Αδιέξοδο, λυτρωτικό, φιλικό, οργισμένο, κάποιες φορές άσκοπο, κάποιες καθοριστικό. Ένα κείμενο είναι η ζωή. Μια κολεκτίβα λέξεων. Ένα κείμενο είναι όλα.
Πολύχρωμα βαγόνια, μεταφορείς ψυχών και ανικανοποίητων ζωών.
Ήχοι διαπεραστικοί, μακρινοί πέφτουν στο κενό με φόρα.
Η νύχτα, οι ράγες, τα υπόστεγα, τα ξύλινα καθίσματα.
Όλα περιμένουν...
5 λεπτά... Ο απέναντι κόσμος θαρρείς αντιγράφει την δική σου ζωή.
Μοναδική έλξη και αποστροφή ταυτόχρονα.
Πόσο ίδιοι μπροστά στην αναμονή.
4 λεπτά... Όσο λιγοστεύουν, τόσο μοιάζουν ότι διαρκούν περισσότερο.
Λες και ο κρύος αέρας παγώνει τα ρολόγια.
Τα δεσμεύει και αφήνει τους ανθρώπους μόνους λίγο ακόμα.
Ένα απλό δευτερόλεπτο αλλάζει το σκηνικό.
3 λεπτά... Όλο και πιο κοντά, όλο και πιο βασανιστικά.
Τι μυρωδιές, τι ακούσματα...
Λες και παίζεται στο μυαλό ταινία ασπρόμαυρη, φθαρμένη μα μοναδική.
Ακόμα και η γεύση διαφορετική.
2 λεπτά... Το μυαλό χορεύει στις εναλλαγές του πίνακα.
Καθαρίζει στην σκέψη της αγκαλιάς, στην γλύκα του φιλιού.
Τα πόδια πατάνε πια σίγουρα, τα χέρια πιο σφιχτά.
1 λεπτό ακόμα... Μα τι είναι πια ένα λεπτό;
Άλλοι προσμένουν μια ζωή.
Περιμένουν την αλλαγή.
Άλλοι πάλι την διεκδικούν, παλεύουν για αυτή.
''Παρακαλούμε προσέξτε το κενό μεταξύ.....''
...μεταξύ ζωής και αναμονής.
Το κενό που υπάρχει μεταξύ πόνου και αλλαγής,
μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας.
''Παρακαλείσθε να στέκεστε πίσω από την κίτρινη γραμμή...''
Μια κίτρινη γραμμή που ξεθωριάζει όταν τα θέλω φωνάζουν,
ή ακόμα όταν η ίδια η ζωή το επιβάλει.
Τα φρένα ουρλιάζουν, τα βαγόνια χορεύουν,
οι πίνακες ανακατεύονται, οι πόρτες ανοίγουν διάπλατα.
Μόνο 6 λεπτά χρειάστηκαν. Μια διαδρομή τελειώνει και η αγάπη χαράζει ένα νέο μονοπάτι.
*****************
Μια παλιά συμμετοχή στο Συμπόσιο της Αριστέα, χαμένη στα πρόχειρα του μπλογκ.
Έφτασε η ώρα που θα βραβεύσουμε τα Χαϊκού που έκαναν το μυαλό σας να ταξιδέψει και απέδωσαν τα συναισθήματα της φωτογραφίας που σας έδωσα με τον καλύτερο τρόπο.
Η συμμετοχή που κερδίζει την πρώτη θέση είναι η εξής:
1. Αριστέα - 14 βαθμούς
Θλιμμένο ρόδο,
σκύβει σαν μπαλαρίνα
λιτά χορεύει.
Ζωή κυλάει.
Στα χώματα γυρνάει.
Σπόρος ελπίδας.
Συγχαρητήρια λοιπόν στην Αριστέα για την πρώτη θέση!
Επίσης ένα μεγάλο μπράβο σε όλους σας για την έμπνευση και την δημιουργία!
Για να δούμε ποιος κρύβετε πίσω από κάθε συμμετοχή και τι βαθμούς πήρε.
******
1. Αριστέα - 14 βαθμούς
Θλιμμένο ρόδο,
σκύβει σαν μπαλαρίνα
λιτά χορεύει.
Ζωή κυλάει.
Στα χώματα γυρνάει.
Σπόρος ελπίδας.
******
2. Ρούλα - 5 βαθμούς
Αδυσώπητο
του χρόνου το πέρασμα,
ντύθηκες γκρίζα.
Από μια κλωστή
κρατιέσαι μοναχό σου
φυλλοροώντας.
