Η στιγμή σας με ένα ποίημα - Μυστικός Άτλας (Αλκιβιάδης Μαλλίδης)

Στεφάνι

Πήρα τα φύκια κι έφτιαξα ένα στεφάνι

Σε στόλισα σαν βασίλισσα

Πήρα τα φύκια από το βυθό μου

Έχω ένα βυθό μέσα μου

---------------------------------------

Θάνατος και ζωή

Χαμογελούν των πανσέδων

οι νεκροκεφαλές

Οι μέλισσες 

λούζονται στη γύρη

---------------------------------------

Χελιδόνι

Είναι ένα αφηρημένο χελιδόνι

που δεν φεύγει με τα άλλα πουλιά

Κουρνιάζει μέσα στη χούφτα μου

όλο το χειμώνα

Είμαι η φωλιά του

---------------------------------------

Το τίμημα της ελευθερίας

Ω άλογο, αχαλίνωτο άλογο!

Καταγής έριξες τον αναβάτη

και καλπάζεις χλιμιντρίζοντας

προς την ατέρμονη έρημο

Ω άλογο, αχαλίνωτο άλογο!

Σε λίγο θα διψάς αφόρητα

Ο λίβας θα σου καίει τα ρουθούνια

Οι γύπες θα σου τρώνε τα μάτια

---------------------------------------

Εντροπία

Τα χελιδόνια, οι παιωνίες, οι αλέες

Τα υπερφυή νησιά στη μέση του πελάγους

Το ευσπλαχνικό κορμί μιας γυναίκας

Οι τέσσερις εποχές και οι τέσσερις ουρανοί τους

Τα φιλιά, τα αγγίγματα δύο χεριών

Η μικρή και η μεγάλη άρκτος

Απόψε απουσιάζουν

Η νύχτα αποτεφρώνει τα όνειρα

Η ζωή έχει ελάχιστη συνοχή

---------------------------------------

Ύστατο χαίρε

Άδικα ελπίζω

Το φως τελειώνει

Χάλκινα φτιάχνει τα βουνά

ο ήλιος

πριν χαθεί

---------------------------------------

Το πρωτοβρόχι

Όλα τελείωσαν

Πίσω από τα βουνά

έρχεται η πρώτη βροχή

Πάντοτε έρχεται η πρώτη βροχή

Τα πουλιά φεύγουν

---------------------------------------

Κισσοί

Κισσοί πλέκουν το ατλάζι τους

φορεσιά για το κορμί μου

Με δένουν από τον καρπό και από τη μέση

Ανεβαίνουν αργόσυρτοι στα μπράτσα

Τυλίγουν το λαιμό

Και με τα χρυσοπράσινα φύλλα τους

μου κλείνουν τα μάτια

---------------------------------------

Ήταν οι στιγμές του Αλκιβιάδη Μαλλίδη με ένα ποίημα.

Τα ποιήματα περιλαμβάνονται στο τελευταίο ποιητικό βιβλίο του «Μυστικός Άτλας» (Εκδόσεις Γαβριηλίδης) 

Στείλτε και τη δική σας στιγμή.

συμμετοχές - πληροφορίες

2ο Δρώμενο Χαϊκού - Παρουσίαση

Το Χαϊκού (ιαπ.: 俳句"αστείος στίχος") είναι μια ιαπωνική ποιητική φόρμα. Παραδοσιακά αποτελείται από τρεις ομάδες των 5, 7, 5 συλλαβών, οι οποίες τοποθετούνται σε τρεις στίχους για έμφαση ή σε έναν, χωρισμένο με κενά. Το χαϊκού είναι με συνολικά 17 συλλαβές η πιο σύντομη μορφή ποίησης στον κόσμο. (πηγή) 

Σας έδωσα την δυνατότητα να γράψετε ο καθένας δύο Χαϊκού, εμπνεόμενοι από την παρακάτω εικόνα, που το ένα θα δένει με το άλλο νοηματικά. Φαινομενικά ήταν ένα δύσκολο εγχείρημα, γιατί έπρεπε στην ουσία να κινηθείτε σε συγκεκριμένες φόρμες και ορισμένες συλλαβές. Ίσως και να σας φάνηκε δεσμευτικό της έμπνευσής σας, όμως δεν ήταν τελικά. 

