Το άνθος της φύσης και της ψυχής.

Λιώνει το χιόνι και το πράσινο της φύσης γίνετε πιο έντονο και πιο καθαρό.

Ο κόσμος μέσα στα σπίτια του. Το δάσος άδειο.

Οι τελευταίες νιφάδες στρογγυλοκάθονται στο παγκάκι μέχρι να πεθάνουν. Οι ψυχές των ανθρώπων δίπλα τους αναπολούν αγκαλιές και φιλιά.

Ανάμεσα στα κλαδιά χαμένες οι στιγμές. Μόνο αυτά ξέρουν να εξιστορήσουν τις ιστορίες και να κρίνουν τους ανθρώπους.

Τα άσπρα σημάδια σαν στολίδια στα έργα των ανθρώπων.

Και τα χρώματα του φθινοπώρου που αγωνίζονται ακόμα. 

Οι γέφυρες μοιάζουν άσκοπες. Κανένας δεν τις χρησιμοποιεί. Γιατί οι ψυχές των ανθρώπων δεν έχουν προβλήτες, δεν έχουν μέρος να στηριχτούν και έτσι θα τις διαβαίνουμε μόνο περπατώντας και όχι νιώθοντας.

Τα νερά διάφανα κρυώνουν ακόμα πιο πολύ το χώμα. Βουλιάζουν τα πόδια μας και δεν μπορούμε να αντισταθούμε στο Εγώ μας. Ξεχνάμε τις θυσίες, ξεχνάμε τις αγάπες και τα όνειρα.

Η φύση όμως γεννιέται από το τίποτα. Ζει και κάτω από το χιόνι και το κρύο.

Ακόμα και εκεί που λες ότι όλα χάθηκαν μια ζωή, τόσο δα μικροσκοπική σου λέει το αντίθετο.

Ένας ήλιος κλέφτης περιμένει ανυπόμονος πίσω από τα σύννεφα.

Αντίθετα με την φύση οι ψυχές των ανθρώπων ξαναγεννιούνται; Όλοι προσπαθούμε να τις κάνουμε να φανούν, να μιλήσουν, ακόμα και να επιβληθούν. Με τον εγωισμό όμως, μόνο τους άλλους πληγώνουμε.

Οι ψυχές μας μόνες τους δεν μπορούν να ανθίσουν.

Μαραίνονται και χάνουν τα χρώματά τους.

Χρειάζονται αγάπη για να ζήσουν.

Αυτό εύχομαι για το νέο έτος.

Να έχουμε αγάπη και υγεία.

Και θα ξαναγεννηθούμε όπως η φύση.

Καλή Πρωτοχρονιά!

******

Το δρώμενο ''Χαϊκού'' συνεχίζεται μέχρι την πρωτοχρονιά.

Ανήμερα θα γίνει η κλήρωση και ένας εκ των συμμετεχόντων θα κερδίσει ένα συμβολικό δώρο.

Για να συμμετέχετε στο δρώμενο απλά κάνετε μια ανάρτηση στο δικό σας μπλογκ με τα χαϊκού σας. 

Πληροφορίες ΕΔΩ.

Χρόνια πολλά!!!

Χρόνια πολλά με υγεία και χαρά!

Πάντα δημιουργικοί και εμπνευσμένοι!

Να περάσετε όμορφα!

Χριστουγεννιάτικα χαϊκού - Βασιλική Δραγούνη (φιλοξενία για το δρώμενο Χαϊκού)

Άλλη μια, χριστουγεννιάτικη αυτή τη φορά, συμμετοχή της Βασιλικής!

******

Το δρώμενο ''Χαϊκού'' συνεχίζεται μέχρι την πρωτοχρονιά.

Για να συμμετέχετε στο δρώμενο απλά κάνετε μια ανάρτηση στο δικό σας μπλογκ με τα χαϊκού σας. 

Πληροφορίες ΕΔΩ.

Καλά Χριστούγεννα!

Συμπαντικές διαδρομές και ουράνιες σφαίρες - Βασιλική Δραγούνη (φιλοξενία για το δρώμενο Χαϊκού)

Η Βασιλική εμπνεύστηκε ξανά τα χαϊκού της μαζί με εικόνα.

******

Το δρώμενο ''Χαϊκού'' συνεχίζεται μέχρι την πρωτοχρονιά.

Για να συμμετέχετε στο δρώμενο απλά κάνετε μια ανάρτηση στο δικό σας μπλογκ με τα χαϊκού σας. 

Πληροφορίες ΕΔΩ.

Η φωλιά του Κούκου

Υπάρχει κάποιος Καφενές, μια φωλιά σκοτεινή, υποχθόνια, ύποπτη.

Οι θαμώνες σκυθρωποί, σκυφτοί, με πλαστικά χαμόγελα στα πρόσωπά τους.

Ποτά ζεστά, νερό γλυφό, καφές φθηνός, σκόνες και κόκκινο βελούδο.

Σπασμένα ποτήρια οι ψυχές, άδεια μπουκάλια τα μυαλά.

Υποκρίνονται την ευτυχία, ενώ η απόγνωση ουρλιάζει στα πρόσωπά τους.

Τα ρούχα τους πολύχρωμα, βάφονται με του αδιέξοδου τα χρώματα,

αλλάζουν σε κάθε άγγιγμα.

Μεταλλάσσονται μπροστά σε κάθε προσμονή της ηδονής,

συνθηκολογούν για ένα ''σ΄αγαπώ''.

Και βυθίζονται βαθιά στην άβυσσο τραγουδώντας τραγούδια ευτυχίας,

σκεπάζουν ρυτίδες και χρόνια,

κρύβουν φόβους και αδυναμίες,

παράλληλα όμως τόσο γυμνοί και εκτεθειμένοι.

Σαν μια άλλη φωλιά του Κούκου,

σε μια ανυπόφορη τρέλα,

δεμένοι με χρυσές αλυσίδες,

κλειδαμπαρωμένοι πίσω από την πιο μεγάλη πραγματικότητα.

Μα η αλήθεια τους ξεμπροστιάζετε πίσω από κάθε προσπάθεια συγκάλυψης,

βγαίνει θρασύτατα μπροστά,

σπάζει κάθε ταμπού, κάθε ψέμα, κάθε προκατάληψη.

Νικά όλα τα πρέπει και στερεότυπα.

