Έτσι κι αλλιώς θα χαθείς.
Μόνο η φωτιά θα μείνει από τα σώματά μας.
Αυτή θα καίει και θα μας κρατά ξύπνιους τα βράδια.
Αυτή θα βλέπεις και θα με ζητάς τα πρωινά.
Με αυτή θα ζούμε και θα ζεσταίνουμε τις κρύες μέρες.
Με αυτή θα δροσίζουμε τα άδεια μας σεντόνια.
Έτσι κι αλλιώς θα φύγεις.
Μόνο η στάχτη θα μείνει από τα σβησμένα μας τσιγάρα.
Έτσι κι αλλιώς σ΄ αγαπώ...
Μαρία Νικολάου
Kαι έτσι αλλά και αλλιώς, αγγίζεις κάτι χορδές ξεκούρδιστες μέσα μας και βάζεις μελωδία στη διάθεσή μας. Έξοχο, απλό και ειλικρινές!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα φιλιά μου Μαρία!
Ετσι κι αλλιως σ αγαπω...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι πιο απλο απο αυτο τι πιο αληθινο και τι πιο ομορφο απο το να ζεις την αγαπη ανευ ορων ανεξαρτητα απο την καταληξη...ετσι κι αλλιως!
Όμορφο.... αλλά φωτιά χωρίς φυσική παρουσία ; κάτι σαν ανεκπλήρωτο, σαν προσδοκία που γίνεται εμμονή, σαν φαντασίωση μαρτυρική.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ όμορφη γραφή Μαρία.
Καλό σου βράδυ.
Κατεκλυστηκε ο κόσμος με τόσα
ΑπάντησηΔιαγραφήστολιδια και σαν να ξέχασε πως
στα πιο απλά λόγια κατοικεί η
μεγαλύτερη ομορφιά
Μπράβο Μαρία μου
Με αυτή θα ζούμε και θα ζεσταίνουμε τις κρύες μέρες.Και είναι τόσο κρύες όταν η απουσία είναι έντονη. Μπράβο Μαρία μου. Μ'άρεσε πολύ η γραφή σου
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλιά πολλά
Αγαπημένο τραγούδι!!!! Και πόσο ειλικρινής η εξομολόγηση αυτή...!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαληνύχτα!
Υπέροχα έντονο... Μπράβο, Μαρία μου! Φιλιά!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι όμορφα λόγια!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣας ευχαριστώ από καρδιάς!
Εξαιρετικό Μαρία μου!! Μπράβο!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε φιλώ!!