Σάββατο 16 Φεβρουαρίου 2019

25 λέξεις # 12... Βράβευση

Έφτασε η ώρα που θα βραβεύσουμε τις 25 λέξεις που έκαναν το μυαλό σας να ταξιδέψει και απέδωσαν τα συναισθήματα της φωτογραφίας που σας έδωσα με τον καλύτερο τρόπο.


Tο ολιγόλεκτο που κερδίζει την πρώτη θέση είναι το εξής:



Αλάργεψε η άνοιξη
στις ερημιές του κόσμου
και το κλειδί της πεθυμιάς
στης λήθης το πηγάδι
το πέταξαν οι κοπελιές
του Κλήδωνα να 'ναι τάμα. 

Συγχαρητήρια λοιπόν στην Σταυρούλα, η οποία θα παραλάβει σε λίγες μέρες το δώρο μου. Επίσης ένα μεγάλο μπράβο σε όλους σας για την έμπνευση και την δημιουργία.


*****************************

1. Κλαύδια - 11 βαθμοί
Στο  έρημο καλντερίμι, βολτάρουν παλιές θύμησες
κι η μοσχοβολιά του αιγοκλήματος και των γιασεμιών
ανέγγιχτη από τον χρόνο και την εγκατάλειψη…

***************

2. Βασιλική Δραγούνη - 19 βαθμοί
Μια πέτρα απομακρύνθηκε απ' το μονοπάτι
σαν ηχώ φωνής που σβήνει
για να διεκδικήσει την υπόσχεση,
να αποκαταστήσει την απώλεια,
να επιστρέψει την αμφιβολία
-σύμβολα όλων όσων την συνθλίψαν.

***************

3. Anth Marg - 10 βαθμοί
Τι κι αν "επέτυχε στας Ευρώπας";  
Ίδιος απέμεινε. 
Η ψυχή του ποτέ δεν ξεμάκρυνε απ΄ το  πατρικό,  
που κράταγε μανταλωμένα από χρόνια τα μυστικά του.

***************

4. Τάσος Γ. Κάβουρας - 2 βαθμοί
Το σοκάκι έμοιαζε ήσυχο 
μέχρι που ένας συνηθισμένος άνθρωπος ρώτησε για τη δασκάλα. 
Την όμορφη ξανθιά στο καμαράκι 
που κανείς ποτέ δεν είδε το πρόσωπο του μανιασμένου δολοφόνου της. 

***************

5. Κική Κωνσταντίνου - 12 βαθμοί
Δρόμε,
αλλότριέ μου χρόνε, γιομάτα είναι πάλι τα ζουμπούλια.
Γρατζούνισαν την καρδιά μου γέροντα και φυλακίστηκα εδώ.
Παραπατώ  σε ένα μισογκρεμισμένο σήμερα και  σε ένα κατεστραμμένο χθες.
Διαιρούμαι!

***************

6. Κέρινα ποιήματα - 12 βαθμοί
Ο ήλιος, παντοτινός φίλος. Δεν εγκαταλείπει ποτέ.
Τι κι αν τα έρημα χαμόσπιτα, σκεπάστηκαν με κισσό ;
Τι κι αν δεν ανοίγουν παντζούρια και δεν παίζουν παιδιά στα πλακόστρωτα σοκάκια;

***************

7. αννετα ...κι - 11 βαθμοί
 Η κληματαριά παρέδιδε δωρεάν μαθήματα ελπίδας.
Ο ήλιος κατ΄οίκον, μαθήματα πολιτισμού.
       Μηδέν εγγραφές.
Δισκία των 0,5mg υπόσχονταν απλήρωτο χρόνο.
        Σα να μην αγαπούσαμε τίποτα, ποτέ!

***************

8. Άιναφετς - 6 βαθμοί
Τα σπίτια γερνούν
Οι δρόμοι παλιώνουν.
Οι άνθρωποι, θεατές
τι περιμένουν;

Δεν υπάρχουν από μηχανής θεοί.
Είναι άραγε αργά
πριν γείρουμε εντελώς
ν' ανασκουμπωθούμε;

***************

9. ANNA Flo - 4 βαθμοί
Ο χρόνος βιαστικός με προσπερνά!
 Πού είναι η ζωή;  Ποιος ο σκοπός να στέκω ορθός;
Δεν μ'εκτιμάς ; μα προσπαθώ... 
το μονοπάτι της ελπίδας να κρατήσω μέσ'το φως!

***************

10. Mary Pertax - 6 βαθμούς
Σαν το σφουγγάρι ρούφηξες
αγάπες και πίκρες,
χαμόγελα κι ελπίδες,
όνειρα γκρεμισμένα.
 Ζυμώθηκες μαζί μας, μα εμείς εξελιχθήκαμε.
 Μάρτυρας στέκεις αλλοτινού παρόντος.