Με μια ανάσα βγαίνουν την επιφάνεια,

με δυο κουρέλια στο σώμα τους,

ξυπόλητοι πια, χωρίς καμιά μυρωδιά, χωρίς κανένα περιθώριο λάθους.

Ζεστή βροχή πέφτει στα πρόσωπά τους,

τα χείλη ενώνονται.

Η αλήθεια ανάβει το φως και η αγάπη βρίσκει το δρόμο της.

Μαρία Νικολάου

Καρτ Ποστάλ #8 (Χαϊκού)

Το δρώμενο ''Χαϊκού'' συνεχίζεται μέχρι τα Χριστούγεννα.

Χωρίς διεύθυνση.

Του ήλιου οι αχτίδες χρωματίζουν τα σύννεφα,

λούζουν τα εργοστάσια,

μακρυά,

πίσω από τα δέντρα, πίσω από τη ζωή μας,

πίσω από τις πολύβουες μηχανές που ακούραστα κουράζουν τους ανθρώπους.

Μετά την βροχή, μετά την εξομολόγηση, μετά την αλήθεια.

Στο τέλος ενός δρόμου άγνωστου και μικρού,

μια πόρτα δίχως αριθμό, ένα δάσος χωρίς ελπίδα.

Ζωές μόνες και έρημες,

διαμελισμενες σε χώματα και χρώματα,

πέτρες και κορμούς.

Στοιβαγμένες σε ξύλινους φράχτες δίχως μνήμη και πατρίδα.

Ζωές αθώες και ενοχικές,

άσπιλες και αμαρτωλές,

αναζητούν την διεύθυνση που τους αξίζει.

Μαρία Νικολάου

Η στιγμή σας με ένα ποίημα - Μια στιγμή... (Bre Melaxrinaki)

Μια στιγμή ικανή να ανατρέψει...

Να δώσει ή να πάρει...

Ευαίσθητες ισορροπίες...

Όλα τόσο γρήγορα και ρευστά...

Και η απουσία στον αντίποδα...

Να αντέχει και να μην αντέχεται...

Μα μια στιγμή αρκεί για το πιο δυνατό...

Για το παρακάτω...

***

Ήταν η στιγμή της Bre Melaxrinaki με ένα ποίημα.

Στείλτε και τη δική σας στιγμή.

συμμετοχές - πληροφορίες

Διαπίστωση - Τη ψυχή μου ακούμπησα... (Παίζοντας με τις λέξεις #10)

Διαπίστωση 

Πέρασε κιόλας μισή ζωή. Τρομάζω στο άκουσμα των λέξεων. Και καθώς προσπαθείς να κάνεις απολογισμό, ένα ανέμου φύσημα παρασέρνει σαν φύλλα τις στιγμές μας. Στιγμές ανίκανες να αλλάξουν το παρόν. Το παρόν που με ιλιγγιώδεις ταχύτητες κατατάσσεται στο παρελθόν. 

Και το μέλλον που όλοι περιμένουμε; Η υπερβολή της αιωνιότητας. Που κανείς δεν απόκτησε. Μάταιη και θεωρητική. Σαν μυρωδιά απόβροχου, ποδοβολητό κουτσών αλόγων.

Συνεχίζουμε ακατάπαυστα. Μιαν αστραπή οι ματιές μας στο μη αναστρέψιμο. Παιδί μικρό οι επιλογές μας. Αθώες και άσκοπες.

Μου μοιάζει σαν ένας φαύλος κύκλος. Που δεν είναι καν κύκλος. Ούτε φαύλος. Η φαυλότητα θα ήταν και μια περιπέτεια. Κι ο κύκλος σε φέρνει στην ίδια θέση να ξαναδοκιμάσεις. Είναι μια βαρετή ίσια γραμμή. Με χάρακα τραβηγμένη. Σε λευκό χαρτί. Το μόνο που αλλάζει είναι το μέσο γραφής. Εκεί είναι και η ανθρώπινη βούληση. Αυτό που θα αλλάξει το παρελθόν, το προσχεδιασμένο μέλλον και θα δώσει στο παρόν την αξία που του οφείλουμε.

****

Ήταν η συμμετοχή μου στο "Παίζοντας με τις λέξεις" στης Μαρίας. Ευχαριστώ την οικοδέσποινα για την φιλοξενία και όλους όσους προτίμησαν την συμμετοχή μου.

Προαπαιτούμενες λέξεις ήταν οι εξής: παιδί, αστραπή, απόβροχο, ποδοβολητό, υπερβολή.

Νικήτρια στέφτηκε η Αριστέα με το ''Τη ψυχή μου ακούμπησα...''.

Απολαύστε την συμμετοχή της.

Τη ψυχή μου ακούμπησα....

