.

***

Ήταν η στιγμή της Σοφίας Κιόρογλου με ένα ποίημα.

Στείλτε και τη δική σας στιγμή.

συμμετοχές - πληροφορίες

1ο Δρώμενο Χαϊκού - Βράβευση

Έφτασε η ώρα που θα βραβεύσουμε τα Χαϊκού που έκαναν το μυαλό σας να ταξιδέψει και απέδωσαν τα συναισθήματα της φωτογραφίας που σας έδωσα με τον καλύτερο τρόπο.

Η συμμετοχή που κερδίζει την πρώτη θέση είναι η εξής:

6. Ελένη - ποιώ

Νωθρός στο σύρμα

-πανόπτης του απείρου-

διανέμει το φως.

Ψηλά στο σύρμα

μονάχο κατοπτεύει

της γης τον παλμό.

Συγχαρητήρια λοιπόν στην Ελένη η οποία θα παραλάβει σε λίγες μέρες το δώρο μου. Επίσης ένα μεγάλο μπράβο σε όλους σας για την έμπνευση και την δημιουργία.

Για να δούμε ποιος κρύβετε πίσω από κάθε συμμετοχή και τι βαθμούς πήρε.

*********

1. Bre Melaxrinaki - 10

Σκέψεις που φεύγουν,

με κόντρα τον άνεμο,

μυαλού ταξίδια.

Καρδιά βουλιάζεις;

Φύγε, απεγκλωβίσου.

Σαν πουλί πέτα.

****

2. Memaria - 10

Πνοή αγγέλου 

απαλά θα φυσήξει 

σε θνητά φτερά.

Σε γκρι ουρανό

ο φτερωτός κυνηγός

καρτέρι στήνει.

****

3. Τσικουράκη Κατερίνα - 5

Ηλεκτρίζεται

ταξιδιώτης πόλης 

μόνος, στα ψηλά.

Ξαποσταίνοντας,

συρμάτινα όνειρα

ο νους να γεννά.

****

4. Αιναφετς - 10

Σα μανταλάκι

σε σύρμα ξεχασμένο

συλλογίζεται:

"Θα γίνω πουλί

με πολύχρωμα φτερά

και θα νικήσω!''

****

5. Αiris - 3

Πουλάκι έρμο

Τα χνάρια αγρικάται

Προτού πορευτεί.

Τέλος εποχής

Αντί για τροχοπέδη

 Εφαλτήριο.

****

6. Ελένη - ποιώ - 20

Νωθρός στο σύρμα

-πανόπτης του απείρου-

διανέμει το φως.

Ψηλά στο σύρμα

μονάχο κατοπτεύει

της γης τον παλμό.

****

7. Andreas Moutrzis - 6

Έλα μαζί μου

για να ταξιδέψουμε

σε περιμένω.

Σε εξωτικά

άλλα μέρη μακρινά

ψυχή μου έλα.

****

8. Βύρων Μάσχας - 6

Αετός μόνος

λησμονιά ψάχνει να βρει

πολύς ο πόνος.

Πέρασε χρόνος…

μα απ’ τη σκιά ως το φως

μακρύς ο δρόμος.

****

9. Βασιλική Δραγούνη - 10

Πουλί σε σύρμα

στης αυγής το χάραμα

κάθεται μόνο.

Στο φως της σιωπής

σημάδια της άνοιξης

ανιχνεύοντας.

****

10. Μαριάννα - Ονειρόκοσμος - 16

Φτερά τα χέρια,

σύρματα δρόμοι γύρω.

Ελευθερία.

Παίρνω ανάσα.

Έρχεται μπόρα, φεύγω.

Να με θυμάσαι.

****

11. Katia Markouizou - 2

Στις εσχατιές νου, 

σαν ανεπίχριστο ον

αιτείται φυγής.

Συμπαραθέσεις 

συναιρέσεις πτήσεων,

πλους ελευθεριάς.  

****

12. Ελένη Φλογερά - 10

Μόνος και πάλι

στην απεραντοσύνη 

ακροβατώντας.

Νέφη υφαίνει

με ηλιαχτίδες χλωμές

για ένα ταίρι.

****

13. Woman in blogs - 6

Κόβουν τα κλαδιά

φυτεύουν τα σύρματα

βρέχει αγκάθια.

Υψώνω φωνή

ντελάλης της άνοιξης

βροντούν οι νότες.

********

Ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους σας που στηρίξατε την προσπάθειά μου και μου εμπιστευτήκατε τα διαμάντια σας.

Κόντρα σε νωθρούς, άσχημους και φασιστικούς καιρούς δημιουργούμε, όπως και όσο μπορεί ο καθένας.

Φιλικά

Μαρία Νικολάου