Τετάρτη 24 Οκτωβρίου 2018

Ιστορίες του φθινοπώρου... (ενημερωτικό)

Το δρώμενο ''Ιστορίες του φθινοπώρου'' συνεχίζεται. Γράφουμε ιστορίες για αυτήν την εποχή. Ιστορίες υπό βροχή, ερωτικές, φιλικές, ίσως αδιέξοδες, μπορεί και αισιόδοξες αγκαλιά στα πρώτα κρύα. Ποιήματα που να υμνούν την δημιουργική μελαγχολία της εποχής, φωτογραφικά λευκώματα που να φανερώνουν τα υπέροχά της χρώματα.

Ημερομηνία λήξης δρώμενου 31/11


Δικές μου συμμετοχές

Ιστορίες ως τώρα


Παρασκευή 12 Οκτωβρίου 2018

Η στιγμή σας με ένα ποίημα - Χείλη βουβά (Βίκυ Μπάλλου)


Δεν θα ‘χουν τα χείλη μου ,απόψε, λόγια να σου χαρίσουν.
Εντός τους δεν θα ξαποσταίνει καμιά προσεγμένη απόκριση.
Θα ‘ναι βουβά.
Σαν να ‘χουν χαθεί όλες τους οι απαντήσεις
σε ρέματα υπόγεια,
δίχως επιστροφή.

Δεν θα ‘ναι στολισμένα τα χείλη μου, απόψε.
Κανένα ζωηρό χρώμα δεν θα τα συντροφεύει.
Άβαφα θα ‘ναι.
Θα ξεγυμνώνονται ατελή μπρος στη θωριά σου.
Γεμάτα σημάδια κι εκδορές.

Στην επιφάνειά τους θα πλαγιάζουν λάθη και ενοχές.
Στα σπλάχνα τους θα βασιλεύουν φόβοι και ανασφάλειες.
Όλα τόσο περίτεχνα μπερδεμένα.
Τόσο άρτια περίπλοκα.
Χαρακτηριστικά δημιουργήματα ζωγράφου,
πάνω στην καλλιτεχνική μανία του.

Θα κουβαλούν στους ώμους τους
όλες τις απώλειες και τις παρελθούσες τους πληγές.
Θα ‘ναι πικρή η γεύση τους.
Παρόμοια μ’ εκείνη των δακρύων
που τα ραίνουν.

Θα φέρουν νοήματα αμφίσημα,
αφού όλες οι προηγηθείσες εξηγήσεις
οδήγησαν σε φαύλους κύκλους.
Κι όλες οι μέχρι τώρα εξηγήσεις
κατέληξαν σε μονοπάτια αδιέξοδα.

Ένα τρικυμισμένο πέλαγος θ’ αποτυπώνουν
τα δυο μου χείλη, απόψε.

Γι’ αυτό, τίποτα μη τα ρωτήσεις.
Τελείωσαν οι απαντήσεις.

Άφησέ τα μονάχα
-έστω για λίγο-
να μπλεχτούν με τα δικά σου.
Εκείνα τα μοναδικά.
Τα γεμάτα μυστήριο,
τα γεμάτα ερωτηματικά,
τα γεμάτα κρυμμένο ρομαντισμό,
που μόνο κάποιοι εκλεκτοί
έχουν την τύχη να απολαμβάνουν.

Δεν θα ‘ναι εύκολο.
Θα μας χωρίζουν τόσα «πρέπει».

Λίγα λεπτά πριν ενωθούν με τα δικά σου,
τα δυο μου χείλη
θα αναλογιστούν τις συνέπειες.
Θα κομπιάσουν.
Θα κάνουν πίσω.

Μα όταν μόνο μια ισχνή αναπνοή
θα χωρίζει τις κοφτές ανάσες μας,
θα πετάξουν από πάνω τους κάθε αναστολή.
Θα αφεθούν στην ανάγκη.
Στην ανάγκη που σ’ έχουν.

Μέσα σε τούτο το φιλί,
δεν θα ξεστομίσουν τα χείλη μας μεγάλα λόγια,
μήτε θ’ ανταλλάξουν όρκους αιώνιας αγάπης.

Για σκοτάδια θα μιλήσουν.
Γι’ ανεκπλήρωτες επιθυμίες.
Για ανθρώπινες αδυναμίες.
Με αποκορύφωμα τον Έρωτα.
Τον απαγορευμένο.
Τον αδύνατο.
Τον πληγωμένο.


***


Ήταν η στιγμή της Βίκυς Μπάλλου με ένα ποίημα.
Την Βίκυ Μπάλλου θα την βρείτε στο προσωπικό της ιστολόγιο Fairytale




Στείλτε και τη δική σας στιγμή.

Σάββατο 6 Οκτωβρίου 2018

Η στιγμή σας με ένα ποίημα - Σαν κύκνειο άσμα πριν το τέλος (Κυριακή Χατζηκαντή)


Θυσία στον άσπλαχνο βωμό·
Εκατόμβη αληθινή
πριν ξεψυχήσει και ο τελευταίος κύκνος
άσμα και κραυγή.

Άφησαν μονάχα ένα φτερό
σαν τρόπαιο για τη σπουδαία θυσία·
κανείς δε θα λησμονήσει τούτο τον χαμό,
σαν ξερό κλαδί δίπλα σε πυρά, από συνήθεια κάηκε κι αυτό.

Κάποιοι πολύ αγάπησαν,
ξεχάστηκαν πριν θυμηθούν
κι όμως χάθηκαν σχεδόν ευτυχισμένοι·
κατάφεραν οι τελευταίες τους κραυγές σαν άσμα ν’ ακουστούν.

Φτερό στον αδυσώπητο άνεμο,
μια ακόμη περιπλανώμενη ψυχή...
λένε όλοι έχουμε σωτηρία
κι ας μη σου δόθηκε στη ζωή ποτέ μιαν ευκαιρία.


***


Ήταν η στιγμή της Κυριακής Χατζηκαντή με ένα ποίημα.



Στείλτε και τη δική σας στιγμή.

Τετάρτη 3 Οκτωβρίου 2018

Η απόφαση (16o Παίζοντας με τις λέξεις)


Ας αφήσουμε την πόρτα ανοιχτή,
σαν κάτι να ξεχάσαμε στην αυλή.
Τίποτα να μην μαρτυρά την απουσία,
τίποτα να μην συμπληρώνει την έλλειψη.
Τα πάντα να δηλώνουν μια επιστροφή.
Ας βάλουμε τα πράγματά μας σε αναμονή,
όχι σε παύση.
Την ζωή μας ενέχυρο και όχι προς πώληση.
Ας φτιάξουμε τον δικό μας οδοδείκτη.
Μιας κατεύθυνσης.
Έτσι όπως την ορίζει ο καθείς.
Η ομίχλη να μην είναι τίποτ΄ άλλο παρά μια αφορμή έμπνευσης.
Ένα έναυσμα δημιουργίας.
Σ' αυτή την μικρή στιγμή της μεγάλης απόφασης,
ας κοιτάξουμε κατάματα την ανατολή
και περιφρονητικά την δύση.

**********

Αυτή ήταν η συμμετοχή μου στο ''16o Παίζοντας με τις λέξεις'' της Μαρίας μας
Ευχαριστώ όλος όσους με διάβασαν και με επέλεξαν και φυσικά την οικοδέσποινα για την άψογη φιλοξενία.



**********

Μην ξεχνάτε πως τρέχει όλο το φθινόπωρο μια νέα πρό(σ)κληση δημιουργίας ''Ιστορίες του φθινοπώρου''
Περιμένω τις συμμετοχές σας!