Ήταν απόβροχο θυμάμαι εκείνη την ημέρα

Τη μέρα που σαν νύχτα την ένιωθες

Λες και ο κόσμος που ξέρουμε έφθανε 

Στην έσχατη ώρα του

Μα κανείς μας δεν δυσφόρησε 

Για την υγρασία και τις αστραπές 

Που σποραδικά συνέχιζαν 

Να σκίζουν τον ουρανό

Κρύωνα πολύ θυμάμαι

Μα σαν γητευτής ήρθες 

Κι απάλυνες τους φόβους μου 

Με έκλεισες με τρυφερότητα

Στην άλκιμη δύναμη των χεριών σου

Κι ασφάλεια ένιωσα

Γεμάτο νιότη ήταν το κορμί σου

Και μύριζε άνοιξη 

Κοιτούσα γύρω μου σαστισμένη

Το θεό μήπως δω με τα μάτια μου

Που παραφύλαγε θαρρείς 

Κάπου ήσυχα

Στις συστάδες των θάμνων 

Για χάρη μου

Γλυκό φιλί μου έδωσες

Κι έδιωξες τα σύννεφα

Η φασαρία του ανέμου 

Και τα αστραπόβροντα

Σαν μελωδία έφθαναν ως εμάς

Και συνόδευαν τα βαλς μας

Στην αίθουσα του θρόνου

Μήνυμα μου έστελνε η αγκαλιά σου

Πώς σαν παιδί θα με φροντίζεις στο εξής

Κι εγώ ακούμπησα 

Δειλά τη ψυχή μου στις παλάμες σου

Θαρρείς πως γαλήνεψα για πάντα

Ήταν απόβροχο θυμάμαι εκείνη τη μέρα 

Όταν άνοιξες την πόρτα

Και χάθηκες

Τα ποδοβολητά του φευγιού σου 

Τη ψυχή μου χάραξαν βαθιά

Δεν ήταν αλεξίσφαιρη 

Ούτε προετοιμασμένη

Να αντέξει την κακοκαιρία της θλίψης 

Και την υπερβολή του πόνου

από το ξενύχιασμα της ζωής μου

Η υποθερμία του άδειου σπιτιού

Με πέθαινε

Μα εγώ δεν τύλιξα με σάβανο τη ζωή

Δεν παραιτήθηκα

Δεν έγραψα σπαραξικάρδια 

Ραβασάκια στο θεό

Δεν ζήτησα λύτρωση 

Από την τρικυμία

Στάθηκα στο κατάρτι

Ορθόστητα

Και πάλεψα με όλα τα στοιχειά 

Χτυπήθηκα στα ίσια

Κι όταν κουράστηκε η ταραχή 

Να με χτυπάει

Κάποια στιγμή ξαστέρωσε 

Σε απάνεμο λιμάνι βγήκα

Και άπλωσα στον ήλιο τις πληγές μου

Με τόλμη τότε τη ψυχή μου στις παλάμες μου

Μέσα ακούμπησα 

Και θαρρώ πως γαλήνεψα

25 λέξεις (άστεγες συμμετοχές)

Χορεύοντας σε σύγχυση

στους παλμούς του σπασμένου φωτός

οι σκιές του δειλινού προετοιμάζονται

να αρχίσουν το τραγούδι τους…

Μα η θλίψη ήρθε να τις συναντήσει

προτού αρχίσουν να το τραγουδούν.

Βασιλική Δραγούνη

Ασπρόμαυρη φωτογραφία

Παραθέριση παιδικών ονείρων

Αναμνήσεις κεντρίζουν σαν πευκοβελόνες

Αναζητάς εκείνο το κρυφτό στις φυλλωσιές,

χωρίς την βοήθεια των χαλικιών του Χάνσελ

Δεν υπάρχει ώρα επιστροφής

Τσικουράκη Κατερίνα

****

Οι συμμετοχές στις 25 λέξεις δυο φίλων που δεν έχουν μπλογκ.

Τις ευχαριστώ πολύ!

25 λέξεις # 10... Βράβευση

Έφτασε η ώρα που θα βραβεύσουμε τις 25 λέξεις που έκαναν το μυαλό σας να ταξιδέψει και απέδωσαν τα συναισθήματα της φωτογραφίας που σας έδωσα με τον καλύτερο τρόπο.

Tο ολιγόλεκτο που κερδίζει την πρώτη θέση είναι το εξής:

22. Memaria 

Αειθαλείς συνάξεις,

πιστές στου χρόνου τον ρου,

γητειές ρίχνουν στο φως.

Αρχέγονα μυστικά φυλλορροούν.

Για βαθιές ρίζες μιλούν 

και σπόρους αιώνιους.

Σοφοί όσοι τ' ακούν.

Συγχαρητήρια λοιπόν στην Μαρία η οποία θα παραλάβει σε λίγες μέρες το δώρο μου. Επίσης ένα μεγάλο μπράβο σε όλους σας για την έμπνευση και την δημιουργία.

Για να δούμε ποιος κρύβετε πίσω από κάθε ολιγόλεκτο και τι βαθμούς πήρε.

*****************************

1. Bre Melaxrinaki - 20 βαθμούς

Ακούς τις νύμφες,

που στολίζουν με δροσιά

τη μοναξιά μου;

Στη σκιά τους,

ζωντάνεψε πάλι,

ένα θρασύ φιλί σου.

***************

2. Ariadni St - 14 βαθμούς

Ακροβατώ ανάμεσα σε ψυχές

που κουβαλούν αγρίμια.

Απάτητες κορφές

έχουν για συντροφιά.

Αιχμηρά βέλη έτοιμα

να εκτοξευθούν κατά παντός υπευθύνου.

Θέλουν τη ζωή τους πίσω...

***************

3. airis - 5 βαθμούς

Στιγμές μαγικές

Στο δισάκι του νου της

Βαθιά ποστιάζει

Κορμοί σαν κορμιά

Στο μυαλό σαν ταινία

Έρωτος γύρισμα

***************

4. Μαρία Κανελλάκη - 11 βαθμούς

Δήμιοι δέντρων μ’ αλυσοπρίονα

εμποδίζουν λέει τη διέλευση οχημάτων στο ορυχείο•

να’ξερες κυρ-χρυσοθήρα

καραδοκούν οι κάργιες

όταν οι ψυχές τους αναλύονται απ’ τις κουφάλες,

στοιχειώνοντας τις νεκρές σας πόλεις.

***************

5. Βασιλική Δραγούνη - 13 βαθμούς

Χορεύοντας σε σύγχυση

στους παλμούς του σπασμένου φωτός

οι σκιές του δειλινού προετοιμάζονται

να αρχίσουν το τραγούδι τους…

Μα η θλίψη ήρθε να τις συναντήσει

προτού αρχίσουν να το τραγουδούν.

***************

6. Mary Pertax - 4 βαθμούς

Βλέπω το δάσος κι όχι το δέντρο…

Βλέπω το δέντρο κι όχι το δάσος.

Ζωή… πόσο δύσκολα  διδάσκεις,

Κι εγώ…  αιώνιος μαθητής σου!

***************

7. ANNA Flo - 21 βαθμούς

Κρύβομαι!

Στις σκιές, να μη φανούν ρωγμές.

Στου πλήθους την ανωνυμία.

Στη σιγαλιά, να μην ακούω  εκκλήσεις

Το φως αναζητώ 

που ξεγυμνώνει τη ψυχή!

***************

8. Woman in blogs - 11 βαθμούς

Η φύση κέντησε σύνορα. Απ’ έξω να κλείσει τους χτίστες φρακτών. 

Τα φύλλα του φθινόπωρου να προστατέψει από τους καταπατητές των ιδεών με τα καρφιά στις μπότες.

***************

9. Τσικουράκη Κατερίνα - 9 βαθμούς

Ασπρόμαυρη φωτογραφία

Παραθέριση παιδικών ονείρων

Αναμνήσεις κεντρίζουν σαν πευκοβελόνες

Αναζητάς εκείνο το κρυφτό στις φυλλωσιές,

χωρίς την βοήθεια των χαλικιών του Χάνσελ

Δεν υπάρχει ώρα επιστροφής

***************

10. georgia vasiliou 

Μια παρέα φίλων.