******
3. Κική Κωνσταντίνου - 3 βαθμούς
Καμένη καρδιά,
πόλεμος οικτρός είναι
η αλήθεια σου.
Μην μου μιλάτε,
τα φύλλα σκορπίσανε
γεμάτα πόνο.
******
4. Μια - 4 βαθμούς
Κουράστηκα πια,
μαραμένη μου ζωή.
Τι σου ζήτησα;
Ένα σου χάδι.
Πίστεψα στον έρωτα.
Φυλλορόησα.
******
5. Μαρίνα Τσαρδακλή - 7 βαθμούς
Ένα πέταλο,
μαραμένο και μόνο,
μέσα στη φύση.
Φθινόπωρο μου,
την ειρήνη προσμένω,
στον κόσμο τούτο.
******
6. Anna Flo - 2 βαθμούς
Η απώλεια
φέρνει θλίψη στη ζωή,
σε γονατίζει.
Μην αφήνεσαι,
ξύπνα τα όνειρά σου
πάλεψε να ζεις.
******
7. Αναστασία - 7 βαθμούς
Σιωπηλή βροχή
το άνθος υπομένει,
ψιθύρους πνοής.
Σπόροι εύχονται
στην αγκαλιά τ΄ ανέμου
να αναστηθούν.
******
8. Anna Flo - 9 βαθμούς
Αποσάθρωση,
η ανθρωπιά χάνεται
Βαρβαρότητα.
Η κοινωνία
πρέπει να αφυπνιστεί.
Αναγέννηση.
******
9. Αναστασία - 7 βαθμούς
Νεκρό πέταλο
κρατά μνήμη χρωμάτων
πάνω στο χώμα.
Χαμένες δόξες,
η ομορφιά πεθαίνει,
μένει η ψυχή.
******
10. Giannis Pit - 2 βαθμούς
Χρώμα στο γκρίζο
φύση να δείχνει νεκρή,
άψυχο άνθος.
Ανεπαίσθητα
το βλέμμα μου απλώνω,
το φως για να βρω.
******
11. Αναστασία - 2 βαθμούς
Κειτόταν χάμω
σαν μαραμένο άνθος
χωρίς αγάπη.
Μια 'κόμη βροχή
νέα ψυχή έδωσε
γέλασε ξανά.
******
12. Eleni Flogera - 4 βαθμούς
Λευκό φόρεμα
πεταμένο στο χώμα.
Στραπάτσο ζωής
Πνοή ελπίδας.
Απελευθερώθηκε.
Από αγκάθια.
****************
Ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους σας που στηρίξατε την προσπάθειά μου και μου εμπιστευτήκατε τα διαμάντια σας και τολμήσατε vα γράψετε χαϊκού..
Κόντρα σε νωθρούς καιρούς δημιουργούμε, όπως και όσο μπορεί ο καθένας.
Πριν πολλά πολλά χρόνια, όταν ήμουν έφηβη, αγόραζα ανελλιπώς το περιοδικό ΜΕΤΡΟ. Αν θυμάστε στην τελευταία σελίδα του είχε πάντα ένα τραγούδι σε μορφή κόμικ. Δεν θυμάμαι τον σκιτσογράφο, αλλά αυτό που θυμάμαι πολύ έντονα, είναι η εικονογράφηση ενός τραγουδιού. Της 'Όμορφης πόλης'' του Μίκη Θεοδωράκη.
Δεν ήξερα το τραγούδι, αλλά στίχοι και οι εικόνες με συνεπήραν. Τότε δεν υπήρχε youtube για να το αναζητήσω και να το ακούσω, οπότε για κάποιο διάστημα απλά ήξερα τους στίχους.
Μετά από λίγο καιρό με πήγε η θεία μου σε μια συναυλία στο Ηρώδειο, αφιέρωμα στον Μίκη Θεοδωράκη και άκουσα εκεί το τραγούδι αυτό. Ενδεχομένως να ήταν η παράσταση ''Όμορφη πόλη'', δεν θυμάμαι. Εκεί άκουσα για πρώτη φορά την ''Όμορφη πόλη''. Εφόσον δεν μπόρεσα εγώ να βρω το τραγούδι, με βρήκε εκείνο.
Σαν έφηβη τότε δεν μπορούσα να καταλάβω το μεγαλείο της μουσικής. Θυμάμαι την αίσθηση της επιβολής που σου δημιουργεί το Ηρώδειο, τα τραγούδια που μιλούσαν μέσα μου, καθώς τα περισσότερα τα ήξερα από το σχολείο και την οικογένειά μου αλλά μέχρι εκεί.
