Με λένε Καφέ...
Θα σας πω μια ιστορία. Με λένε Καφέ. Δεν θυμάμαι πως πήρα το όνομά μου. Μπορεί από το Βασίλειο της Κάφφα, περιοχή της Αιθιοπίας από όπου κρατά η σκούφια μου. Που να ήξερα που θα κατέληγα και πόσο σημαντικός θα γινόμουν.
Από τα παράλια της Αφρικής μετά κόπων και βασάνων, κολυμπώντας βρέθηκα στην Υεμένη. Ήρθα με ανθρώπους βασανισμένους, σκλάβους μιας εποχής δύσκολης. Εκεί με αγάπησαν και με μίσησαν με πάθος. Στη Μόκα μου έκαναν ναούς και ανακούφιζα αυτούς που το Κοράνι απαγόρευε να πιουν κρασί. Με έπιναν στα ξύλινα δοχεία τους, χαίρονταν και εκτονώνονταν. Συζητούσαν πιο έντονα, σκέφτονταν πιο βαθιά. Αλλά οι αρχές που θέλουν τον κόσμο άβουλο και μαντρωμένο με κυνήγησαν. Ευτυχώς όμως η αγάπη του κόσμου ακύρωσε κάθε εντολή και κάθε απαγόρευση.
Αυτή η αγάπη με ταξίδεψε στη Μέκκα και στη Μεδίνα και από εκεί ξαναγύρισα στην βόρεια Αφρική για να καταλήξω στην Βενετία. Μα και εκεί με είδαν σαν απειλή. Σαν ισλαμική απειλή προς τον χριστιανισμό. Κάθε απόλαυση εθεωρείτο απειλή, οπότε και γω ήμουν επικίνδυνος. Οι πλούσιοι βέβαια με γεύονταν καθημερινά στα πολυτελέστατα φλιτζάνια τους, γιατί έτσι και αλλιώς οι πλούσιοι δεν χρειάζονται κανένα συγχωροχάρτι.
Αφού με τα πολλά ο Πάπας με βάπτισε σαν χριστιανικό ρόφημα, λατρεύτηκα όσο ποτέ. Ταξίδεψα και αποθεώθηκα παντού. Ολλανδία, Αγγλία, Γαλλία, Ινδία. Μέχρι λάφυρο πολέμου έγινα και διαδόθηκα στην Γερμανία και στην Πολωνία. Πέρασα στην Αμερική και ρίζωσα στην Βραζιλία.
Χιλιάδες φλιτζάνια φτιάχτηκαν για μένα και εκατομμύρια κουβέντες ειπώθηκαν με την γεύση μου στα στόματα των ανθρώπων. Δάκρυα χύθηκαν με την συντροφιά μου, γέλια προκλήθηκαν με δική μου αφορμή. Και σαν ένας δημοκράτης βασιλιάς συνεχίζω και σήμερα να κατέχω και να κυριεύω όλα τα βασίλεια των φλιτζανιών.
Ήταν η συμμετοχή μου στο ''Το ταξίδι ενός Φλιτζανιού...'' της Πέτρας.
10 comments
Ότι και ο καφές ήταν υπό διωγμό δεν το ήξερα. Ευτυχώς που βγήκε νικητής για να τον απολαμβάνουμε σε κάθε μας στιγμή, εύκολη ή δύσκολη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΧρόνια πολλά για την σημερινή ημέρα!
Δεν θα μπορούσε να γίνει ταξίδι φλιτζανιού χωρίς την ιστορία του καφέ!!! Μπράβο Μαρία, ήταν πολλά αυτά που μάθαμε από το δικό σου υπέροχο ταξίδι!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΧρόνια πολλά για τη μέρα, φίλη!
Μέσα απ' τον μονόλογο του καφέ, μάθαμε και την θρυλική ιστορία του. Πολύ όμορφη η ιδέα σου να βάλεις τον πρωταγωνιστή καφέ, να μας συστηθεί.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό βράδυ Μαρία!
Ένα εκπαιδευτικό ταξίδι φλιτζανιού!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΈτσι μου έρχεται να γιορτάσω όσα έμαθα με ένα "χριστιανικό ρόφημα"!!
Φιλιά πολλά!
Κοίτα πόσα πράγματα έμαθα!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήαχαχαχαχα μόλις είδα το σχόλιο της με μαρίας! Κλαίω!!! αχαχαχαχαχα!
Καλημέρα με φιλιά :)))
Μπράβο για τη σκέψη σου να μας πει ο καφές την ιστορία του. Μου άρεσε πολύ το κείμενο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλιά!
Α!! Οτι κυνηγήθηκε και το καφεδάκι δεν το ξερα!! Αλλάζουν οι εποχές και πλέον παραμένει στις δόξες του όμως!! :)))
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ ωραία η ιδέα σου Μαρία μου!! Μπράβο!! Καλή συνέχεια να χεις!!
Πολυ ωραιο κειμενο, μαθαμε και κατι!! μπραβο!! Καλο Σαββατοκυριακο!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΌντως επιμορφωτικού επιπέδου ανάρτηση, αφού όσα διάβασα μόλις τώρα, δεν τα ήξερα Μαρία και σε ευχαριστώ πολύ! Παράλληλα δε, έχω να σου πω ότι είναι πολύ ατμοσφαιρικές οι ασπρόμαυρες φωτογραφίες του κειμένου! Να είσαι καλά για το Ταξίδι που μας χάρισες στην ιστορία του καφέ! :))
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ πολύ όλους ας και την Πέτρα για την προτροπή δημιουργίας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα!
Σας παρακαλώ πολύ να γράφετε με Ελληνικούς χαρακτήρες και οι σχολιασμοί σας να μη ξεφεύγουν από τα όρια της ευπρέπειας. Σχόλια τα οποία περιέχουν ύβρεις και greeklish, θα αποκλείονται. Ευχαριστώ.