Οπότε έχουμε 19 υπέροχες συμμετοχές.

Ιδού με τυχαία σειρά:

1

Σε χορού κύκλο

η ζωή με τραβάει

φυλακίζομαι.

Χέρι απλώνω

στ' ουρανού το ξέφωτο 

θα δραπετεύσω.

****

2

Ξεσκέπασέ με

να καώ και να βραχώ

να ξενιτευτώ

Αγκάλιασέ με

να πιστέψω, να πιαστώ

να λευτερωθώ

****

3

Σαν θείο δώρο

σ' απόμακρα κλωνάρια

διασκορπισμένο

αναβόσβηνε

μπλεγμένο στις σκιές τους

το πρωινό φως.

****

4

Ένας άγγελος

απλώνει τα φτερά του

μα δε τον βλέπω.

Λίγο γαλάζιο

- προοίμιο ελπίδας -

μπόρεσα να δω.

****

5

Το ένστικτό μου,

ένα «φεγγάρι» κλάρες

σαν φτέρες, ξίφη

Πόλεμος είναι,

εσωτερική μνήμη

αναθεωρώ

****

6

Κλαδιά μπλεγμένα

μια καρδιά σχηματίζουν

στέλνουν αγάπη.

Ο κόσμος ξεχνά

να αγαπά δυνατά.

Του το θυμίζουν.

****

7

Απομεινάρια·

οι ξυπόλητες στάχτες

κλαίν' ικετικά. 

Τα μοιρολόγια·

εμβατήριο σκιών

εγκλωβισμένων.

****

8

Πνίγουν οι σκέψεις

Απροσπέλαστο δάσος

Πουθενά το φως

Νανουρίζοντας

τις ζοφερές μου νύχτες

Ματαιοπονώ

****

9

Τα σκοτάδια μου

Με το φως τα ξορκίζω

Της αγάπης σου.

Πρέπει πιο ψηλά 

Την καρδιά μου να στείλω 

Ουρανό να βρω.

****

10

Ψηλά να θωρείς,

η οθόνη τ' ουρανού

μίκρυνε πάλι.

Περιπολίες

στου ουρανού το περβόλι,

στήνουν τα κλαριά.

****

11

Ω! Ουρανέ μου

ταπεινά σε κοιτάζω

και παρακαλώ

Άφησε το φως

τις σκοτεινές φιγούρες

να διαλύσει

****

12

- ΕΞΑΦΑΝΙΣΟΥ!

... μαθημένοι σε σκότη,

νυχτοκόλακες,

διαλυόμαστε

όταν αχνοφεγγίζει

Μιας Ελπίδας Φως.

****

13

Χάνομαι αργά

Βυθίζομαι σταθερά

Ανάσα, βαθιά

Παραπατάω

Ένα φως τρεμοπαίζει

Κομμάτια παντού

****

14

Αχ! άγγελε μου,

τον ήλιο μου έκλεψαν

φοβάμαι πολύ

Κυνηγημένη,

φώλιασα σαν αγρίμι,

ο ήλιος απών!

****

15

Στα βάθη του νου

ταξιδευτής μοναχός,

γκρίζο τοπίο.

Ξέφωτο ψηλά,

διαφυγή στην ελπίδα

και στο όνειρο!

****

16

Μορφές σαν ίσκιοι,

ατενίζοντας ψηλά

σε αναζητώ

Η απουσία, 

κάθε επιθυμία

την ζωντανεύει

****

17

Σφυρήλατο φως

Πλέει πάνω στα φύλλα

Σιωπηλά ξανθό

Λαίμαργα γλύφει

Ως την ρωγμή της ρίζας

ερεθισμένο

****

18

Κλώνοι άοκνοι

Στις κοινές τροπές του νου 

Αναζητούν φως 

Πρώιμης αυγής 

Φλύαρα αινίγματα 

Δωρίσματα λες 

****

19

Αχτίδα φωτός

έλαμψε στην ψυχή μου

κι ανάσανα.