***************

11. ΣΜΑΡΑΓΔΕΝΙΑ ΡΟΥΛΑ - 14 βαθμοί
Ραγίσματατιές!! 
Στον δρόμο,στην ψυχή,στο κορμί.
Γκρίζες κι ασπρόμαυρες  πορείες στο σοκάκι.
Σαρακοφαγωμένα όνειρα, βλέμματα πίσω από τις γρίλιες.
Αδυσώπητος χρόνος.
Φθορά.

***************

12. Giannis Pit - 6 βαθμοί
Στις έρημες στράτες της πόλης περιπλανήθηκα,
γυρεύοντας τα ίχνη εκείνων που χάθηκαν.
Ακόλουθος των ονείρων της φυγής και της λησμονιάς τους

***************

13. Memaria - 9 βαθμοί
Στις ρωγμές του δρόμου κυλάει ο χρόνος και χάνεται.
Πότε πέρασε ο καιρός που νανούριζε τα όνειρα;
Πότε ήρθε η ώρα της πιο αδυσώπητης αλήθειας;

***************

14. Μαρίνα Τσαρδακλή - 6 βαθμούς
Θυμήθηκα, εκείνο το ταλαιπωρημένο σοκάκι, με το γυμνό δέντρο στη μέση. 
Κάτι γλαστρούλες πιο κει, προσπαθούσαν να ομορφύνουν το τοπίο. 
Μα η ταλαιπώρια δεν κρύβεται. 
Μου θύμισε Ελλάδα. 
Είναι Ελλάδα!

***************

15. Πέστροβα Μαίρη - 17 βαθμοί
Σε Οσμές κλειστών παραθύρων
Διαμελισμένες πλανώνται σκιές
Ερημιά και ψυχές σκοτεινές
Καρφωμένες σε στράτες γυμνές
ιματίων ξηλωμένες ραφές 
Ως βορά Πολλαπλών Υπαιτίων.

***************

16. Νικολ - 1 βαθμό
Βαθιά καταματωμένη πληγή από χέρι εχθρού
απάγκιο το πλινθόκτιστο σπίτι.
Ελπίδα τότε, της νιότης προνόμιο
Ανέλπιδες  μέρες, συμφέροντα ανέγνωμα
συντρίμματα πατρίδας, ανηλεής γύμνια.

***************

Αλάργεψε η άνοιξη
στις ερημιές του κόσμου
και το κλειδί της πεθυμιάς
στης λήθης το πηγάδι
το πέταξαν οι κοπελιές
του Κλήδωνα να 'ναι τάμα. 

***************

18. Μαριάννα - 6 βαθμούς
Υπάρχουν κάποιες υποσχέσεις, που κάνουν τα πλακόστρωτα να τρίζουν στο πέρασμα τους. 
Χρεώνονται την απουσία σου.
Κι όλες οι μέρες γεμάτες προσμονή τις νύχτες περιμένουν.

***************

19. Σοφία Τανακίδου - 8 βαθμοί
Δρόμοι κρύοι
αδειανοί απο βήματα
Οι σκιές ξεθώριασαν
στο χρόνο
Μόνο του μυαλού τα φαντάσματα
τις νύχτες σεργιανούν
μες στα σπίτια και με φρίκη ουρλιάζουν.


****************************

Ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους σας που στηρίξατε την προσπάθειά μου και μου εμπιστευτήκατε τα διαμάντια σας.

To 25 λέξεις #13 θα είναι σύντομα κοντά σας

Ως τότε μην ξεχνάτε...

Κόντρα σε νωθρούς καιρούς δημιουργούμε, όπως και όσο μπορεί ο καθένας.

Φιλικά
Μαρία Νικολάου


Σάββατο 9 Φεβρουαρίου 2019

25 λέξεις # 12 - Παρουσίαση

Σας έδωσα 25 λέξεις να ξεδιπλώσετε αυτό που αισθάνεστε.
Μια εικόνα σας προέτρεψε.


Με λίγα λόγια, με λίγες αράδες το μυαλό σας ταξίδεψε...
Έχουμε λοιπόν 19 συμμετοχές.
Σας θερμοευχαριστώ για την συμμετοχή.

Ιδού οι 25 λέξεις σας 
σε τυχαία σειρά...

*****************************

1
Στο  έρημο καλντερίμι, βολτάρουν παλιές θύμησες
κι η μοσχοβολιά του αιγοκλήματος και των γιασεμιών
ανέγγιχτη από τον χρόνο και την εγκατάλειψη…

***************

2
Μια πέτρα απομακρύνθηκε απ' το μονοπάτι
σαν ηχώ φωνής που σβήνει
για να διεκδικήσει την υπόσχεση,
να αποκαταστήσει την απώλεια,
να επιστρέψει την αμφιβολία
-σύμβολα όλων όσων την συνθλίψαν.

