Ο δρόμος θα ερημώσει ξανά.
Η βροχή θα πέσει πάλι απροσκάλεστη και ανεπιθύμητη.
Τα φύλλα θα βαφτούν με πορτοκαλί αποχρώσεις.
Δεν θέλω τα φθινοπωρινά καπρίτσια.
Δεν με νοιάζει το άσπρο του χειμώνα.
Μόνο ζητώ, το μόνο που θέλω.
Δυο μέρες, μια νύχτα.
Χωρίς εποχή, χωρίς μήνα.
Χωρίς σκοπό, χωρίς αύριο.
Και έτσι θα μείνει μόνο το άγγιγμα,
στην ησυχία της νύχτας.
*****
Μη ξεχνάτε πως οι 25 λέξεις είναι πάλι κοντά σας και περιμένουν τις συμμετοχές σας μέχρι αύριο το βράδυ στις 8:00.
Είμαι που είμαι κάπως σήμερα, ήρθες και με τερμάτισες, χαχαχα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ όμορφο Μαράκι!
Λαμβάνει η καρδιά ομορφιά από παντου...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα Μαρία μου ♥