30 χρόνια μετά, αξιώθηκα να βρίσκομαι στον ίδιο χώρο. Πιο ώριμη πια, μητέρα, κάτοικος πλέον Αθήνας, με την πορεία μου και τις επιλογές μου, έχοντας όμως με ένα κοινό αναλλοίωτο με εκείνο το μικρό κορίτσι. Συνεχίζω να ακούω τις ίδιες μουσικές.
Για την παράσταση δεν θα πω πολλά. Άλλωστε έχουν γραφτεί χιλιάδες γραμμές για αυτήν. Θα σας πως για αυτό που κερδίσαμε.
Εκείνο το βράδυ του Σεπτέμβρη, ο ουρανός ήταν πανέμορφος, αν και γεμάτος σύννεφα και είχε μια δροσιά τόσο ευχάριστη σαν βάλσαμο. Πίσω από το θέατρο τα φώτα της Αθήνας απλώνοντας σαν μικρές ελπίδες που κρυφοκαίνε.
Με τις πρώτες νότες και τα πρώτα λόγια οι ουρανοί άνοιξαν και μια υπέροχη βροχή ξεκίνησε. Ήταν πανέμορφα. Σαν να γίναμε ένα με την φύση, ένα με τον ιερό βράχο που έστεκε δίπλα μας. Δεν κουνήθηκε κανείς. Μείναμε εκεί και μια πολύχρωμη παλέτα από ομπρέλες απλώθηκε στις κερκίδες.
Ευτυχώς η βροχή σταμάτησε γρήγορα και οι μελωδίες άρχιζαν ξανά να γεμίζουν τον αττικό ουρανό. Το Ηρώδειο έχει μια μαγική ιδιότητα. Πολλαπλασιάζει το συναίσθημα που απορρέει από την μουσική. Πόσο μάλλον όταν αυτή, πλαισιώνεται από υπέροχα λόγια. Υπήρξαν στιγμές βαθιάς συγκίνησης, νοσταλγίας, ελπίδας. Στιγμές ανάτασης αλλά και προβληματισμού. Με βρόχινα δάκρυα και αληθινά αυτό το υπέροχο θέατρο μας αποχαιρέτησε για τα επόμενα χρόνια που θα μείνει κλειστό.
Λόγω της διακοπής, η παράσταση τελείωσε μετά τις 12:00. Δεν κυκλοφορούσαν τρόλεϊ. Μένω αρκετά κοντά στο Ηρώδειο, όποτε περπάτησα μέχρι το σπίτι. Η βροχή ξεκίνησε ξανά και μια απόλυτη σιωπή απλώθηκε στο Κουκάκι. Λες και εξαφανίστηκαν όλοι. Περπατούσα και ο ήχος της βροχής, έδινε ώθηση στο μυαλό μου. Και μια μυρωδιά αναγέννησης, έβαζε τις σκέψεις σε τάξη... ή σε αταξία.
Έκανα μια ευχή. Όταν με το καλό ανοίξει ξανά το Ηρώδειο, η κόρη μου μεγαλώσει και γίνει έφηβη, να την πάρω από το χέρι, όπως έκανε πριν χρόνια η θεία μου και να την πάω να δει και αυτή την ίδια παράσταση. Εύχομαι να είμαστε όλοι καλά και ζήσουμε την μικρή μας ιστορία να επαναλαμβάνεται.
Κάπως έτσι μας καλωσόρισε η πρώτη βροχή του Σεπτέμβρη. Στην πιο όμορφη πόλη... Σώπα όπου να ΄ναι θα σημάνουν οι καμπάνες.
Το Χαϊκού (ιαπ.: 俳句"αστείος στίχος") είναι μια ιαπωνική ποιητική φόρμα. Παραδοσιακά αποτελείται από τρεις ομάδες των 5, 7, 5 συλλαβών, οι οποίες τοποθετούνται σε τρεις στίχους για έμφαση ή σε έναν, χωρισμένο με κενά. Το χαϊκού είναι με συνολικά 17 συλλαβές η πιο σύντομη μορφή ποίησης στον κόσμο. (πηγή)
Σας έδωσα την δυνατότητα να γράψετε Χαϊκού, εμπνεόμενοι από την παρακάτω εικόνα, που το ένα θα δένει με το άλλο νοηματικά. Φαινομενικά ήταν ένα δύσκολο εγχείρημα, γιατί έπρεπε στην ουσία να κινηθείτε σε συγκεκριμένες φόρμες και ορισμένες συλλαβές. Ίσως και να σας φάνηκε δεσμευτικό της έμπνευσής σας, όμως δεν τελικά ήταν.