Ήρθες σαν ήλιος

στο παγωμένο κενό.

Σ’ αγάπησα.

****

Όροι και τρόπος ψηφοφορίας

Παρακαλώ διαβάστε και ακολουθήστε τους προς αποφυγή παρεξηγήσεων.

• Μπορείτε να βαθμολογείτε σχολιάζοντας σε αυτή την ανάρτηση μέχρι την Δευτέρα 2/7 στις 8 το απόγευμα.
• Ψηφίζετε υποχρεωτικά τρεις (3) συμμετοχές. Τρεις (3) βαθμούς για αυτήν που σας άρεσε περισσότερο, δυο (2) και έναν (1) βαθμό για τις επόμενες επιλογές.
• Θα λαμβάνονται υπόψη τα σχόλια που προέρχονται από τους 19 συμμετέχοντες του συγκεκριμένου δρώμενου και από τους φίλους του ιστολογίου. Μετά από τόσα χρόνια γνωριζόμαστε και μπορώ να ορίσω ποιοι είναι οι φίλοι.
• Δεν θα λαμβάνονται υπόψη τα σχόλια που προέρχονται από πρωτοεμφανιζόμενους, άγνωστους, ανώνυμους προς εμένα και όσους που το προφίλ τους δε φαίνεται ενεργό (εκτός αν είναι συμμετέχοντες). Φυσικά μπορούν να εκφράζουν την προτίμησή τους, αλλά οι ψήφοι τους δεν θα καταμετρούνται. Είναι ανούσιο να φέρνουμε συγγενείς και φίλους να μας ψηφίσουν. Διαγωνιζόμαστε για την συμμετοχή και την δημιουργία και όχι για την πρωτιά.
• Αυτοί οι φίλοι που συμμετέχουν στο δρώμενο και δεν έχουν λογαριασμό στο google, επειδή δεν θα τους επιτρέπει ο blogger να ψηφίσουν ως ανώνυμοι χρήστες, μπορούν να στέλνουν σε μένα με email την βαθμολογία τους και εγώ με την σειρά μου θα την αναρτώ για λογαριασμό τους.
• Εννοείται ότι αυτοί που έχουν στείλει συμμετοχή δεν ψηφίζουν την δική τους.
• Την Τρίτη 3/7 αθροίζοντας τους βαθμούς, θα σας ανακηρύσσω τον νικητή.
• Σε περίπτωση ισοψηφίας την πρώτη θέση θα την λαμβάνει η συμμετοχή με τις περισσότερες προτιμήσεις.
• Ο νικητής θα παραλάβει δώρο το οποίο θα επιλεγεί ανά περίσταση.

Ξεκινάτε λοιπόν να ψηφίζετε τις αγαπημένες σας συμμετοχές.

Κόντρα στους νωθρούς, άγριους και φασιστικούς καιρούς δημιουργούμε, όσο και όπως μπορεί ο καθένας μας.

Καλή επιτυχία σε όλους.

Η στιγμή σας με ένα ποίημα - Ο χαρταετός (Ζαγορίσιου Σταυρούλα)

Πέτα χαρταετέ μου ψηλά.

Μικρή μου χάρτινη καρδιά.

Πιο ψηλά απο μένα να φτάσεις.

Μην φοβάσαι δεν θα χαθείς. 

Με σχοινί θα σε βαστώ, 

τα όρια μη χάσεις.

Σεργιάνισε στ` ουρανού το άπειρο.

Χόρεψε με του ανέμου το τραγούδι.

Γλέντα στου απέραντου γαλάζιου

την χάρτινη γιορτή.

Έτσι θα `ναι γλυκός ο γυρισμός στην γη, 

ξανά σαν φτάσεις.

