το Κείμενο: Ιουλίου 2017

Δευτέρα 31 Ιουλίου 2017

Άγνωστες θάλασσες - Βασιλική Δραγούνη (Λόγια της πλώρης)

Κάτω απ' τον αστερισμό του τυχαίου, εκεί που οι δείκτες τέμνουν

τον άθικτο χρόνο, στροβιλιζόμαστε στου αγνώστου τους κυκλώνες.

Έρχονται και μας τυλίγουν σαν οπτασία αέρινη,

σαν φευγαλέα τραγούδια σειρήνων από τα απύθμενα βάθη,

σαν κύματα που ταξιδεύουν από άνεμο σε άνεμο,

σαν μια πρόσκαιρη θύμηση ενός ανεπαίσθητου κόσμου

ποτισμένη με το αλάτι των δακρύων μας

για να μας αφήσουν στην ακτογραμμή, τη λεπτή ισορροπία μεταξύ

ανόδου και πτώσης, άμπωτης και παλίρροιας

που ανεβαίνει και τραβιέται σε συνεχή ρυθμό

με έναν παλλόμενο, αρχαίο ήχο

ακολουθώντας την αδιάσπαστη τροχιά της νύχτας.

Εκεί μπορούμε πραγματικά να βυθιστούμε

μέσα στην έσχατη αιωνιότητα του ορίζοντα,

κάτω από τον ίλιγγο των ουράνιων σωμάτων

και την ανάμνηση ενός ήλιου μοναχικού που βασιλεύει

σε αυτές τις μεγάλες θάλασσες

όπου μπορούμε μόνο να ταξιδεύουμε στην επιφάνεια

και ποτέ στα βάθη τους.

******

Ήταν η συμμετοχή της Βασιλικής Δραγούνη για το δρώμενο ''Λόγια της πλώρης''.

Μπορείτε να συμμετέχετε και 'σεις.

*****

Συμμετοχές δικές μου

Τα καράβια...

Καρτ Ποστάλ #14

Συμμετοχές ως τώρα

Under the sea... - LitsArt

Ο βυθός - Κική Κωνσταντίνου

Δαρμένη θάλασσα - Γεωργία Βασιλείου

Μεσοπέλαγα - Memaria

Άγνωστες θάλασσες - Βασιλική Δραγούνη

Πέμπτη 27 Ιουλίου 2017

Δαρμένη θάλασσα - Γιούλη Βασιλείου (Λόγια της πλώρης)

Μία, δύο, τρεις, μετά τις έξι πέτρες, έπαψε πια να μετράει. Δεν έπαψε όμως να την παρακολουθεί διακριτικά. Δεν ήθελε να πάθει κάτι κακό! Να ξεθυμάνει, ναι, όχι όμως να πάθει κάτι κακό! Πόσο την αγαπούσε! Ένας θεός ήξερε! Από μωρό την είχε μεγαλώσει με στερήσεις, θυσίες. Εβδομηντάρης πλέον αυτός κι εκείνη δεκαέξι χρονών κοπέλα.

"Πάρε κι αυτή,πάρε κι αυτή!", συνέχιζε η μικρή να λιθοβολεί με μανία την θάλασσα. Είχε τα δίκια της. Ορφάνεψε με την πρώτη της πνοή. Πατέρα δε γνώρισε ούτε σε φωτογραφία! Ευτυχώς ο παππούς στάθηκε μάνα και πατέρας.Τώρα ο έρωτας, ο πρώτος της έρωτας, χάθηκε με την πρώτη βροχούλα, ενώ είχε ορκιστεί ότι θα την αγαπούσε χειμώνα-καλοκαίρι!

"Άσ'το καλό!", πόνεσε το χέρι της. Η θάλασσα δαρμένη, έγλειφε τα δάχτυλα των ποδιών της. Τί έφταιγε η δόλια και την χτυπούσε; Έφταιγε για τις αδικίες και τις πίκρες της ζωής;...

Γαλήνεψαν και οι δυο. Ρούφηξε η μικρή μια γερή ανάσα από θαλασσινό άρωμα και επέστρεψε στον παππού που ψάρευε στο γνωστό σημείο.

Το βραδάκι τηγάνισαν τα ψαράκια, έστρωσαν το τραπέζι στο μπαλκόνι, έκοψαν χωριάτικη και ψωμί και πίνοντας κρασί, ένα ποτήρι αυτός, μισό εκείνη, του διάβασε την εφημερίδα του νησιού τους.

******

Ήταν η συμμετοχή της Γιούλης Βασιλείου για το δρώμενο ''Λόγια της πλώρης''.

Μπορείτε να συμμετέχετε και 'σεις.

*****

Συμμετοχές δικές μου

Τα καράβια...

