ΟΙ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΤΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ

Αγαπητοί φίλοι και αναγνώστες ελπίζω να είστε καλά.

Κατά καιρούς διοργανώνω κάποια λογοτεχνικά δρώμενα και σας παροτρύνω να γράψετε, να δημιουργήσετε βασιζόμενοι πάνω σε κάποια θέματα που σας θέτω, σε συγκεκριμένο χρονικό διάστημα.

Έχουν μαζευτεί πολλές όμορφες ιστορίες, με τιμήσατε με τις σκέψεις σας και σας ευχαριστώ πολύ.

Σκέφτηκα να ανοίξω ξανά τις ιστορίες αυτές, πλέον χωρίς χρονικό περιορισμό. Να μαζευτούν και άλλες συμμετοχές, ίσως και από ανθρώπους που δεν πρόλαβαν να γράψουν και γενικά σκεπτόμενη ότι δεν είναι ανάγκη να υπάρχει χρονικό όριο, καθώς η έμπνευσή δεν ξέρεις ποτέ πότε και που θα σε βρει.

Οπότε αν θέλετε μπορείτε να συμμετέχετε στα παρακάτω δρώμενα. Απλά μου αφήνετε ένα σχόλιο ότι κάνετε την ανάρτηση στο μπλογκ σας, ώστε να σας προσθέσω στις λίστες. Αν δεν έχετε μπλογκ, πολύ ευχαρίστως να σας φιλοξενήσω στο Κείμενο ή στο Μια ματιά στον ήλιο με γιορτινά...

Ιστορίες της βροχής

Ιστορίες ραδιοφώνου
Ιστορίες του φθινοπώρου
Ιστορίες της Άνοιξης
Ιστορίες της μέρας
Ιστορίες του καλοκαιριού
Ιστορίες των Χριστουγέννων
Λόγια της πλώρης

Στο μέλλον θα προστεθούν και άλλα θέματα. 

Σκοπός μας όπως πάντα είναι να δημιουργούμε κόντρα σε νωθρούς καιρούς.

Καλές εμπνεύσεις!

ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΜΕ ΕΝΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙ

Μια νύχτα βροχερή,

Οκτώβρης, αναπόφευκτα εισβάλει στα δωμάτια μας.

Θέλουμε δεν θέλουμε.

Αλλάζει και ο ήχος του ραδιοφώνου,

αλλάζουν οι νότες του.

Επικίνδυνες ελπίδες για λίγο ακόμα καλοκαίρι. 

Χάνονται στα χρυσά απογέματα. 

Παραπλανώντας μας με όλη αυτή την ομορφιά.

Και συ κάθεσαι απλά στην βεράντα,

με την αίσθηση στο δέρμα να σε κάνει να ανατριχιάζεις.

Όχι από την δροσιά, 

αλλά για αυτά που έρχονται.

Αυτά που το φθινόπωρο υπόσχεται.

Όλα αυτά που θα συμπεριλάβει ο χειμώνας.

Όλα αυτά που θα η υγρασία θα τα κάνει πιο δύσκολα.

Δεν τα παρατάμε.

Λες και έχουμε άλλη επιλογή;

Βάλε λίγο πιο δυνατά τον ήχο.

Περίεργα όλα καλύπτονται από την μουσική.

Λες και είναι η ζωή, έργο κάποιου φιλόδοξου σκηνοθέτη. 

Ας χαθούμε λίγο σε ατελέσφορους έρωτες,

σε όλα αυτά που σβήνουν καθημερινά.

Σε ανθρώπους που ήρθαν στον δρόμο μας,

γίναμε ένα και ζήσαμε μαζί τους

ή τελικά σε αυτούς ξεαγαπήσαμε,

που προδώσαμε.

Και όταν όλα τελειώσουν 

(τίποτα στην ουσία δεν τελειώνει),

απλά ας χαμογελάσουμε,

έτσι για την τιμή των όπλων,

για να πούμε πως απόψε κάτι κερδίσαμε και 'μεις.

Ότι μέσα σε μια νύχτα συναντήσαμε το όμορφο τραγούδι.

*πατήστε στους συνδέσμους να ακούσετε τα τραγούδια

********

Συνεχίζονται οι ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΡΑΔΙΟΦΩΝΟΥ

Γράψτε και την δική σας ιστορία.