Χρόνια αχώριστοι.

Περνούν την κάθε ημέρα σαν κυριακάτικη εκδρομή.

Παίζουν με τον άνεμο,σκορπίζουν χαμόγελα και

είναι ευγνώμονες στον Δημιουργό των πάντων.

***************

11. Ελένη Ποιώ - 17 βαθμούς

Κάποτε ξηλεύονται

οι κορμοί

Κάποτε κι οι άνθρωποι

Χάνουν τις ρίζες τους,

τα πατρογονικά τους

κειμήλια...

Άγρυπνοι χαρτογράφοι

Λαθραία στοιβάζονται

Στα κρύα σύνορα

της αυταπάτης

σαν μια ντάνα

ξερά καυσόξυλα!

***************

12. Mariana Christodoulou (Onirokosmos) - 6 βαθμούς

Περπατώ μέσα στο δάσος, 

όταν ο Λύκος είναι εδώ...

Κόκκινη κλωστή δεμένη

στο γοβάκι τυλιγμένη.

Δωσ΄ της κλώτσο κι αν γυρίσει,

η μαγεμένη θα ξυπνήσει.

***************

13. Katerina Verigka - 17 βαθμούς

Δεν φοβόσουν το σκοτάδι, είπες.

Και έτρεξες στην άβυσσο του.

Κάτω απ'τα δέντρα ονειρεύτηκες

πως όταν ξυπνήσεις 

κανένα παιδί δεν θα φοβάται πια.

***************

14. Μαρίνα Τσαρδακλή - 6 βαθμούς

Η σιωπή πλαισιώνει την σκηνή, η μοναξιά στοιχειώνει. 

Η νύχτα προστατεύει  τις ψυχές που ψάχνουν καταφύγιο. 

Προχωρά στωικά να αγκαλιάσει την αυγή. 

Σε λίγο χαράζει…

***************

15. ΣΜΑΡΑΓΔΕΝΙΑ ΡΟΥΛΑ - 4 βαθμούς

Ακίνητα τα πόδια στην γη ασάλευτα.

Απλωμένα χέρια, μου κρύβουν την θέα, από τον ορίζοντα που αχνοφαίνεται.

Μια ανάσα ζητώ!

***************

16. Pippi - 2 βαθμούς

- Λύκε, λύκε, είσαι εδώ; ρώτησε η Κοκκινοσκουφίτσα.

Αλλά απάντηση καμία. 

Ο λύκος είχε απαχθεί και βρισκόταν μίλια μακριά, σε προστατευόμενο χώρο.

Δύσκολοι καιροί για λύκους.

***************

17. Katia Markouizou - 17 βαθμούς

Χώθηκε το δάσος στη σάρκα του ουρανού,

και από τα κλαδιά του έτρεχαν δάκρυα και ήλιοι!!! 

***************

18. to love life for what it is - 14 βαθμούς

Μπροστά απ'το ξέφωτο, 

ολόρθοι φόβοι. 

Πριν το ξημέρωμα 

η ώρα η ζοφερή. 

Φωτός ή σκότους το σημάδι σου 

που δείχνει 

ο αστρολάβος της ψυχής, 

Ταξιδευτή; 

***************

19. Eleni Flogera - 8 βαθμούς

Δέντρα-κορμιά ακοίμητοι φρουροί

Μη και ξεφύγει το σκοτάδι και λερώσει το φως.

Μη και δουν οι κατατρεγμένοι μια άσπρη μέρα!

***************

20. Ηλιοκέντητη - 20 βαθμούς

Γύρω σκοτάδι

και σκιές που σου θυμίζουν 

τους φόβους σου..

Μα στο βάθος 

το λευκό του φωτός.

Της ζωής.

Εκεί να κρατήσεις 

το βλέμμα σου.

***************

21. Marina Antoniou - 16 βαθμούς

Kλωνιά κρύψανε τον ουρανό, τ' αστέρια

στα χαμοπούλια του βοριά λέω το όνειρό μου.

Κι εκεί τ' αφήνω να γερνά μαζί με τις ανάσες, `

όσων καταδικάστηκαν ήλιο να μη γνωρίσουν...

***************

22. Memaria - 25 βαθμούς

Αειθαλείς συνάξεις,
πιστές στου χρόνου τον ρου,
γητειές ρίχνουν στο φως.
Αρχέγονα μυστικά φυλλορροούν.
Για βαθιές ρίζες μιλούν
και σπόρους αιώνιους.
Σοφοί όσοι τ' ακούν.

****************************

Ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους σας που στηρίξατε την προσπάθειά μου και μου εμπιστευτήκατε τα διαμάντια σας.

To 25 λέξεις #11 θα είναι μαζί σας ξανά τον Ιανουάριο.

Ως τότε μην ξεχνάτε...

Κόντρα σε νωθρούς, άσχημους και φασιστικούς καιρούς δημιουργούμε, όπως και όσο μπορεί ο καθένας.

Φιλικά

Μαρία Νικολάου

Ενημερωτικό σημείωμα

Αγαπητοί μου φίλοι και αναγνώστες να σας ενθυμήσω τα δρώμενα του μπλογκ για όποιον ενδιαφέρεται να συμμετέχει.

*****

Αρχικά μην ξεχνάτε να επιλέγετε τα αγαπημένα σας ολιγόλεκτα στις 25 λέξεις μέχρι το Σάββατο.

Να κάνετε μια ανάρτηση συμμετοχής στο δρώμενο Χαϊκού μέχρι τα Χριστούγεννα. 

*****

Να συμμετέχετε στις μόνιμες στήλες.

Παρουσιάζοντας το βιβλίο σας, ηλεκτρονικό ή έντυπό στην Βιβλιοθήκη.

Συμμετέχοντας με το δικό σας ποίημα στο Η στιγμή σας με ένα ποίημα.

Γράφοντας το κείμενό σας στον Κειμενογράφο.

*****

Για όσους δεν το γνωρίζουν τα δυο συλλογικά μας διηγήματα Η σοφίτα και Το μυστήριο του καφενείου έγιναν μπλογκ. Έτσι μπορείτε να τα διαβάσετε και να τα απολαύσετε ολοκληρωμένα.