***************

3
Τι κι αν "επέτυχε στας Ευρώπας";  
Ίδιος απέμεινε. 
Η ψυχή του ποτέ δεν ξεμάκρυνε απ΄ το  πατρικό,  
που κράταγε μανταλωμένα από χρόνια τα μυστικά του.

***************

4
Το σοκάκι έμοιαζε ήσυχο 
μέχρι που ένας συνηθισμένος άνθρωπος ρώτησε για τη δασκάλα. 
Την όμορφη ξανθιά στο καμαράκι 
που κανείς ποτέ δεν είδε το πρόσωπο του μανιασμένου δολοφόνου της. 

***************

5
Δρόμε,
αλλότριέ μου χρόνε, γιομάτα είναι πάλι τα ζουμπούλια.
Γρατζούνισαν την καρδιά μου γέροντα και φυλακίστηκα εδώ.
Παραπατώ  σε ένα μισογκρεμισμένο σήμερα και  σε ένα κατεστραμμένο χθες.
Διαιρούμαι!

***************

6
Ο ήλιος, παντοτινός φίλος. Δεν εγκαταλείπει ποτέ.
Τι κι αν τα έρημα χαμόσπιτα, σκεπάστηκαν με κισσό ;
Τι κι αν δεν ανοίγουν παντζούρια και δεν παίζουν παιδιά στα πλακόστρωτα σοκάκια;

***************

7
 Η κληματαριά παρέδιδε δωρεάν μαθήματα ελπίδας.
Ο ήλιος κατ΄οίκον, μαθήματα πολιτισμού.
       Μηδέν εγγραφές.
Δισκία των 0,5mg υπόσχονταν απλήρωτο χρόνο.
        Σα να μην αγαπούσαμε τίποτα, ποτέ!

***************

8
Τα σπίτια γερνούν
Οι δρόμοι παλιώνουν.
Οι άνθρωποι, θεατές
τι περιμένουν;

Δεν υπάρχουν από μηχανής θεοί.
Είναι άραγε αργά
πριν γείρουμε εντελώς
ν' ανασκουμπωθούμε;

***************

9
Ο χρόνος βιαστικός με προσπερνά!
 Πού είναι η ζωή;  Ποιος ο σκοπός να στέκω ορθός;
Δεν μ'εκτιμάς ; μα προσπαθώ... 
το μονοπάτι της ελπίδας να κρατήσω μέσ'το φως!

***************

10
Σαν το σφουγγάρι ρούφηξες
αγάπες και πίκρες,
χαμόγελα κι ελπίδες,
όνειρα γκρεμισμένα.
 Ζυμώθηκες μαζί μας, μα εμείς εξελιχθήκαμε.
 Μάρτυρας στέκεις αλλοτινού παρόντος.

***************

11
Ραγίσματατιές!! 
Στον δρόμο,στην ψυχή,στο κορμί.
Γκρίζες κι ασπρόμαυρες  πορείες στο σοκάκι.
Σαρακοφαγωμένα όνειρα, βλέμματα πίσω από τις γρίλιες.
Αδυσώπητος χρόνος.
Φθορά.

***************

12
Στις έρημες στράτες της πόλης περιπλανήθηκα,
γυρεύοντας τα ίχνη εκείνων που χάθηκαν.
Ακόλουθος των ονείρων της φυγής και της λησμονιάς τους

***************

13
Στις ρωγμές του δρόμου κυλάει ο χρόνος και χάνεται.
Πότε πέρασε ο καιρός που νανούριζε τα όνειρα;
Πότε ήρθε η ώρα της πιο αδυσώπητης αλήθειας;

***************

14
Θυμήθηκα, εκείνο το ταλαιπωρημένο σοκάκι, με το γυμνό δέντρο στη μέση. 
Κάτι γλαστρούλες πιο κει, προσπαθούσαν να ομορφύνουν το τοπίο. 
Μα η ταλαιπώρια δεν κρύβεται. 
Μου θύμισε Ελλάδα. 
Είναι Ελλάδα!

***************

15
Σε Οσμές κλειστών παραθύρων
Διαμελισμένες πλανώνται σκιές
Ερημιά και ψυχές σκοτεινές
Καρφωμένες σε στράτες γυμνές
ιματίων ξηλωμένες ραφές 
Ως βορά Πολλαπλών Υπαιτίων.

***************

16
Βαθιά καταματωμένη πληγή από χέρι εχθρού
απάγκιο το πλινθόκτιστο σπίτι.
Ελπίδα τότε, της νιότης προνόμιο
Ανέλπιδες  μέρες, συμφέροντα ανέγνωμα
συντρίμματα πατρίδας, ανηλεής γύμνια.