Ένα σάλτο αρκεί.

Η σκέψη σου, το όνειρο και η καρδιά,

ψηλά,  φτερά ν` ανοίξουν, 

να πετάξεις.

Χαρταετός ειν` η καρδιά,  

που σέρνει πίσω της ουρά.

Εμπειρίες,  αρχές, εσένα...

Ζύγια είναι όλα αυτά, 

να ορίζει το ύψος στο πέταγμά της.

Ο χαρταετός σου ξέρει 

πόσο λαχταρά ψηλά να φτάσει.

Μη φοβάσαι το σχοινί.

Σειρήνα είναι, μάγισσα, 

τ` ουρανού το απέραντο γαλάζιο.

Και αλίμονο... 

υπάρχουν κάτι άνεμοι εκεί ψηλά...

που δίχως γυρισμό 

ξέρουν να σε ξοδεύουν.

Διώξε τη λύπη σου, 

το σχοινί σου, στο τέλος του σαν φτάσει.

Είναι φυλακτό τα όρια 

αν δεν σε παγιδεύουν.

Απο τα μάτια σου, 

ο χαρταετός σου,

σαν χαθεί,

ποιο το νόημα  να μην μπορείς 

να δεις το πέταγμά του.

Αχ... 

Πόσο όμορφος θα `ταν ο ουρανός.

Γεμάτος χαρταετούς, 

σαν τον δικό σου, 

τον δικό μου, τον  δικό μας.

Ένα πολύχρωμο λιβάδι με καρδιές.

Διάφορες,  μοναδικές.

Όλες ανάλαφρες,  

προέκταση των χεριών μας.

Φτερά που λικνίζονται ακίνδυνα,

στου ανέμου το τραγούδι.

Χορός γιορτής... ανάταση ψυχής.

Μη νοιάζεσαι χορεύοντας, 

οι καρδιές αν λαχανιάσουν.

Σαν βρόχινο νερό, 

αγίασμα στην γη θα πέσουν

για να ξαποστάσουν.

Κάθαρση

σε όλα εκείνα τα "πρέπει",

τα βαρίδια.

Κάθαρση 

σ` όλα εκείνα 

του κόσμου τα μικρά. 

Ήταν η στιγμή της Ζαγορίσιου Σταυρούλας με ένα ποίημα.

Στείλτε και τη δική σας στιγμή.

συμμετοχές - πληροφορίες

Βιβλιοθήκη (Οι λαβές των αγγέλων - Ελένη Γιαννάκαρη)

Η βιβλιοθήκη του Κειμένου έχει την τιμή να σας παρουσιάσει το νέο βιβλίο της φίλης μας Ελένης Γιαννάκαρη, Οι λαβές των αγγέλων.

Όπως γράφει η ίδια:

''Ήταν ένα όνειρο....δεν ξέρω! 

Ήταν μια ανάγκη....δεν γνωρίζω!

Ήταν μια απαίτηση δική σας ....μάλλον....

Οι λαβές των αγγέλων βγήκαν στο προσκήνιο και ζητούν να τις αγκαλιάσετε χωρίς να αγκυλωθείτε!  

Έγιναν πράξη μετά την αμέριστη προσπάθεια της αγαπημένης μας συν μπλόγκερ Μαρίας Καννελάκη και την απεριόριστη εμπιστοσύνη του Γιώργου Δαμιανού των εκδόσεων "24 γράμματα" στους οποίους οφείλω ένα μεγάλο μεγάλο ευχαριστώ, όπως επίσης πολλές ευχαριστίες οφείλω στην εικαστικό Φλώρα Ρουμελιώτη που ειδικά δούλεψε με βάση τον τίτλο του βιβλίου!''

Κυκλοφορεί  σε όλα τα βιβλιοπωλεία.