*****

Κόντρα σε νωθρούς καιρούς δημιουργούμε όπως μπορεί ο καθένας.

Φιλικά

Μαρία Νικολάου

Βιβλιοθήκη (Ο διάλογος του μονολόγου - Δημήτριος Αλεξόπουλος)

Η βιβλιοθήκη του κειμένου έχει την τιμή να σας παρουσιάσει τη στοχαστική νουβέλα του Δημήτρη Αλεξόπουλου, που έχει βραβευθεί και διακριθεί και φέρει τον τίτλο "Ο διάλογος του μονολόγου".

Το βραβευμένο έργο του Δημήτριου Αλεξόπουλου, αποτελεί την πρώτη σε σειρά στοχαστική νουβέλα, από τις πέντε σε σύνολο που θα ακολουθήσουν. Πραγματεύεται την φιλοσοφική αναζήτηση ενός άνδρα μοναχικού, που βρίσκεται αιχμάλωτος και απομονωμένος μες στην μαρμαρυγή της νύχτας. Έπειτα από μια αλληλουχία δυσάρεστων και ανυπόφορων γεγονότων που συνέβησαν στην ζωή του, απαρνήθηκε τα εγκόσμια, τον κοσμικό βίο και πήρε την θαρραλέα απόφαση να εγκατασταθεί μόνιμα σ’ ένα απόμακρο και απόκοσμο αγρόκτημα αρκετά χιλιόμετρα μακριά από την πόλη. Μέσα στην μοναχικότητα και τον απομονωτισμό, γνώρισε καλύτερα τον εαυτό του και το «Εγώ» του, τις περισσότερες φορές, ωστόσο, όχι με ήπιο τρόπο, αλλά με λύπη και πικρία. Εκεί, στο αγρόκτημα όπου κατοικούσε, τον επισκεπτόταν καθημερινώς, ο αδελφικός του φίλος, ο Σωκράτης, και συζητούσαν έντονα και ζωηρά, συχνά μάλιστα με αψιμαχίες και φιλονικίες…

Τα θέματα που ανέδυε στην επιφάνεια ο Σωκράτης, έκαναν τον ήρωά μας εξαγριωμένο! Γινόταν έξαλλος, παράφρων και αρνητικός, όσο κι αν μέσα του πίστευε πως ο φίλος του έλεγε πάντοτε την αλήθεια. Ίσως να μην μπορούσε να αντέξει την αλήθεια. Ίσως να έκρυβε κάποιο μυστικό μέσα στου υποσυνείδητού του το σεντούκι, καλά σφραγισμένο… Δεν ήθελε να αναπολεί και να ενθυμάται γεγονότα που τον στοίχειωναν και τον τυραννούσαν κάθε λεπτό της ημέρας…

Έτσι, μια όμορφη και ηλιόλουστη ανοιξιάτικη ημέρα, πήρε την απόφαση να εγκαταλείψει το μοναχικό του αγρόκτημα και να πολεμήσει με τις σκέψεις και τις Ερινύες που τον κατεδίωκαν, με εξαιρετικά απροσδόκητη έκβαση.

Τα κατάφερε! Πολέμησε με τον εαυτό του, ασπάστηκε την αλήθεια, μα για όλα αυτά υπήρχε ένα τίμημα…

Η δικαίωση και η κάθαρση!

Βιογραφικό σημείωμα

Ο Δημήτριος Αλεξόπουλος, γεννήθηκε τον Ιούνιο του 1981 στην Αθήνα. Η αγάπη του για τα βιβλία και τη λογοτεχνία γεννήθηκε στην ηλικία των δώδεκα ετών, όταν άρχισε να γράφει το πρώτο του βιβλίο σε μια παλαιά γραφομηχανή τού παππού του. Έγραφε καθαρά για προσωπική ευχαρίστηση, μιας και ήταν το μεγάλο του πάθος από πολύ μικρή ηλικία. 

Βραβευμένος συγγραφέας από την Πανελλήνια ένωση λογοτεχνών, όπως και από άλλους συλλόγους και λογοτεχνικές ομάδες με έργα που διακρίθηκαν και δημοσιεύτηκαν σε βιβλία και ποιητικές συλλογές. Ενδεικτικά να αναφέρουμε την παγκόσμια διάκριση της ποιητικής του συλλογής. Επίσης, ο Δημήτριος είναι αρθρογράφος σε εφημερίδες και περιοδικά.

Σπούδασε οδοντοτεχνίτης στην Αθήνα και ασχολήθηκε αρκετά χρόνια σε αυτό τον τομέα. Έπειτα, το ενδιαφέρον του άρχισε να στρέφεται στην τέχνη της πώλησης και ακολούθησε την πορεία του στον τομέα του real estate / κτηματομεσιτικών υπηρεσιών, σε Ελλάδα και Κύπρο.

Ο Δημήτριος δεν σταμάτησε ποτέ να γράφει, καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής του. Το "μικρόβιο" της συγγραφής ολοένα και τον έτρωγε μέσα του, μέχρις ότου, το 2013 όπου και αποφάσισε να προωθήσει το πρώτο του βιβλίο, με τίτλο «Το Πορτρέτο Της Εύας». Ο εκδοτικός οίκος που το ανέλαβε, απάντησε αυτοστιγμεί θετικά ως προς την έκδοσή του, οπότε και κυκλοφόρησε τον Δεκέμβριο του 2013 αποσπώντας άριστες κριτικές σε Ελλάδα και Κύπρο.

Με την δεύτερη συγγραφική του απόπειρα μόλις, ο Δημήτρης, με το ανέκδοτο φιλοσοφικό-κοινωνικό βιβλίο του: "Ο Διάλογος του Μονολόγου", βραβεύτηκε από την Πανελλήνια Ένωση Λογοτεχνών τον Φεβρουάριο του 2015, όπως και από ακόμα δύο λογοτεχνικές διαδικτυακές ομάδες. "Ο διάλογος του μονολόγου" είναι ο πρώτος τόμος μιας συλλογής λογοτεχνημάτων που ετοιμάζει ο συγγραφέας και πραγματεύεται την εσωτερική σύγκρουση και μια αστείρευτη μάχη με το "εγώ" μέσα από κοινωνικές διαφορές και φιλοσοφικές αναζητήσεις, με απροσδόκητη έκβαση.

