Ήρθε η εποχή με τις μεγάλες νύχτες
και τα μεγάλα αδιέξοδα.
Η εποχή με τα πιο όμορφα ηλιοβασιλέματα.
Ίσως να είναι η ανταμοιβή του φθινοπώρου,
καθώς μας κλέβει το φως της μέρας.
Από πείσμα και κόντρα στην αλλαγή,
ας αφήσουμε μόνιμα το παράθυρο της κουζίνας ανοιχτό.
Η τριανταφυλλιά στο μπαλκόνι έχει ανθίσει.
***********
Με αυτήν την ανάρτηση συμμετέχω στα δρώμενα της γειτονιάς μας, της Αριστέας και της Αναστασίας.
"...Ίσως να είναι η ανταμοιβή του φθινοπώρου,
ΑπάντησηΔιαγραφήκαθώς μας κλέβει το φως της μέρας..."
Πολύ όμορφος στίχος, Μαρία μου. Κορυφαίος σε ένα ακόμα λυρικό σου δημιούργημα. Χαίρομαι και απολαμβάνω κάθε τέτοιο σου βήμα, αγαπημένη μου φίλη. Συνεχίζουμε στο δρόμο της συλλογικότητας.
Ευχαριστώ Γιάννη! Συνεχίζουμε!
ΔιαγραφήΥπέροχο, Μαρία μου! Μικρό, αλλά θαυματουργό!
ΑπάντησηΔιαγραφήΛυρικότατη και με ένα κλείσιμο του ματιού στην ελπίδα!
♥
Ευχαριστώ Αριστέα μου! Σ΄ευχαριστώ για όλα. Πάντα πίστευα πως όσο γράφεις, τόσο περισσότερη έμπνευση έρχεται. Μου έδωσες το έναυσμα!
ΔιαγραφήΞέρεις την αδυναμία μου στα μικρά ποιήματα και πόση δυναμική θεωρώ ότι έχουν!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπράβο Μαρία μου, τελευταία ειδικά μας χαρίζεις πολλά διαμάντια.
Σε φιλώ καλή συνέχεια
Και μένα μου αρέσουν!
ΔιαγραφήΕυχαριστώ Κατερίνα μου!
Μαζί με την τριανταφυλλιά, έχει ανθίσει και η έμπνευσή σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜα τι όμορφο που είναι!!! Μικρό σε μέγεθος, αλλά κάθε του λέξη είναι τεράστια σε ευαισθησία και αισθαντικότητα.
Μπράβο σου, Μαράκι!
Τώρα που έχω έμπνευση είπα να τα γράψω όλα. Γιατί έχω περάσει και περιόδους (πολύ μεγάλες) χωρίς καμιά έμπνευση.
ΔιαγραφήΕυχαριστώ Μαρία μου!
Μου άρεσε Μαιρούλα μου και το μέγεθός του και η λυρικότητά του. Ας αφήσουμε το παράθυρο ανοικτό...ποιος ξέρει; Φιλάκια πολλά
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσο μπορούμε ακόμα. Ευχαριστώ Άννα μου!
ΔιαγραφήΌμορφο ποίημα με δυνατή και ελπιδοφόρα κατάληξη. Μπράβο, Μαρία μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ καλή μου φίλη!
Διαγραφή