Οn line παραγγελίες (δωρεάν ταχυδρομικά σε όλη την επικρατεια) εδώ

και τηλεφωνικά στο 210 612 70 74 (αντικαταβολή, δωρεαν μεταφορικά)

ΣΕΙΡΑ: ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ (αρ. σειράς 43)

Τίτλος: Οι λαβές των Αγγέλων

Συγγραφέας: Ελένη Γιαννάκαρη

Εικαστική δημιουργία εξωφύλλου: Φλώρα Ρουμελιώτη

Επιμέλεια και διόρθωση κειμένου: Μαρία Καπετανάκη

---------------------

Η Ελένη Γιαννάκαρη ετοιμάζει την παρουσίαση του βιβλίου της στις 25 Ιουνίου 2018.

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Μπορείτε να παρουσιάσετε και εσείς το βιβλίο σας (ηλεκτρονικό ή έντυπο) στην βιβλιοθήκη του Κειμένου.

Στείλτε μια παρουσίασή του, ένα σύντομο βιογραφικό και μια φωτογραφία εξωφύλλου στο email asmhnio@gmail.com.

Η στιγμή σας με ένα ποίημα - Σε λάθος ώρα (Χρήστος Θ. Παπαγεωργίου)

Αχνό φεγγάρι

κι ένα δοξάρι

για συντροφιά

τρέχει το αστέρι

στο νου να φέρει

την ομορφιά.

Κρυφή βαρκάδα

στη φεγγαράδα

δίχως πανί

χάνεται ο πόνος

κι ας είμαι μόνος

στην προσμονή.

Έρχεται μπόρα

σε λάθος ώρα

σαν ενοχή

χτίζουν προφάσεις

οι αντιφάσεις

κι η ανοχή.

Άδικος κόπος

να ζούμε ασκόπως

μεσ’ στη φωτιά

της Γης η άκρη

γίνεται δάκρυ

σε άδεια ματιά.

Ήταν η στιγμή του Χρήστου Θ. Παπαγεωργίου με ένα ποίημα.

Στείλτε και τη δική σας στιγμή.

συμμετοχές - πληροφορίες

2ο Δρώμενο Χαϊκού

Αγαπητοί μου αναγνώστες και φίλοι σας χαιρετώ. Κόντρα σε νωθρούς καιρούς που διανύουμε το να δημιουργείς είναι πράξη αναζωογωνητική έως επαναστατική. Το Κείμενο προσπαθεί κάθε φορά, διοργανώνοντας διάφορα λογοτεχνικά δρώμενα, να μας βάλει να σκεφτούμε, να δημιουργήσουμε, να χρησιμοποιήσουμε την γλώσσα μας, να επικοινωνήσουμε και γενικά να δραστηριοποιηθούμε.

Ένα από αυτά είναι και το Δρώμενο Χαϊκού. Σας δίνω μια εικόνα και πάνω σε αυτή εμπνέεστε και αποτυπώνετε τις σκέψεις σας σε μορφή Χαϊκού. 

 

Ας θυμηθούμε όμως τι είναι το Χαϊκού. Το Χαϊκού (ιαπ.: 俳句"αστείος στίχος") είναι μια ιαπωνική ποιητική φόρμα. Παραδοσιακά αποτελείται από τρεις ομάδες των 5, 7, 5 συλλαβών, οι οποίες τοποθετούνται σε τρεις στίχους για έμφαση ή σε έναν, χωρισμένο με κενά. Το χαϊκού είναι με συνολικά 17 συλλαβές η πιο σύντομη μορφή ποίησης στον κόσμο. (πηγή) 

Επειδή είναι πολύ σύντομος τρόπος έκφρασης, θα σας δώσω την δυνατότητα να γράψετε ο καθένας δύο Χαϊκού, που το ένα θα δένει με το άλλο νοηματικά. Φαινομενικά είναι ένα δύσκολο εγχείρημα, γιατί πρέπει στην ουσία να κινηθείτε σε συγκεκριμένες φόρμες και ορισμένες συλλαβές. Ίσως να σας φανεί δεσμευτικό της έμπνευσής σας, όμως δεν είναι. Αυτό νόμιζα και γω την πρώτη φορά που επιχείρησα να γράψω κάτι τέτοιο, αλλά μετά μαγεύτηκα από αυτό το στύψιμο του εγκεφάλου για την απόδοση του Χαϊκού. 