"Το Δωμάτιο 104", είναι ένα ακόμα απροσδόκητο και γεμάτο ανατροπές λογοτεχνικό μυθιστόρημα, όπου κέρδισε και μάγεψε με την γραφή και την πλοκή του, και πάλι τους αναγνώστες.

«Η λεμονιά» απέσπασε άριστες κριτικές και Πανελλήνιο βραβείο Λογοτεχνίας, από την Πανελλήνια Ένωση Λογοτεχνών.

Εργογραφία Ανέκδοτων έργων: «η λεμονιά» (δεύτερος τόμος από την συλλογή λογοτεχνημάτων), «Ο Θεός δεν χαμογέλασε ποτέ» (Τρίτος τόμος από την λογοτεχνηκή συλλογή), «Όταν» ποίημα, «Κουκλοθέατρο» μυθιστόρημα, «Αίμα για την Αγάπη» μυθιστόρημα, «Βίος Βραχύς» ποιητική συλλογή, «Τα παραμύθια του Κυρ’ Μίμη» ένα εξαιρετικό βιβλίο για παιδιά με βαθύτατα νοήματα και έξυπνες αλληγορίες μέσα από παιδικά παραμύθια, όπως επίσης και το στοχαστικό δοκίμιο «B for Βλάκας» όπου αποσπάσματα του βιβλίου διακρίθηκαν σε λογοτεχνικούς διαγωνισμόυς.

****************

Μπορείτε να παρουσιάσετε και εσείς το βιβλίο σας (ηλεκτρονικό ή έντυπο) στην βιβλιοθήκη του Κειμένου.

Στείλτε μια παρουσίασή του, ένα σύντομο βιογραφικό και μια φωτογραφία εξωφύλλου στο email asmhnio@gmail.com.

********

Μη ξεχνάτε πως οι 25 λέξεις περιμένουν να τις επιλέξετε μέχρι αύριο το βράδυ.

25 λέξεις # 10 - Παρουσίαση

Σας έδωσα 25 λέξεις να ξεδιπλώσετε αυτό που αισθάνεστε.

Μια εικόνα σας προέτρεψε.

Με λίγα λόγια, με λίγες αράδες το μυαλό σας ταξίδεψε...

Έχουμε λοιπόν 22 συμμετοχές.

Σας θερμοευχαριστώ για την συμμετοχή.

Ιδού οι 25 λέξεις σας 

σε τυχαία σειρά...

*****************************

1

Ακούς τις νύμφες,

που στολίζουν με δροσιά

τη μοναξιά μου;

Στη σκιά τους,

ζωντάνεψε πάλι,

ένα θρασύ φιλί σου.

***************

2

Ακροβατώ ανάμεσα σε ψυχές

που κουβαλούν αγρίμια.

Απάτητες κορφές

έχουν για συντροφιά.

Αιχμηρά βέλη έτοιμα

να εκτοξευθούν κατά παντός υπευθύνου.

Θέλουν τη ζωή τους πίσω...

***************

3

Στιγμές μαγικές

Στο δισάκι του νου της

Βαθιά ποστιάζει

Κορμοί σαν κορμιά

Στο μυαλό σαν ταινία

Έρωτος γύρισμα

***************

4

Δήμιοι δέντρων μ’ αλυσοπρίονα

εμποδίζουν λέει τη διέλευση οχημάτων στο ορυχείο•

να’ξερες κυρ-χρυσοθήρα

καραδοκούν οι κάργιες

όταν οι ψυχές τους αναλύονται απ’ τις κουφάλες,

στοιχειώνοντας τις νεκρές σας πόλεις.

***************

5

Χορεύοντας σε σύγχυση

στους παλμούς του σπασμένου φωτός

οι σκιές του δειλινού προετοιμάζονται

να αρχίσουν το τραγούδι τους…

Μα η θλίψη ήρθε να τις συναντήσει

προτού αρχίσουν να το τραγουδούν.

***************

6

Βλέπω το δάσος κι όχι το δέντρο…

Βλέπω το δέντρο κι όχι το δάσος.

Ζωή… πόσο δύσκολα  διδάσκεις,

Κι εγώ…  αιώνιος μαθητής σου!

***************

7

Κρύβομαι!

Στις σκιές, να μη φανούν ρωγμές.

Στου πλήθους την ανωνυμία.

Στη σιγαλιά, να μην ακούω  εκκλήσεις

Το φως αναζητώ 

που ξεγυμνώνει τη ψυχή!

***************

8

Η φύση κέντησε σύνορα. Απ’ έξω να κλείσει τους χτίστες φρακτών. 

Τα φύλλα του φθινόπωρου να προστατέψει από τους καταπατητές των ιδεών με τα καρφιά στις μπότες.

***************

9

Ασπρόμαυρη φωτογραφία

Παραθέριση παιδικών ονείρων

Αναμνήσεις κεντρίζουν σαν πευκοβελόνες

Αναζητάς εκείνο το κρυφτό στις φυλλωσιές,

χωρίς την βοήθεια των χαλικιών του Χάνσελ

Δεν υπάρχει ώρα επιστροφής

***************

10

Μια παρέα φίλων.

Χρόνια αχώριστοι.

Περνούν την κάθε ημέρα σαν κυριακάτικη εκδρομή.

Παίζουν με τον άνεμο, σκορπίζουν χαμόγελα και

είναι ευγνώμονες στον Δημιουργό των πάντων.

***************

11

Κάποτε ξηλεύονται

οι κορμοί

Κάποτε κι οι άνθρωποι

Χάνουν τις ρίζες τους,

τα πατρογονικά τους

κειμήλια...

Άγρυπνοι χαρτογράφοι

Λαθραία στοιβάζονται

Στα κρύα σύνορα

της αυταπάτης

σαν μια ντάνα

ξερά καυσόξυλα!

***************

12

Περπατώ μέσα στο δάσος, 

όταν ο Λύκος είναι εδώ...

Κόκκινη κλωστή δεμένη

στο γοβάκι τυλιγμένη.

Δωσ΄ της κλώτσο κι αν γυρίσει,

η μαγεμένη θα ξυπνήσει.

***************

13

Δεν φοβόσουν το σκοτάδι, είπες.

Και έτρεξες στην άβυσσο του.

Κάτω απ'τα δέντρα ονειρεύτηκες

πως όταν ξυπνήσεις 

κανένα παιδί δεν θα φοβάται πια.