Είμαι πολύ περήφανη που σας προέτρεψα να δοκιμάσετε, ακόμα και κάποιους που τους φαινόταν ακατόρθωτο.
Οπότε έχουμε 12 υπέροχες συμμετοχές.
Ιδού με τυχαία σειρά:
******
1
Θλιμμένο ρόδο,
σκύβει σαν μπαλαρίνα
λιτά χορεύει.
Ζωή κυλάει.
Στα χώματα γυρνάει.
Σπόρος ελπίδας.
******
2
Αδυσώπητο
του χρόνου το πέρασμα,
ντύθηκες γκρίζα.
Από μια κλωστή
κρατιέσαι μοναχό σου
φυλλοροώντας.
******
3
Καμένη καρδιά,
πόλεμος οικτρός είναι
η αλήθεια σου.
Μην μου μιλάτε,
τα φύλλα σκορπίσανε
γεμάτα πόνο.
******
4
Κουράστηκα πια,
μαραμένη μου ζωή.
Τι σου ζήτησα;
Ένα σου χάδι.
Πίστεψα στον έρωτα.
Φυλλορόησα.
******
5
Ένα πέταλο,
μαραμένο και μόνο,
μέσα στη φύση.
Φθινόπωρο μου,
την ειρήνη προσμένω,
στον κόσμο τούτο.
******
6
Η απώλεια
φέρνει θλίψη στη ζωή,
σε γονατίζει.
Μην αφήνεσαι,
ξύπνα τα ονειρα σου
πάλεψε να ζεις.
******
7
Σιωπηλή βροχή
το άνθος υπομένει,
ψιθύρους πνοής.
Σπόροι εύχονται
στην αγκαλιά τ΄ ανέμου
να αναστηθούν.
******
8
Αποσαθρωση,
η ανθρωπιά χάνεται
Βαρβαρότητα.
Η κοινωνία
πρέπει να αφυπνιστεί.
Αναγέννηση.
******
9
Νεκρό πέταλο
κρατά μνήμη χρωμάτων
πάνω στο χώμα.
Χαμένες δόξες,
η ομορφιά πεθαίνει,
μένει η ψυχή.
******
10
Χρώμα στο γκρίζο
φύση να δείχνει νεκρή,
άψυχο άνθος.
Ανεπαίσθητα
το βλέμμα μου απλώνω,
το φως για να βρω.
******
11
Κειτόταν χάμω
σαν μαραμένο άνθος
χωρίς αγάπη.
Μια 'κόμη βροχή
νέα ψυχή έδωσε
γέλασε ξανά.
******
12
Λευκό φόρεμα
πεταμένο στο χώμα.
Στραπάτσο ζωής
Πνοή ελπίδας.
Απελευθερώθηκε.
Από αγκάθια.
******
Όροι και τρόπος ψηφοφορίας
Παρακαλώ διαβάστε και ακολουθήστε τους προς αποφυγή παρεξηγήσεων.
Μπορείτε να βαθμολογείτε σχολιάζοντας σε αυτή την ανάρτηση μέχρι την Κυριακή 12/10 στις 6 το απόγευμα.
Ψηφίζετε υποχρεωτικά τρεις (3) συμμετοχές. Τρεις (3) βαθμούς για αυτήν που σας άρεσε περισσότερο, δυο (2) και έναν (1) βαθμό για τις επόμενες επιλογές.
Θα λαμβάνονται υπόψη τα σχόλια που προέρχονται από τους συμμετέχοντες του συγκεκριμένου δρώμενου και από τους φίλους του ιστολογίου. Μετά από τόσα χρόνια γνωριζόμαστε και μπορώ να ορίσω ποιοι είναι οι φίλοι.
Δεν θα λαμβάνονται υπόψη τα σχόλια που προέρχονται από πρωτοεμφανιζόμενους, άγνωστους, ανώνυμους προς εμένα και όσους που το προφίλ τους δε φαίνεται ενεργό. Φυσικά μπορούν να εκφράζουν την προτίμησή τους, αλλά οι ψήφοι τους δεν θα καταμετρούνται. Είναι ανούσιο να φέρνουμε συγγενείς και φίλους να μας ψηφίσουν. Διαγωνιζόμαστε για την συμμετοχή και την δημιουργία και όχι για την πρωτιά.
Αυτοί οι φίλοι που συμμετέχουν στο δρώμενο και δεν έχουν λογαριασμό στο google, επειδή δεν θα τους επιτρέπει ο blogger να ψηφίσουν ως ανώνυμοι χρήστες, μπορούν να στέλνουν σε μένα με email την βαθμολογία τους και εγώ με την σειρά μου θα την αναρτώ για λογαριασμό τους.
