Γαλάζιο χρώμα - Χριστόφορος Τριάντης (Λόγια της πλώρης)

Οι ποιητές αρνήθηκαν τις λέξεις

(δεν έχουν πια καμία σημασία).

Τα σώματά τους γέρασαν κι αυτά,

μαζί με τις καρδιές των πελαργών.

Στα όνειρά τους δεν έρχεται το φως,

μόνο πίκρες σαν αναθέματα.

Ασταμάτητα οι Ώρες

κλωθογυρνούν την οικουμένη,

ροκανίζοντας τη μουσική

από σύννεφα και δέντρα.

Τα παράθυρα

βούλιαξαν στη λάσπη,

σαν τάφοι μοιάζουν,

δίχως σταυρούς  και δάκρυα.

Αλλά το χρώμα της θάλασσας

είναι γαλάζιο ,

περιμένει – μυστικά - το θαύμα,

να γίνει ψωμί ,

να χορτάσει την πείνα των αθώων.  

*******

Ήταν η συμμετοχή του Χριστόφορου Τριάντη για το δρώμενο ''Λόγια της πλώρης''.

Μπορείτε να συμμετέχετε και 'σεις.

Τέλη Αυγούστου.

Υπάρχει αυτό στο τέλος του καλοκαιριού,

που η υγρασία του πρωινού δυσάρεστη είναι στο δέρμα.

Μυρωδιά ανυπόφορη σε πάει πίσω, 

αυτόματα σε άλλες αδιέξοδους.

Θυμίζει σχολική αρχή, αναγκαστική προσγίωση, καθίζηση.

Οι τελευταίες στιγμές που οι γρίλιες κλείνουν.

Τα χρώματα τ΄ουρανού πιο έντονα.

Θαρρείς παλεύει το μπλε πριν έρθει το γκρίζο.

Λίγοι οι τυχεροί, 

λίγοι αυτοί που έχουν περιθώριο για λίγο ακόμα ψέμα.

Πουλιά αναποφάσιστα σε χρυσό ορίζοντα.

Και η κυψέλη γιομίζει ξανά με μέλισσες, 

μα και με κηφήνες.

Τέλη Αυγούστου.

Δεν υπάρχει δικαιολογία, 

μόνο απόφαση.

*****

Για το δρώμενό μου ''Λόγια της πλώρης''.

Μπορείτε να συμμετέχετε και ΄σεις μέχρι 30/9.

Δείτε τις υπόλοιπες συμμετοχές εδώ.

Το ταξίδι - Χρήστος Θ. Παπαγεωργίου (Λόγια της πλώρης)

Βίρα τις άγκυρες παιδιά

σαλπάρουμε και πάλι

για μέρη που νοστάλγησαν

κάποιοι θαλασσινοί

αποσταμένοι ναυαγοί

σε απόμερο ακρογιάλι

το πέλαγο αγναντεύοντας

γεμάτοι προσμονή.

Φουλάρετε τις μηχανές

κι ο χρόνος δε μας φτάνει

ένα ταξίδι σαν κι αυτό

δεν παίρνει αναβολή

φιλόξενο θα μας δεχτεί

το απάνεμο λιμάνι

η φλογισμένη μας καρδιά

τα στήθια πυρπολεί.

Φέρε το κυάλι δεύτερε

δώσε μου το τιμόνι

να ξανοιχτούμε γρήγορα

σε δρόμους μακρινούς

με τούτο το πλεούμενο

τα κύματα να οργώνει

και τα πουλιά να σκίζουνε

γαλάζιους ουρανούς.

Βίρα τις άγκυρες παιδιά

αντίκρυ στο μουράγιο

μορφές αγαπημένες μας

μαντήλια μας κουνούν

και ψάχνουν μες στα μάτια μας

να πάρουνε κουράγιο

ταμμένες απ’ τη μοίρα τους

πάντα να καρτερούν.

*******

Ήταν η συμμετοχή του Χρήστου Θ. Παπαγεωργίου για το δρώμενο ''Λόγια της πλώρης''.

Μπορείτε να συμμετέχετε και 'σεις.

*****

Συμμετοχές δικές μου

Τα καράβια...

Καρτ Ποστάλ #14

Συμμετοχές ως τώρα

Under the sea... - LitsArt

Ο βυθός - Κική Κωνσταντίνου

Δαρμένη θάλασσα - Γεωργία Βασιλείου

Μεσοπέλαγα - Memaria

Άγνωστες θάλασσες - Βασιλική Δραγούνη

Το παράπονο της θάλασσας - Σμαραγδένια

Το ταξίδι - Χρήστος Θ. Παπαγεωργίου