***************

14

Η σιωπή πλαισιώνει την σκηνή, η μοναξιά στοιχειώνει. 

Η νύχτα προστατεύει  τις ψυχές που ψάχνουν καταφύγιο. 

Προχωρά στωικά να αγκαλιάσει την αυγή. 

Σε λίγο χαράζει…

***************

15

Ακίνητα τα πόδια στην γη ασάλευτα.

Απλωμένα χέρια, μου κρύβουν την θέα, από τον ορίζοντα που αχνοφαίνεται.

Μια ανάσα ζητώ!

***************

16

- Λύκε, λύκε, είσαι εδώ; ρώτησε η Κοκκινοσκουφίτσα.

Αλλά απάντηση καμία. 

Ο λύκος είχε απαχθεί και βρισκόταν μίλια μακριά, σε προστατευόμενο χώρο.

Δύσκολοι καιροί για λύκους.

***************

17

Χώθηκε το δάσος στη σάρκα του ουρανού,

και από τα κλαδιά του έτρεχαν δάκρυα και ήλιοι!!! 

***************

18

Μπροστά απ'το ξέφωτο, 

ολόρθοι φόβοι. 

Πριν το ξημέρωμα 

η ώρα η ζοφερή. 

Φωτός ή σκότους το σημάδι σου 

που δείχνει 

ο αστρολάβος της ψυχής, 

Ταξιδευτή; 

***************

19

Δέντρα-κορμιά ακοίμητοι φρουροί

Μη και ξεφύγει το σκοτάδι και λερώσει το φως.

Μη και δουν οι κατατρεγμένοι μια άσπρη μέρα!

***************

20

Γύρω σκοτάδι

και σκιές που σου θυμίζουν 

τους φόβους σου..

Μα στο βάθος 

το λευκό του φωτός.

Της ζωής.

Εκεί να κρατήσεις 

το βλέμμα σου.

***************

21

Kλωνιά κρύψανε τον ουρανό, τ' αστέρια

στα χαμοπούλια του βοριά λέω το όνειρό μου.

Κι εκεί τ' αφήνω να γερνά μαζί με τις ανάσες, `

όσων καταδικάστηκαν ήλιο να μη γνωρίσουν...

***************

22

Αειθαλείς συνάξεις,

πιστές στου χρόνου τον ρου,

γητειές ρίχνουν στο φως.

Αρχέγονα μυστικά φυλλορροούν.

Για βαθιές ρίζες μιλούν 

και σπόρους αιώνιους.

Σοφοί όσοι τ' ακούν.

****************************

Όροι και τρόπος ψηφοφορίας

Παρακαλώ διαβάστε και ακολουθήστε τους προς αποφυγή παρεξηγήσεων.

• Μπορείτε να βαθμολογείτε σχολιάζοντας σε αυτή την ανάρτηση μέχρι το Σάββατο 26/11 στις 8 το απόγευμα.
• Ψηφίζετε υποχρεωτικά τέσσερα (4) ολιγόλεκτα. Τέσσερις (4) βαθμούς για αυτό που σας άρεσε περισσότερο, τρεις (3), δυο (2) και έναν (1) βαθμό για τις επόμενες επιλογές.
• Θα λαμβάνονται υπόψη τα σχόλια που προέρχονται από τους 22 συμμετέχοντες του συγκεκριμένου δρώμενου και από τους φίλους του ιστολογίου. Μετά από τόσα χρόνια γνωριζόμαστε και μπορώ να ορίσω ποιοι είναι οι φίλοι.
• Δεν θα λαμβάνονται υπόψη τα σχόλια που προέρχονται από πρωτοεμφανιζόμενους, άγνωστους, ανώνυμους προς εμένα και όσους που το προφίλ τους δε φαίνεται ενεργό. Φυσικά μπορούν να εκφράζουν την προτίμησή τους, αλλά οι ψήφοι τους δεν θα καταμετρούνται. Είναι ανούσιο να φέρνουμε συγγενείς και φίλους να μας ψηφίσουν. Διαγωνιζόμαστε για την συμμετοχή και την δημιουργία και όχι για την πρωτιά.
• Αυτοί οι φίλοι που συμμετέχουν στο δρώμενο και δεν έχουν λογαριασμό στο google, επειδή δεν θα τους επιτρέπει ο blogger να ψηφίσουν ως ανώνυμοι χρήστες, μπορούν να στέλνουν σε μένα με email την βαθμολογία τους και εγώ με την σειρά μου θα την αναρτώ για λογαριασμό τους.
• Εννοείται ότι αυτοί που έχουν στείλει ολιγόλεκτο δεν ψηφίζουν την δική τους συμμετοχή.
• Την Κυριακή 27/11 αθροίζοντας τους βαθμούς, θα σας ανακηρύσσω τον νικητή.
• Σε περίπτωση ισοψηφίας την πρώτη θέση θα την λαμβάνει το ολιγόλεκτο με τις περισσότερες προτιμήσεις.
• Ο νικητής θα παραλάβει δώρο το οποίο θα επιλεγεί ανά περίσταση.

Ξεκινάτε λοιπόν να ψηφίζετε τις αγαπημένες σας συμμετοχές.

Κόντρα στους νωθρούς, άγριους και φασιστικούς καιρούς δημιουργούμε, όσο και όπως μπορεί ο καθένας μας.

Καλή επιτυχία σε όλους.

Χαϊκού και Φθινόπωρο - Βασιλική Δραγούνη (φιλοξενία για το δρώμενο Χαϊκού)

Η Βασιλική εμπνεύστηκε ξανά τα χαϊκού της μαζί με εικόνα.

******

Για να συμμετέχετε στο δρώμενο απλά κάνετε μια ανάρτηση στο δικό σας μπλογκ με τα χαϊκού σας. 

Πληροφορίες ΕΔΩ.

******

Οι 25 λέξεις περιμένουν τα ολιγόλεκτά σας ΕΔΩ.

Καρτ Ποστάλ #7 (Χαϊκού - Ενημερωτικό)

Το δρώμενο ''Χαϊκού'' συνεχίζεται. Αν και αυτό το είδος γραφής, στην αρχή θεωρούσα πως σε περιορίζει στην έκφραση, τελικά κατάλαβα πως σε κάνει να είσαι πιο ουσιαστικός. Και χαίρομαι που σας βλέπω να πειραματίζεστε. 