Εννοείται ότι αυτοί που έχουν στείλει συμμετοχή δεν ψηφίζουν την δική τους.
Την Δευτέρα 13/10 αθροίζοντας τους βαθμούς, θα σας ανακηρύσσω τον νικητή.
Σε περίπτωση ισοψηφίας την πρώτη θέση θα την λαμβάνει η συμμετοχή με τις περισσότερες προτιμήσεις.
Ξεκινάτε λοιπόν να ψηφίζετε τις αγαπημένες σας συμμετοχές.
Κόντρα στους νωθρούς καιρούς δημιουργούμε, όσο και όπως μπορεί ο καθένας μας.
Λίγος χρόνος έμεινε ακόμα για να στείλετε τα χαϊκού σας για το 4ο Δρώμενο Χαϊκου.
Νομίζω πως σας δυσκόλεψε λιγάκι το εγχείρημα, καθώς οι συμμετοχές είναι λίγες.
Είναι σίγουρα μια ποιητική φόρμα που θέτει περιορισμούς. Αυτό είναι όμως και η γοητεία. Μπορούμε να δαμάσουμε το μυαλό μας;
Σας θυμίζω:
Γράφετε Χαϊκού, εμπνεόμενοι από την παραπάνω εικόνα.
Δύο (2) Χαϊκού ο καθένας, που όμως να δένουν μεταξύ τους και να αποδίδουν όπως νομίζετε εσείς το νόημα της φωτογραφίας.
Τα Χαϊκού θα αποτελούνται από τρεις ομάδες των 5, 7, 5 συλλαβών, οι οποίες τοποθετούνται σε τρεις στίχους για έμφαση. Το κάθε χαϊκού θα έχει συνολικά 17 συλλαβές.
Χωρίς τίτλο.
Μπορείτε να στείλετε όσες συμμετοχές θέλετε.
Τα στέλνετε με email (όχι επισύναψη) στην διεύθυνση asmhnio@gmail.com.
Να σας δώσω άλλες δυο μέρες διορία. Οπότε έχετε περιθώριο αποστολής της συμμετοχής σας μέχρι την Κυριακή 5/10 στις 6:00 το απόγευμα.
Από τους θρυλικούς ΄Αβαντες και τις χαμένες στο χρόνο αποικιστικές τους επιχειρήσεις έως την θαυμαστή εξάπλωση των Ελλήνων στη δύση ένα συγκλονιστικό ταξίδι στη Μεσόγειο ξεκινά.
Ο ερευνητής και συγγραφέας του βιβλίου Βάγιας Κατσός, μας “επανασυστήνει” μια από τις υπερδυνάμεις της προκλασσικής περιόδου την Χαλκίδα, με ιδιαίτερη έμφαση στην επιρροή και επίδραση της στις διάφορες αποικίες της ανά τους αιώνες, από την υστερομυκιναϊκή περίοδο έως τον β΄ ελληνικό αποικισμό και αργότερα. Μεθοδικά και στηριζόμενος σε μεγάλο πλήθος πηγών (πρωτογενών και σύγχρονων) ανιχνεύει, καταγράφει και ταξινομεί δεκάδες αποικίες με τα ονόματα και περιγραφή της ιστορίας τους. Εμβαθύνει στις πληθυσμιακές ομάδες που συμμετέχουν με τους Χαλκιδέους και αναλύει την “ποσοτική” και “πολιτική” επιρροή στην εκάστοτε πόλη. Όπου είναι δυνατόν ανεκδοτολογικό υλικό διανθίζει την ιστορία. Έκτος της εδαφικής εξάπλωσης και επικράτησης σε υπερπόντιους τόπους ο συγγραφέας δεν παραμελεί την πολιτιστική παράμετρο. Τα έπη, οι μύθοι, τοπωνύμια και το αλφάβητο ταξιδεύουν από και προς την Χαλκίδα και διαμορφώνουν τον ελληνικό και παγκόσμιο πολιτισμό.
Αν όλη αυτή η σύνδεση μιας “επαρχιακής” πόλης με όλο αυτό το υπόβαθρο μπορεί να ξενίσει ακόμα και τον ήδη διαβασμένο αναγνώστη η βιβλιογραφία και οι πηγές είναι παρούσες. Ακόμα και στις λιγότερο πιθανές θεωρίες που παρουσιάζονται από τον συγγραφέα η προσέγγιση παραμένει επιστημονική και παρόλη την αναφορά σε αυτές πουθενά δεν γίνονται “εκπτώσεις” για να εξυπηρετηθεί η αφήγηση και να βγουν βεβιασμένα συμπεράσματα.