Καρτ Ποστάλ #14

Συμμετοχές

Under the sea... - LitsArt

Ο βυθός - Κική Κωνσταντίνου
Δαρμένη θάλασσα - Γιούλη Βασιλείου

Παρασκευή 21 Ιουλίου 2017

Η στιγμή σας με ένα ποίημα - Πρωινή αφήγηση / Μεταμεσονύκτια αφήγηση (Μανώλης Μπίστας)

πρωινή αφήγηση

Πλύθηκα μ’ άχρωμη λύπη·

μουχλιασμένη σιωπή κυλά στους τοίχους.

Ήχοι μετανάστευσης από πουλιά·

θα γυρίσουν ξανά

στο μάταιο κύκλο ζωής

που ’χω τα πάντα, χωρίς να ’χω τίποτε.

μεταμεσονύκτια αφήγηση

Μετρώντας στιγμές,

περπατώ σ’ αχαρτογράφητους δρόμους.

Λαιμητόμες αναμνήσεις γυρνούν σαν κραυγές.

Οδηγός τα πρόσημα,

με στρέφουν προς το χαμόγελο

ή το δάκρυ.

***

Ήταν η στιγμή του Μανώλη Μπίστα με ένα ποίημα.

Στείλτε και τη δική σας στιγμή.

συμμετοχές - πληροφορίες

Σάββατο 15 Ιουλίου 2017

Καρτ Ποστάλ #14 (Λόγια της πλώρης)

*****

Ήταν μια καρτ ποστάλ για το δρώμενο Λόγια της πλώρης.

Για όποιον θέλει να συμμετάσχει σε αυτήν την πρό(σ)κληση δημιουργίας μπορεί να μάθει λεπτομέρειες εδώ.

Σάββατο 8 Ιουλίου 2017

Λόγια της πλώρης - Πρό(σ)κληση δημιουργίας

Τα Λόγια της πλώρης είναι μια συλλογή διηγημάτων του Ανδρέα Καρκαβίτσα που μιλά για την θάλασσα, την ζωή των ναυτικών και την αγάπη τους για αυτήν. Ένα βιβλίο που μετρά σχεδόν 100 χρόνια, αποτελεί ίσως το πιο αντιπροσωπευτικό έργο της θαλασσινής ελληνικής λογοτεχνίας. Εγώ έχω την τύχη να το έχω σε μια παλιά, δερματόδετη έκδοση η οποία είναι σχεδόν 40 ετών. Από εκεί είναι και η φωτογραφία που έφτιαξα για το δρώμενο που σας προτρέπω να κάνουμε πράξη.

Η θάλασσα είναι είναι στοιχείο που πάντα γοήτευε τους καλλιτέχνες. Συγγραφείς, ζωγράφους, φωτογράφους. Γιατί η ομορφιά της είναι τόση που κάποιες φορές γίνεται ακόμα και δυσβάστακτη, σαν μια σχέση εξάρτησης που προσπαθείς να ξεφύγεις μάταια.

Για αυτή την ομορφιά να μιλήσουμε. Με λέξεις, σκέψεις, κείμενα και φυσικά εικόνες. Ιστορίες ναυτικών, περιπέτειες πλάι στο κύμα, θαλασσινές ποιητικές εμπνεύσεις, αγάπες καλοκαιρινές, φωτογραφικά κολάζ, ότι ξεβράζεται στην ακτή, όμορφο η άσχημο, ασήμαντο ή καθοριστικό.

Ξεκινάτε λοιπόν να δημιουργείτε, δημοσιεύοντας τα έργα σας στο μπλογκ σας, βάζοντας απλά σαν υποσημείωση πως είναι για το δρώμενο ''Λόγια της πλώρης''. Καλό θα ήταν να με ειδοποιείτε με ένα σχόλιο στην ανάρτηση αυτή για την συμμετοχή σας. Οι φίλοι που δεν έχουν μπλογκ μπορούν να μου στέλνουν τα κείμενά τους με email και θα τα δημοσιεύω στο ''Κείμενο'' ή στο ''Μια ματιά στον ήλιο με γιορτινά...'' αν είναι φωτογραφικές συλλογές. Μπορείτε να συμμετέχετε και με κάποιο παλιό σας κείμενο.

Έχετε άπλετο χρόνο να το κάνετε. Ας θέσουμε ως όριο τις 30/9. Μετά, συγκεντρώνοντας όλες τις συμμετοχές, θα κληρώσω ένα συμβολικό δώρο.

Σας εύχομαι ολόψυχα καλές εμπνεύσεις.

Κόντρα σε νωθρούς καιρούς δημιουργούμε όπως και όσο μπορεί ο καθένας.

*****

Συμμετοχές δικές μου
Τα καράβια...

Καρτ Ποστάλ #14
Ο δρόμος του ήλιου.
Τέλη Αυγούστου.
Λαθρεπιβάτης του Σεπτέμβρη.
Καρτ Ποστάλ #15