Σας ευχαριστώ πολύ όλους για την συμμετοχή.

Δείτε τις μέχρι τώρα συμμετοχές.

Χαϊκού #1 - η ζωή είναι ωραία ...

Χαϊκού και Εικόνα #1 - Βασιλική Δραγούνη

Χαϊκού, 俳句, Haiku - mytripssonblog

μιας αστραπής (χαϊκού) - ποιώ

Χαϊκού #2 - η ζωή είναι ωραία ...

Χαϊκού ψυχής... - Bre Melaxrinaki...

Χαϊκού *Έτσι ξαφνικά* - Only you!

Χαϊκού #3 - η ζωή είναι ωραία ...

Χαϊκού και Αγάπη - Χριστόφορος Τριάντης

Το χαϊκού της Μαρίνας - Εκεί που Ερωτεύομαι την Ζωή

Άυλο χρωμόσωμα - Ένα κουμπί στο φεγγάρι.

Χαϊκού με εικόνα... - Bre Melaxrinaki...

ΖΗΛΕΥΟΝΤΑΣ ΤΑ...ΧΑΙΚΟΥ...!!! - Σμαραγδένια

Παραίσθηση (Χαϊκού) - onirokosmos

Χαϊκού και Εικόνα #2 - Βασιλική Δραγούνη

Παραίτηση - onirokosmos

Των παιδιών τα χαϊκού ♥ - marilena spotofart

Πόλεμος - Ένα κουμπί στο φεγγάρι

Χαϊκού #4 - η ζωή είναι ωραία ...

Χαϊκού των χρωμάτων - mytripssonblog

Haiku #1 - Funky Monkey

τα χαϊκού με βρήκανε - άσωτος γιος

Χαϊκού της δοκιμής! - Άιναφετς

σ.σ. Επειδή έλειπα για μερικές μέρες και γυρνώντας βρήκα πολλές συμμετοχές, αν μου έχει ξεφύγει κάποια ειδοποιήστε με για να την προσθέσω.

Για όσους δεν έχετε γράψει ακόμα, δείτε λεπτομέρειες ΕΔΩ.

Χαϊκού και Εικόνα #2 - Βασιλική Δραγούνη (φιλοξενία για το δρώμενο Χαϊκού)

Η Βασιλική εμπνεύστηκε τα χαϊκού της μαζί με εικόνα.

******

Για να συμμετέχετε στο δρώμενο απλά κάνετε μια ανάρτηση στο δικό σας μπλογκ με τα χαϊκού σας. 

Πληροφορίες ΕΔΩ.

******

Οι 25 λέξεις περιμένουν τα ολιγόλεκτά σας ΕΔΩ.

Χαϊκού και Αγάπη - Χριστόφορος Τριάντης (φιλοξενία για το δρώμενο Χαϊκού)

Το Φιλί (Γκούσταφ Κλιμτ)

ΦΙΛΙΑ

Τα δέντρα γέρνουν

Να φιλήσουν τον Θεό

Και  τα μάτια σου

ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ

Αγαπημένη 

Χρυσό δώρο στην ψυχή

Το φως της αυγής

ΘΡΗΝΟΙ

Μες στα μάτια σου

Ήλιοι και ρίμες κλαίνε

Όμορφοι θρήνοι

Η συμμετοχή του Χριστόφορου Τριάντη στο δρώμενο Χαϊκού.

******

Για να συμμετέχετε στο δρώμενο απλά κάνετε μια ανάρτηση στο δικό σας μπλογκ με τα χαϊκού σας. 

Πληροφορίες ΕΔΩ.

Καρτ Ποστάλ #6 (Χαϊκού)

*****

Πειραματιστείτε σε γραφή Χαϊκού στο νέο μας δρώμενο.

Οι 25 λέξεις περιμένουν τα ολιγόλεκτά σας.

25 λέξεις # 10 - Έναρξη

25 λέξεις... 

Τόσες σας δίνω και σας αφήνω να ξεδιπλώσετε αυτό που αισθάνεστε. 

Μια εικόνα θα σας προτρέψει. 

Με λίγα λόγια, με λίγες αράδες. 

Για να δούμε λοιπόν που το μυαλό σας θα ταξιδέψει.

Ξεκινάνε οι 25 λέξεις...

Όροι και τρόπος συμμετοχής.

• Γράφετε κείμενα, εμπνεόμενοι από την παρακάτω εικόνα. 
• Μπορεί να είναι σε μορφή πεζού, ποιήματος ή όπως αλλιώς το θέλετε εσείς. 
• Μέχρι 25 λέξεις μαζί με τα άρθρα. Aν ο δημιουργικός σας οίστρος σας οδηγήσει σε πάνω από 25 λέξεις, φροντίστε να μην υπερβείτε τις 30. Όχι επειδή απαγορεύεται, αλλά για να δημιουργούμε επί ίσοις όροις. 
• Χωρίς τίτλο. 
• Το κείμενό σας δεν θα πρέπει να έχει δημοσιευθεί, ώστε η ψηφοφορία να γίνει χωρίς να ξέρουμε ποιος κρύβετε πίσω από το καθένα.
• Τα στέλνετε με email (όχι επισύναψη) στην διεύθυνση asmhnio@gmail.com μέχρι το Σάββατο 19/11 στις 8:00 το βράδυ. 
• Μπορείτε να συμμετέχετε όλοι, είτε είστε bloggers είτε όχι. 
• Ένα (1) κείμενο ο καθένας, για να μπορέσουμε να είμαστε πιο δίκαιοι στην ψηφοφορία και να μην χάνονται κάποια διαμάντια μέσα στις πολλές συμμετοχές.
• Την Κυριακή 20/11 θα αναρτήσω τα κείμενά σας και θα τεθούν σε ψηφοφορία από εσάς για μια εβδομάδα. Στην ίδια ανάρτηση θα δείτε τους όρους και τον τρόπο ψηφοφορίας. Μετά το πέρας της ψηφοφορίας θα ανακηρύσσω τον νικητή.

Για οποιαδήποτε διευκρίνηση μη διστάσετε να ρωτήσετε.

Κόντρα στους νωθρούς καιρούς δημιουργούμε, όσο και όπως μπορεί ο καθένας μας.

Σας εύχομαι ολόψυχα καλές εμπνεύσεις.

Καλό μήνα και καλή μας αρχή!

Φιλικά

Μαρία Νικολάου