Ακόμα μεγαλύτερο πλεονέκτημα από τον όγκο των πληροφοριών (παραπάνω από 300 σελίδες), θεωρούμε ότι είναι η δομή του βιβλίου. Χωρισμένο σε 5 μεγάλα κεφάλαια, όπου ξεκινάει με την πρώιμη ιστορία της πόλης και τις πρώτες θαλάσσιες αποστολές και εγκαταστάσεις. Ακολουθούν 3 κεφάλαια που επικεντρώνεται σε γεωγραφικές περιοχές (Ιταλία, Σικελία και Χαλκιδική) και καταλήγει στο τελευταίο, ξανά στην ιστορία της μητρόπολης αναλύοντας αυτό που ο συγγραφέας αποκαλεί “χρυσό αιώνα της Χαλκίδας”. Σε κάθε κεφάλαιο στα 4 πρώτα, είναι διακριτή η εισαγωγή, ακολουθούν οι αποικίες με την ιστορία τους και ακολουθεί η γενική ιστορία των Χαλκιδέων της κάθε περιοχής μέχρι την εποχή της παρακμής (σαν διακριτή ομάδα).Το τελευταίο λειτουργεί σαν συμπέρασμα και επίλογος. Με αυτό τον τρόπο η αναζήτηση συγκεκριμένης πληροφορίας, συγκεκριμένης πόλης ή ιστορικού γεγονότος καθίσταται ευχερέστατη για οποιονδήποτε επιθυμεί να χρησιμοποιήσει το βιβλίο σαν πηγή ή βοήθημα. Ο συγγραφέας έχει κάνει απίστευτη δουλειά για να φιλτράρει και να απομονώσει πληροφορίες από διάφορες πηγές (που αν και άφθονες συνήθως είναι αποσπασματικές) να τις συνδέσει συνεκτικά και να τις οργανώσει στην παρούσα μελέτη. Συμπληρωματικά οι εικόνες, οι χάρτες και οι πίνακες του βιβλίου συμπληρώνουν την αξία του βιβλίου.
Αν και δεν αφορά το βιβλίο, εντύπωση μας έκανε και ο καλαίσθητος σελιδοδείκτης με το χαλκιδικό αλφάβητο που το συνοδεύει.
Εν κατακλείδι, πρόκειται για ένα βιβλίο που εκτός του τοπικού ενδιαφέροντος, αφορά οποιονδήποτε μελετητή της Ελληνικής ιστορίας, ιδίως των σκοτεινών και γεωμετρικών χρόνων. Η κατανόηση της εξάπλωσης του Ελληνισμού στη δύση αλλά ακόμα και σε σημεία της βόρειας Ελλάδα που εδώ και αιώνες θεωρούνται μητροπολιτικά, μπορεί να γίνει μόνο αν θυμηθούμε ότι αιώνες πριν την κλασική εποχή, αποφασισμένοι και τολμηροί άνδρες σαλπάραν από το νησί της Εύβοιας για να δημιουργήσουν έναν νέο κόσμο, αυτοί ''Οι άγνωστοι πρωτοπόροι της Μεσογείου”.
Άποψή μας είναι πως η ελληνική βιβλιογραφία έχει ανάγκη από αντίστοιχα εγχειρήματα τα οποία αναδεικνύουν την άγνωστη στο ευρύ κοινό “τοπική” ιστορία και την σύνδεση της με το σύνολο του πολιτισμού μας. Θα θέλαμε να δούμε αντίστοιχα ποιοτικές δουλειές από άλλους ερευνητές και σίγουρα από τον κο Βάγια Κατσό μια νέα έρευνα που να αφορά την πλούσια ιστορία της Χαλκίδας και της Εύβοιας.
Γράφουμε Χαϊκού σύμφωνα με τους όρους του δρώμενου και μου τα στέλνετε μέχρι την Παρασκευή 3/10. Το Σάββατο 4/10 θα αναρτήσω τα χαϊκού σας και θα τεθούν σε ψηφοφορία από εσάς για μια εβδομάδα. Στην ίδια ανάρτηση θα δείτε τους όρους και τον τρόπο ψηφοφορίας. Μετά το πέρας της ψηφοφορίας θα ανακηρύσσω τον νικητή.
για τους φίλους που δεν έχουν blog ( ή ακόμα και για αυτούς πού είναι bloggers) και θέλουν να φιλοξενηθούν στο Κείμενο, στέλνοντας το ποίημά τους ή το κείμενό τους ή το βιβλίο τους.