Οπότε ξεκινάμε!

Έλλειψη φωτός, (5 συλλαβές)

σαν μοίρα του ανθρώπου, (7 συλλαβές)

εθελοτυφλείς. (5 συλλαβές)

Πλέκοντας πίκρες, (5 συλλαβές)

γκρι σαν κλαδιά φυλακής (7 συλλαβές)

 εγκλωβίζεσαι. (5 συλλαβές)

Όροι και τρόπος συμμετοχής.

• Γράφετε Χαϊκού, εμπνεόμενοι από την παραπάνω εικόνα. 
• Δύο (2) Χαϊκού ο καθένας, που όμως να δένουν μεταξύ τους και να αποδίδουν όπως νομίζετε εσείς το νόημα της φωτογραφίας (όπως το παράδειγμα που δίνω).
• Τα Χαϊκού θα αποτελούνται από τρεις ομάδες των 5, 7, 5 συλλαβών, οι οποίες τοποθετούνται σε τρεις στίχους για έμφαση ή σε έναν, χωρισμένο με κενά. Το κάθε χαϊκού θα έχει συνολικά 17 συλλαβές (όπως το παράδειγμα που δίνω).
• Χωρίς τίτλο. 
• Τα Χαϊκού σας δεν θα πρέπει να έχουν δημοσιευθεί, ώστε η ψηφοφορία να γίνει χωρίς να ξέρουμε ποιος κρύβετε πίσω από το καθένα.
• Τα στέλνετε με email (όχι επισύναψη) στην διεύθυνση asmhnio@gmail.com μέχρι την Παρασκευή 22/6 στις 8:00 το βράδυ. 
• Μπορείτε να συμμετέχετε όλοι, είτε είστε bloggers είτε όχι. 
• Το Σάββατο 23/6 θα αναρτήσω τα χαϊκού σας και θα τεθούν σε ψηφοφορία από εσάς για μια εβδομάδα. Στην ίδια ανάρτηση θα δείτε τους όρους και τον τρόπο ψηφοφορίας. Μετά το πέρας της ψηφοφορίας θα ανακηρύσσω τον νικητή.

Για οποιαδήποτε διευκρίνηση μη διστάσετε να ρωτήσετε.

Κόντρα στους νωθρούς καιρούς δημιουργούμε, όσο και όπως μπορεί ο καθένας μας.

Σας εύχομαι ολόψυχα καλές εμπνεύσεις.

Φιλικά

Μαρία Νικολάου

Η ιστορία μια Λέξης (Και κάποιες σκέψεις...)

Η Λέξη γεννήθηκε πριν χιλιάδες χρόνια. Ούτε και η ίδια ξέρει πόσους αιώνες κουβαλά στην πλάτη της. Ζώντας μια ξέφρενη ζωή, συναρπαστική. Προσδιόρισε, εξέφρασε, εκπροσώπησε, είπε σ΄αγαπώ, μίσησε με πάθος, καταστράφηκε, απλοποιήθηκε και αναγεννήθηκε ξανά. Μα κυρίως άλλαξε τον κόσμο. Ένας δρόμος δύσκολος. Η μια μάχη μετά την άλλη. Μάρτυρας των πιο υποχθόνιων σχεδίων μας, των πιο ανείπωτων σκέψεών μας, σύμμαχος των ποιητών, βοηθός δημαγωγών και ρητόρων, εραστών και ανέραστων. Υπήρξαν εποχές που στάθηκε σε θρόνους, λατρεύτηκε και θεοποιήθηκε. Άλλοτε σύρθηκε σε βρόμικους φωταγωγούς, θάφτηκε στην πιο σκοτεινή άβυσσο. 

