Μαζί σου Βασιλιά μου,
όλες οι μοναξιές της γης ενώθηκαν και έγιναν μαζί.
Μαζί σου προχωράω εκεί που έλεγα πως έχω βαλτώσει σε ένα ποτάμι αδιέξοδο.
Μαζί σου δεν φοβάμαι τις κρύες νύχτες των ανθρώπων.
Στο παλάτι της ψυχής σου βρήκα το καταφύγιό μου.
Όλα είναι διαφορετικά εκεί.
Όλα χτίζονται ξανά. Ξανά, ακόμα και αν το χώμα είναι σαθρό και σάπιο.
Δεν νιώθω την ματαιότητα των αστεριών που λάμπουν χωρίς να ξέρουμε αν υπάρχουν.
Δεν ανέχομαι τον κόσμο να προσπερνά το άσχημο και το σκοτεινό.
Παλεύω την άγρια θάλασσα, παλεύω το σκότος, παλεύω το μίσος.
Παλεύω τους ανθρώπους που θέλουν τους εραστές χώρια.
Τους ανθρώπους που φοβήθηκαν να αγαπήσουν, να ζήσουν.
Μαζί σου Βασιλιά μου δεν φοβάμαι ακόμα και τα λάθη μου,
γιατί αυτά με οδήγησαν στο να σε γνωρίσω.
Για σένα κλαίω όχι επειδή σε χάνω, αλλά επειδή σε αγάπησα.
Δάκρυα ελπίδας και χαράς.
Δάκρυα γλυκά που ποτίζουν μια αγάπη αναπάντεχη,
αγριολούλουδα φυτρώνουν πίσω της,
ομορφαίνουν την ήδη όμορφη όψη της.
Μαζί σου ζω αυτό που όλοι οι ποιητές έγραψαν,
όλου του κόσμου οι λέξεις εξιστόρησαν,
τα βιβλία έκρυψαν στις σελίδες τους.
Αυτό που οι θνητοί δεν τόλμησαν να ζητήσουν,
αυτό που οι μήνες φυλάκισαν στου χρόνου τη δίνη,
αυτό που το μυαλό φυλάκισε στο πιο απάγκιο μέρος.
Μαζί σου Βασιλιά μου,
κόντρα στους καιρούς που θέλουν τους ανθρώπους νωθρούς και άδειους.
Κόντρα σε ψεύτικα γέλια, άβολες αγκαλιές και κενά λόγια.
Κόντρα σε δανικές ζωές, μικρές ώρες.
Όλα μαζί σου Βασιλιά μου,
για να ζήσουμε μαζί ότι χάθηκε, ότι δεν ειπώθηκε, ότι δεν βιώθηκε, ότι δεν τολμήθηκε.
Ότι δεν νιώσαμε, ότι δεν περιμέναμε.
Να ενώσουμε τις αποστάσεις...
Να αποδείξουμε στους ανθρώπους πως η αγάπη νικά κάθε πόλεμο που το μυαλό φτιάχνει...
Για τους βασιλιάδες της ζωής μας.
******
Οι Ιστορίες του καλοκαιριού σας περιμένουν να τις διαβάσετε και να γράψετε και σεις μια
Ιστορίες ως τώρα
Ιστορίες δικές μου