Τέλος τρέχουν μόνιμα οι ιστορίες του Κειμένου με τα παρακάτω θέματα:
Κόντρα σε νωθρούς και περίεργους καιρούς, αντιστεκόμαστε σε παράγοντες που μας κρατάνε μακριά από αυτά που αγαπάμε να δημιουργούμε, ενάντια στα έτοιμα και στα εύκολα, ας βάλουμε πάλι τον εγκέφαλό μας να σκεφτεί, να μετρήσει και να δημιουργήσει.
Ας γράψουμε Χαϊκού.
Ας θυμηθούμε όμως τι είναι το Χαϊκού. Το Χαϊκού (ιαπ.: 俳句"αστείος στίχος") είναι μια ιαπωνική ποιητική φόρμα. Παραδοσιακά αποτελείται από τρεις ομάδες των 5, 7, 5 συλλαβών, οι οποίες τοποθετούνται σε τρεις στίχους για έμφαση ή σε έναν, χωρισμένο με κενά. Το χαϊκού είναι με συνολικά 17 συλλαβές η πιο σύντομη μορφή ποίησης στον κόσμο. (πηγή)
Επειδή είναι πολύ σύντομος τρόπος έκφρασης, θα σας δώσω την δυνατότητα να γράψετε ο καθένας δύο Χαϊκού, που το ένα θα δένει με το άλλο νοηματικά. Φαινομενικά είναι ένα δύσκολο εγχείρημα, γιατί πρέπει στην ουσία να κινηθείτε σε συγκεκριμένες φόρμες και ορισμένες συλλαβές. Ίσως να σας φανεί δεσμευτικό της έμπνευσής σας, όμως δεν είναι. Αυτό νόμιζα και γω την πρώτη φορά που επιχείρησα να γράψω κάτι τέτοιο, αλλά μετά μαγεύτηκα από αυτό το στύψιμο του εγκεφάλου για την απόδοση του Χαϊκού.
Οπότε ξεκινάμε!
Πέταλο ισχνό (5 συλλαβές)
τέσσερείς γραμμές χρώμα. (7 συλλαβές)
Γυναίκα γυμνή (5 συλλαβές)
Ενδεχομένως (5 συλλαβές)
από πάθος καμένη. (5 συλλαβές)
Διαλυμένη. (5 συλλαβές)
Όροι και τρόπος συμμετοχής.
Γράφετε Χαϊκού, εμπνεόμενοι από την παραπάνω εικόνα.
Δύο (2) Χαϊκού ο καθένας, που όμως να δένουν μεταξύ τους και να αποδίδουν όπως νομίζετε εσείς το νόημα της φωτογραφίας (όπως το παράδειγμα που δίνω).
Τα Χαϊκού θα αποτελούνται από τρεις ομάδες των 5, 7, 5 συλλαβών, οι οποίες τοποθετούνται σε τρεις στίχους για έμφαση. Το κάθε χαϊκού θα έχει συνολικά 17 συλλαβές (όπως το παράδειγμα που δίνω).
Χωρίς τίτλο.
Μπορείτε να στείλετε όσες συμμετοχές θέλετε.
Τα Χαϊκού σας δεν θα πρέπει να έχουν δημοσιευθεί, ώστε η ψηφοφορία να γίνει χωρίς να ξέρουμε ποιος κρύβετε πίσω από το καθένα.
Τα στέλνετε με email (όχι επισύναψη) στην διεύθυνση asmhnio@gmail.com μέχρι την Κυριακή 5/10 στις 6:00 το απόγευμα.
Μπορείτε να συμμετέχετε όλοι, είτε είστε bloggers είτε όχι.
Η συμμετοχή σας θα πρέπει να είναι αποκλειστικά δική σας. Δεν έχω την ικανότητα να διακρίνω αντιγραφές ή ΑΙ, αλλά μην το κάνετε. Σεβαστείτε πρώτα τον εαυτό σας. Συνδεόμαστε διαδικτυακά, αλλά επιμένουμε να γράφουμε ανθρώπινα!
Δεν θα λαμβάνονται υπόψη τα σχόλια που προέρχονται από πρωτοεμφανιζόμενους, άγνωστους, ανώνυμους προς εμένα και όσους που το προφίλ τους δε φαίνεται ενεργό. Φυσικά μπορούν να εκφράζουν την προτίμησή τους, αλλά οι ψήφοι τους δεν θα καταμετρούνται. Είναι ανούσιο να φέρνουμε συγγενείς και φίλους να μας ψηφίσουν. Διαγωνιζόμαστε για την συμμετοχή και την δημιουργία και όχι για την πρωτιά.