Μα η φωνή της δεν σιώπησε ποτέ. Στάθηκε εκεί. Με το λάμδα της να προστατεύει σαν κυματοθραύστης την συνοχή της, με το έψιλον τονισμένο να την δένει σαν το έψιλον της μητέρας, με το ξι της να μοιάζει δυνατό σαν τα χέρια ενός γενναίου άντρα, με το ήττα της να προδίδει πως είναι γυναίκα. 

Καθήκον δικό της να υπάρχει για να μας θυμίζει πως είμαστε Άνθρωποι. Χρέος δικό μας να την προστατέψουμε για να μείνουμε Άνθρωποι.

Ήταν η συμμετοχή μου στο ''Παίζοντας με τις λέξεις'' της Μαρία μας. Ευχαριστώ όλους όσους με ψήφισαν και επίσης ευχαριστώ την Μαρία για την φιλοξενία! Πρώτη βγήκε η Αριστέα μας με το καθηλωτικό ''Εγώ, η πουτάνα!''

--------------------------------------------------------

Με αφορμή την συμμετοχή μου αυτή θα ήθελα να εκφράσω κάποιες σκέψεις όσον αφορά την γλώσσα μας.

Η γλώσσα είναι ένα από τα πιο σημαντικά χαρακτηριστικά ενός λαού. Θαρρώ πως είναι το σημαντικότερο. Με αυτή σκεφτόμαστε, με αυτή εκφραζόμαστε, με αυτή ζούμε και κοινωνικοποιούμαστε. Είναι ένα κομμάτι του εαυτού μας, μας καθορίζει και μας αντιπροσωπεύει. Είναι η ίδια μας η ιστορία.

Έχω μια αίσθηση πως η οικονομική κρίση επηρέασε όχι μόνο την ζωή μας και την κοινωνία μας, αλλά και τον τρόπο που σκεπτόμαστε και κατ΄επέκταση την γλώσσα. 

Σκεφτόμαστε διαφορετικά και η σκληρή καθημερινότητα σε συνδυασμό με την άθλια δημόσια εκπαίδευση, έχουν απλοποιήσει την σκέψη μας. Οι σκέψεις είναι λέξεις. Όταν φθίνουν οι σκέψεις, φθίνει και η γλώσσα, όταν λαϊκίζει η σκέψη μας, λαϊκίζει και η γλώσσα μας. Με αποτέλεσμα να χρησιμοποιούμε λιγότερες λέξεις, πιο απλές, να μην μας νοιάζει να είμαστε σωστοί στον λόγο μας, ορθοί στην γραφή μας και περίπλοκοι στην χρήση των λέξεων. Παντού μια απλοποίηση. Στην τηλεόραση, στα άρθρα, στην καθημερινότητα. Δεν δουλεύει το μυαλό, δεν ακονίζεται ο νους, δεν πλουτίζει η γλώσσα.

Λυπάμαι πολύ να βλέπω κόσμο που δεν μπορεί να εκφραστεί, να περιγράψει κάτι, να γράψει δυο λέξεις σωστές, να μην χρησιμοποιήσει ξένους όρους. Η γλώσσα μας πεθαίνει, απλοποιείται, απαξιώνεται, αντικαθίσταται από ξένες λέξεις χωρίς λόγο και ΄μεις έχουμε επαναπαυτεί στο πόσο σπουδαία είναι. 

Τα ελληνικά είναι μια από τις αρχαιότερες γλώσσες. Αυτό από μόνο του δεν μπορεί να αποτελέσει συγχωροχάρτι, ούτε εγγύηση. Ούτε διασώθηκε τυχαία. Κάποιοι δούλεψαν για να σωθεί. Και τώρα είναι η σειρά μας. Έχουμε χρέος να την κρατήσουμε ζωντανή. Να την διατηρήσουμε και να την εξελίξουμε. Γιατί αν χαθεί εμείς θα έχουμε την ευθύνη. Τίποτα δεν χάνεται αν εμείς οι ίδιοι δεν το αφήσουμε να χαθεί.