***************

17
Αλάργεψε η άνοιξη
στις ερημιές του κόσμου
και το κλειδί της πεθυμιάς
στης λήθης το πηγάδι
το πέταξαν οι κοπελιές
του Κλήδωνα να 'ναι τάμα. 

***************

18
Υπάρχουν κάποιες υποσχέσεις, που κάνουν τα πλακόστρωτα να τρίζουν στο πέρασμα τους. 
Χρεώνονται την απουσία σου.
Κι όλες οι μέρες γεμάτες προσμονή τις νύχτες περιμένουν.

***************

19
Δρόμοι κρύοι
αδειανοί απο βήματα
Οι σκιές ξεθώριασαν
στο χρόνο
Μόνο του μυαλού τα φαντάσματα
τις νύχτες σεργιανούν
μες στα σπίτια και με φρίκη ουρλιάζουν.


****************************


Όροι και τρόπος ψηφοφορίας
Παρακαλώ διαβάστε και ακολουθήστε τους προς αποφυγή παρεξηγήσεων.

  • Μπορείτε να βαθμολογείτε σχολιάζοντας σε αυτή την ανάρτηση μέχρι την Παρασκευή 15/2 στις 8 το απόγευμα.
  • Ψηφίζετε υποχρεωτικά τέσσερα (4) ολιγόλεκτα. Τέσσερις (4) βαθμούς για αυτό που σας άρεσε περισσότερο, τρεις (3), δυο (2) και έναν (1) βαθμό για τις επόμενες επιλογές.
  • Θα λαμβάνονται υπόψη τα σχόλια που προέρχονται από τους 19 συμμετέχοντες του συγκεκριμένου δρώμενου και από τους φίλους του ιστολογίου. Μετά από τόσα χρόνια γνωριζόμαστε και μπορώ να ορίσω ποιοι είναι οι φίλοι.
  • Δεν θα λαμβάνονται υπόψη τα σχόλια που προέρχονται από πρωτοεμφανιζόμενους, άγνωστους, ανώνυμους προς εμένα και όσους που το προφίλ τους δε φαίνεται ενεργό. Φυσικά μπορούν να εκφράζουν την προτίμησή τους, αλλά οι ψήφοι τους δεν θα καταμετρούνται. Είναι ανούσιο να φέρνουμε συγγενείς και φίλους να μας ψηφίσουν. Διαγωνιζόμαστε για την συμμετοχή και την δημιουργία και όχι για την πρωτιά.
  • Αυτοί οι φίλοι που συμμετέχουν στο δρώμενο και δεν έχουν λογαριασμό στο google, επειδή δεν θα τους επιτρέπει ο blogger να ψηφίσουν ως ανώνυμοι χρήστες, μπορούν να στέλνουν σε μένα με email την βαθμολογία τους και εγώ με την σειρά μου θα την αναρτώ για λογαριασμό τους.
  • Εννοείται ότι αυτοί που έχουν στείλει ολιγόλεκτο δεν ψηφίζουν την δική τους συμμετοχή.
  • Το Σάββατο 16/2 αθροίζοντας τους βαθμούς, θα σας ανακηρύσσω τον νικητή.
  • Σε περίπτωση ισοψηφίας την πρώτη θέση θα την λαμβάνει το ολιγόλεκτο με τις περισσότερες προτιμήσεις.
  • Ο νικητής θα παραλάβει δώρο το οποίο θα επιλεγεί ανά περίσταση.
Ξεκινάτε λοιπόν να ψηφίζετε τις αγαπημένες σας συμμετοχές.
Κόντρα στους νωθρούς καιρούς δημιουργούμε, όσο και όπως μπορεί ο καθένας μας.
Καλή επιτυχία σε όλους.



Σάββατο 2 Φεβρουαρίου 2019

Η στιγμή σας με ένα ποίημα - Αφού το στομάχι αναζητείται (Πέστροβα Μαίρη)


Δεν πεινώ πια
ίσως γιατί με μπούκωσαν
μ'αυτό το πυκνό σύννεφο
που μπαινόβγαινε από το παράθυρο
του σπιτιού μου
αρκετό να με κορέσει
και να χαθεί το στομάχι μου
στον ουρανό•
το μόνο άχαρο
είναι πως
κάθε φορά που ανοίγω το στόμα μου
πνίγομαι στην σκόνη
των πεταμένων λέξεων
αυτών που υγροποιήθηκαν ξαφνικά ένα βράδυ
και χύθηκαν ως καταιγίδα
πάνω μου•
προς τι λοιπόν
τα τραπέζια κι οι δεξιώσεις
αφού το στομάχι αναζητείται;


***


Ήταν η στιγμή της Μαίρης Πέστροβα με ένα ποίημα.




Στείλτε και τη δική σας στιγμή.