Την Δευτέρα 6/10 θα αναρτήσω τα χαϊκού σας και θα τεθούν σε ψηφοφορία από εσάς για μια εβδομάδα. Στην ίδια ανάρτηση θα δείτε τους όρους και τον τρόπο ψηφοφορίας. Μετά το πέρας της ψηφοφορίας θα ανακηρύσσω τον νικητή.
Για οποιαδήποτε διευκρίνηση μη διστάσετε να ρωτήσετε.
Κόντρα στους νωθρούς καιρούς δημιουργούμε, όσο και όπως μπορεί ο καθένας μας.
Το πρωινό ξύπνημα από τις πέντε με έχει κουράσει αφάνταστα. Κάθε μέρα η ίδια μεγάλη διαδρομή χρόνια τώρα, οι ίδιες κινήσεις, τα ίδια λόγια, οι ίδιες καλημέρες. Οι πρωινές ραδιοφωνικές εκπομπές μπορεί να μην έχουν το μυστήριο και την γοητεία των νυχτεριών αλλά έχουν και αυτές την θέση τους στον κόσμο των συχνοτήτων. Κάθε μέρα ξυπνάω και οδηγώ μέσα στο χάραμα για να κάνω παρέα σε αυτούς που περιμένουν ένα τραγούδι, μια κουβέντα, ένα αστείο, μπας και ξυπνήσουν και εκείνοι.
Κάθε πρωί για μερικά δευτερόλεπτα που ανοίγω τα μάτια μου, λέω στον εαυτό μου, ότι φέτος θα είναι τελευταία χρονιά που θα το κάνω αυτό και την ίδια στιγμή το μετανιώνω. Και έτσι πέρασαν δέκα χρόνια. Δέκα χρόνια πρωινής κουβέντας, πρωινού κουράγιου και επικοινωνίας. Δέκα όμορφα και γεμάτα χρόνια.
Εκείνη την ημέρα έβρεχε από βραδύς. Ακόμα πιο δύσκολο να ξυπνήσει ο νους και το σώμα. Ντύθηκα γρήγορα και βάφτηκα. Οδήγησα σχεδόν στον αυτόματο και έφτασα στον σταθμό. Στο γραφείο μου με περίμενε ένα δέμα.
-Στο έφερε χθες ένας κούριερ, μου είπε νυσταγμένα ένας συνάδελφός μου.
Το άνοιξα στα γρήγορα. Τι παράξενο! Ένα μικρό ραδιοφωνάκι με μια κασέτα. Τι είναι αυτό πάλι; ρώτησα τον εαυτό μου, ενώ ήξερα καλά την απάντηση. Είναι από τις φορές που λέμε χρόνια ψέματα στον εαυτό μας και τελικά πιστεύουμε την πλάνη μας. Όταν τελικά μας βρίσκει η αλήθεια, έχουμε πει τόσα ψέματα που τα γεγονότα μοιάζουν σαν να μην έγιναν, κρύβονται στο πίσω μέρος του μυαλού σαν ανύπαρκτα.
Έβαλα στα γρήγορα να παίξει η κασέτα.
"Ξέρω ότι με θυμάσαι. Ίσως προσπαθείς να με ξεχάσεις. Μην το κάνεις. Σου μένουν μόνο λίγες μέρες."
-Τι είναι αυτό; με ρώτησε ο συνάδελφός μου. Τίποτα του απάντησα. Αυτό το ''τίποτα'' που εμπεριέχει τα πάντα. Αναμνήσεις, νοσταλγία, υποσχέσεις, πόνο, αδιέξοδα. Αυτό που λέμε για να μην φωνάξουμε, για να μην διαμαρτυρηθούμε και κάποιες φορές για να μην πούμε ''σ΄ αγαπώ, μην φεύγεις''.
Οι φωτογραφίες και τα κείμενα που τις συνοδεύουν και το συνολικό περιεχόμενο του παρόντος ιστοτόπου αποτελούν πνευματική ιδιοκτησία και προστατεύονται από τον Ν. 2121/1993. Δεν επιτρέπεται η αντιγραφή, αναδημοσίευση, αναπαραγωγή, παραποίηση, αλλοίωση, εκμετάλλευση ή οποιαδήποτε άλλη χρήση του συνολικού περιεχομένου (φωτογραφίες ή/και τμήματα αυτών, κείμενα) χωρίς τη συναίνεσή μου και την έγγραφη άδειά μου. Φωτογραφίες που δεν φέρουν το όνομά μου είναι από το www.pixabay.com και το www.pexels.com και είναι χωρίς πνευματικά δικαιώματα.
